Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: stok zmywowy

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Sedimentary model of the Staiky loess plateau, Pridniprovs'ka Upland, Ukraine

Matoshko A.

Kwartalnik Geologiczny

1999

Vol. 43, Nr 2

219-232

There is still a considerable gap between sedimentologic investigations of great geologic intervals and modern sedimentary environments, which especially concerns the continental formations. Elaboration of sedimentogenic models for the small depositional bodies of the Quaternary sequence and spanned in scale from a year to 100,000 years can assist to fill up this gap. A selected study object was a complex of the Staiky Plateau (Pridniprovs'ka Upland, the Ukraine) which has developed after the last glaciation in this area, i.e. 210-250 ka BP. This complex consists mainly of lacustrine, aeolian (loess and sand), slope wash and alluvial deposits. They form regular bodies of suites and groups of suites, defined by a spatial pattern, mode of occurrence, facies composition and lithologic features, which allow correlating. There are three sedimentary zones in the examined region. The first is a proper plateau, with a local lacustrine and then, a stable aeolian (loess) deposition. The second zone is plateau slopes with a sheet and locally, gully erosion, but prevailing aeolian and slope wash deposition. Predomination of down cutting combined with transit intermittent alluvial accumulation is the characteristics of the third zone, i.e. plateau valleys. Clastic material was derived from the areas adjoining the Staiky Plateau and from local sources. The Quaternary and the pre-Quaternary deposits were subjected to erosion, products of which were transported to lower levels of the plateau, and then they were carried out along the plateau valleys to the Dnieper valley.

Między badaniami sedymentologicznymi dużych plejstoceńskich okresów geologicznych oraz współczesnych środowisk sedymentacyjnych zaznacza się istotna rozbieżność, w szczególności dotycząca sekwencji kontynentalnych. Wypełnienie tej luki może ułatwić opracowanie modeli sedymentacji niewielkich czwartorzędowych ciał akumulacyjnych, o skali czasowej od 1 roku do 100 tysięcy lat. Przedmiotem badań była Wysoczyzna Stajkowska, wchodząca w skład Wyżyny Naddnieprzańskiej na Ukrainie. Jej kształtowanie rozpoczęło się 210-250 ka BP i jest ona zbudowana głównie z osadów jeziornych, eolicznych (lessy i piaski), stokowych i aluwialnych. Tworzą one regularne kompleksy, złożone z sekwencji i zespołów sekwencji o określonej strukturze przestrzennej, stylu występowania, facjach i litologii, co umożliwia ich wzajemną korelację. Stwierdzono trzy obszary różniące się charakterem osadów. Pierwszy z nich to właściwa wysoczyzna z lokalnymi nagromadzeniami osadów jeziornych oraz stabilnej akumulacji lessowej. Druga strefa obejmuje zbocza wysoczyzny, ukształtowane przez spływ powierzchniowy, a lokalnie - wąwozowy, oraz przewagę erozji (eolicznej i stokowej ). Dominacja wcinania w połączeniu z niestałą akumulacją aluwialną to cechy charakterystyczne dla trzeciej strefy, w skład której wchodzą doliny w obrębie wysoczyzny. Materiał mineralny pochodził z samej Wysoczyzny Stajkowskiej oraz z obszarów sąsiednich. Osady czwartorzędu i jego podłoża podlegały erozji, a jej produkty były przenoszone na niżej położone obszary wysoczyzny i następnie transportowane dolinami do doliny Dniepru.