Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The impact of reinforcing profiles on the fire resistance of aluminium glazed partitions. Part 2.

Sędłak Bartłomiej, Sulik Paweł

Builder

|

2020

|

R.24, nr 12

13--17

EN

The inner walls of a building, which do not constitute its structure and therefore do not have loadbearing properties, are called partition walls. The main task of this type of element is the separation of rooms in a building, which is why they should be designed and constructed in a way that ensures, among others, compliance with fire safety requirements, including those related to fire resistance. There are many types of fire-resistant partition walls both on the European and global construction market, among which the most impressive effect is achieved by those using glass elements in their structure. These include aluminium glazed partitions, which are the subject of this paper. These structures are usually made of special fire-resistant glass positioned in three chamber profiles, made of two aluminium sections, connected by a thermal break, usually made of glass fibre reinforced polyamide. The chambers created in this way are filled with special insulating inserts, and the degree of filling depends on the expected fire resistance class, which is determined by an appropriate test. Large wall-height profiles of this type are usually further reinforced by screwing to them additional, special aluminium profiles. In this paper, the impact of using this type of additional profiles on the fire resistance of a glazed wall was analysed. The results of two walls with identical external dimensions and the same static scheme, made on the basis of the same glazing, from the same aluminium profiles have been compared, with additional reinforcing profiles applied in one of the tests. This article discusses the results obtained and the conclusions from the tests conducted.

PL

Ściany wewnętrzne budynku, które nie stanowią jego konstrukcji, a tym samym nie mają właściwości nośnych, nazywane są ścianami działowymi. Głównym zadaniem tego typu elementów jest wydzielenie pomieszczeń w budynku, dlatego należy je projektować i wykonywać w sposób zapewniający m.in. zachowanie wymagań bezpieczeństwa pożarowego, w tym w zakresie odporności ogniowej. Na europejskim, a także światowym rynku budowlanym istnieje wiele rodzajów przeciwpożarowych ścianek działowych, z których najbardziej spektakularny efekt osiągają te, które wykorzystują w swojej konstrukcji elementy szklane. Należą do nich przeszklone przegrody aluminiowe które są przedmiotem niniejszego artykułu. Konstrukcje te są zwykle wykonane ze specjalnego szkła odpornego na działanie ognia, umieszczonego w trójkomorowych profilach, składających się z dwóch profili aluminiowych, połączonych przekładką termiczną, najczęściej z poliamidu wzmocnionego włóknem szklanym. Powstałe w ten sposób komory wypełnione są specjalnymi wkładami izolacyjnymi, a stopień wypełnienia uzależniony jest od oczekiwanej klasy odporności ogniowej, która jest określana odpowiednim badaniem. Tego typu profile o dużej wysokości ścian są zwykle dodatkowo wzmacniane poprzez przykręcenie do nich dodatkowych, specjalnych profili aluminiowych. W artykule przeanalizowano wpływ zastosowania tego typu dodatkowych profili na odporność ogniową przeszklonej ściany. Porównano wyniki dwóch ścian o identycznych wymiarach zewnętrznych i tym samym schemacie statycznym, wykonanych na podstawie tego samego schematu oszklenia, z tych samych profili aluminiowych, z dodatkowymi profilami wzmacniającymi zastosowanymi w jednym z badań. W artykule omówiono uzyskane wyniki oraz wnioski z przeprowadzonych badań.

2

Wpływ parametrów technologicznych na właściwości eksploatacyjne elementów wytwarzanych techniką przyrostową FDM

Katunin A., Wacławik E., Bilewicz M.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2016

|

T. 22, Nr 6 (174)

554--562

PL

Zastosowanie techniki przyrostowej FDM pozwala na wytwarzanie poszczególnych elementów i ich złożeń w oparciu wyłącznie o przygotowany wirtualny model w środowisku CAD. Dzięki temu, technika FDM, jako technika szybkiego prototypowania znalazła szerokie zastosowanie w wielu segmentach przemysłu. Poprawne wykonanie elementu zależy od szeregu parametrów technologicznych, ustawianych przed rozpoczęciem operacji wytwarzania. Niewłaściwe zdefiniowanie tych parametrów może prowadzić do wad wytwarzania, m.in. szczeliny oraz przegrzanie wytwarzanych elementów, co negatywnie wpływa na ich jednorodność i wytrzymałość. W niniejszym artykule opisano wyniki badań eksperymentalnych dla próbek o różnym stopniu wypełnienia przy różnych rodzajach wypełnienia - liniowym i heksagonalnym. Przeprowadzone badania eksperymentalne obejmowały quasi-statyczną próbę rozciągania oraz analizę modalną, na podstawie której określono częstotliwości własne drgań oraz odpowiadające im postacie własne oraz współczynniki tłumienia modalnego. Na podstawie uzyskanych wyników możliwe było opracowanie zaleceń dotyczących parametrów wytwarzania elementów techniką przyrostową FDM.

EN

Using the additive FDM technique allows manufacturing of particular elements and their assemblies basing on a virtual model prepared in the CAD environment only. Owing to this, the FDM technique, as a rapid prototyping technique found wide applicability on many segments of industry. The correct manufacturing of an element depends on series of technological parameters, defined before the beginning of manufacturing operation. Inadequate defining of these parameters may cause the manufacturing defects, e.g. gaps and overheating of manufacturing elements, which influences negatively on their homogeneity and strength. In the following paper the results of experimental studies for specimens with various degrees of filling for various types of filling - linear and hexagonal. The performed studies covered quasi-static tensile tests and the modal analysis, based on which the natural frequencies of vibration as well as accompanying modal shapes and coefficients of modal damping were determined. Based on the obtained results the elaboration of recommendations for the manufacturing parameters using the additive FDM technique was possible.

3

Struktura i stopień lodowego wypełnienia koryta dolnej Wisły w latach 1995-2014

Pawłowski B.

Gospodarka Wodna

|

2016

|

Nr 11

377--383

PL

Minęło 20 lat od momentu podjęcia przez zespół ówczesnego Zakładu Hydrologii i Gospodarki Wodnej UMK w Toruniu badań zlodzenia dolnej Wisły. W tym czasie wykonano sondowania w prawie 90 przekrojach poprzecznych koryta dolnej Wisły na odcinku rzeki o długości ponad 370 km. Ich głównym celem było określenie stopnia wypełnienia koryta rzeki lodem, a także jego struktury i związanego z tym zagrożenia piętrzeniem zatorowym. W zależności od przebiegu zlodzenia w czasie zimy oraz analizowanego odcinka wypełnienie to wahało się od ok. 10 do ponad 80%. W artykule omówiono zmienność wartości tego parametru na poszczególnych odcinkach rzeki, scharakteryzowano związaną z nim strukturę wypełnienia oraz grubość pokrywy lodowej. Omówiono wybrane, najgroźniejsze sytuacje zatorowe oraz uwarunkowania towarzyszące ich powstaniu.

EN

20 years have passed since the team of the then Nicolaus Copernicus University Department of Hydrology and Water Management in Torun started research on the lower Vistula icing. During this time, nearly 90 cross-sections of the lower Vistula were probed on the length of over 370 km. Their main goal was to determine the level of the riverbed filling with ice, as well as its structure and the related jam risk. Depending on the icing course during the winter and depending on the analyzed section, the fill level ranged between 10% and over 80%. The article discusses the variability of this parameter in different river sections, characterizes the associated fill structure and the thickness of the ice cover. It also describes selected, most dangerous jam situations and conditions that led to their occurrence.

4

Analiza wpływu obciążenia cieczą rurociągu mlecznego dojarki przewodowej na stopień jego wypełnienia

Skalska D., Szlachta J., Nejman M.

Inżynieria Rolnicza

|

2005

|

R. 9, nr 4

243--252

PL

Analizowano stopień wypełnienia rurociągu mlecznego dojarki przewodowej w konfiguracji rurociągu mlecznego odnoga i odnoga z rurociągiem wspomagającym mycie, przy różnym jego obciążeniu cieczą. W badaniach stosowano dwa sposoby podłączania sześciu aparatów udojowych do instalacji dojarki uwzględniające kolejność podłączania aparatów a to: rozpoczynając podłączanie aparatów udojowych raz od pierwszego kurka stanowiskowego (znajdującego się najbliżej jednostki końcowej) drugim razem zaczynając podłączanie od najdalszego kurka stanowiskowego względem jednostki końcowej. Wykazano istotny wpływ całkowitego strumienia przepływu cieczy w rurociągu mlecznym Qmr, średniej prędkości tej cieczy vcrś i konfiguracji rurociągu mlecznego na stopień wypełnienia rurociągu mlecznego w. Przy pełnym obciążeniu instalacji udojowej, przy pracy sześciu aparatów udojowych o maksymalnym zadanym strumieniu wypływu cieczy z aparatu Qm = 81 min-1, zmiana stopnia wypełnienia w wynosiła, około 0,4, co wskazuje na 40% wypełnienie rurociągu mlecznego.

EN

Changes of vacuum drop and vacuum ranges in milk line of pipeline milking machine were analyzed. Two methods of connecting the six clusters to the installation were applied: first starting from the tap close to final unit and second from the tap at the largest distance from final unit. There were also taken into consideration two configurations of milk line: arm and arm with wash supporting line and three systems of vacuum control. A significant effect of total liquid stream from clusters Qmr, average velocity of liquid vcrś and configuration of milk line on filling the transport milk line was described. Filling the transport milk line of installation for configuration of arm was of 35% and for configuration of arm with wash supporting line of 40%.