Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: stop Al-Mn

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Role of microstructure in corrosion of microchannel heat exchangers

Lachowicz M. M., Lachowicz M. B., Gertruda A.

Inżynieria Materiałowa

2018

Vol. 39, nr 3

94--99

In the paper, examination of a microchannel heat exchanger unsealed under service conditions is presented. Microscopic examinations revealed that the malfunction was caused by intergranular corrosion. Effect of microstructure on corrosion process in lamellae made of an Al–Mn alloy is discussed. It was found that occurrence of this corrosion was conduced by the phase β-Al6(Mn, Fe) present in microstructure of the lamellae. Precipitation of this phase is favoured by slow cooling after brazing and low concentration of silicon in the alloy. Low concentration of Si does not conduce possible transformation of Al6(Mn, Fe) to α-Al(FeMn)Si.

Wymiennik ciepła jest wykorzystywany w rozwiązaniach konstrukcyjnych, w których niezbędne są procesy wymiany ciepła. Konstrukcja wymiennika ma kluczowy wpływ na jego wydajność. Specjalnym rodzajem wymienników ciepła są skraplacze, które są wykorzystywane w układach klimatyzacji. Obecnie w rozwiązaniach konstrukcyjnych wykorzystywane są przede wszystkim mikrokanałowe wymienniki ciepła wykonane ze stopów aluminium, co ogranicza możliwość rozwoju korozji galwanicznej. Ich konstrukcja oparta jest na lamelach, które są lutowane na twardo w atmosferach ochronnych. W pracy przedstawiono wyniki badań mikroskopowych mikrokanałowego wymiennika ciepła. Celem realizowanych badań było określenie mikrostrukturalnych przyczyn wystąpienia jego uszkodzenia. Opisano rolę mikrostruktury w rozwoju korozji międzykrystalicznej badanego wymiennika, która doprowadziła do jego rozszczelnienia.

Deformation microstructure and texture evolution of {110}[112] Al-0.3wt.%Mn single crystals compressed in a channel-die

Paul H., Driver J., Maurice C., Miszczyk M., Piot D.

Archives of Metallurgy and Materials

2009

Vol. 54, iss. 1

65-74

Crystal subdivision patterns of microbands have been extensively reported but mostly by studies on only one section, using either TEM or SEM-EBSD. To better correlate substructure with slip patterns a systematic study of the 3D deformation microstructure in a deformed single crystal (i.e. over the 3 perpendicular surfaces) has been carried out. The microstructure and microtexture evolutions during plane strain deformation of high purity single crystals of Al-0.3%wt.Mn alloy with initial ideal and near-brass{110}<112> orientations were characterised by TEM and high resolution FEG-SEM/EBSD after strains of 0.15 and 0.56. These two different techniques enable one to examine the crystal subdivision deformation pattern at different microscopic scales, on the 3 orthogonal sections, i.e. erpendicular to the nominal <110>, <112> and <111> crystallographic directions. Particular attention is paid to a comparison of the microband orientations with the expected slip traces of the 2 active slip systems on all 3 surfaces. It is concluded that the microband boundary alignment corresponds very well to the traces of the crystallographic {111} planes, on which most of the slip occurs.

W pracy przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych rozwoju tekstury i struktury dyslokacyjnej w nieswobodnie ściskanych monokryształach stopu Al-0.3wag. % Mn o orientacji {110}<112> (idealnej oraz odchylonej ∼3° od położenia idealnego, droga obrotu dookoła kierunku wypływania), na trzech wzajemnie prostopadłych przekrojach. Badania zmian struktury dyslokacyjnej prowadzono z wykorzystaniem elektronowej mikroskopii transmisyjnej (TEM) i skaningowej (SEM) a zmian teksturowych z wykorzystaniem technik pomiaru orientacji lokalnych w TEM i SEM wyposażonego w działo o emisji polowej, dla dwu stopni odkształcenia, tj. 0.15 i 0.56 (odkształcenie logarytmiczne). Obydwie zastosowane techniki umożliwiają analizę formowania się struktury dyslokacyjnej i procesu jej fragmentacji wraz z odkształceniem na trzech ortogonalnych przekrojach, prostopadłych do kierunków krystalograficznych <110>, <112> oraz <111>. Szczególną uwagę zwrócono na porównanie usytuowania przestrzennego struktury mikropasm z usytuowaniem aktywnych sladów poślizgów na trzech wzajemnie prostopadłych przekrojach. Stwierdzono, że dyslokacyjne granice mikropasm bardzo dobrze korespondują z usytuowaniem śladów dwu płaszczyzn {111} na których działają dwa najbardziej uprzywilejowane systemy poślizgu.