Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  stereocomplexes
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
In this paper we report a two-step method of synthesis of star-shaped copolymers of lactic acid and heterocyclic monomers. Firstly, the branched cores with hydroxyl end groups have been obtained by the polycondensation of L or D-lactic acid with pentaerythritol. Then we carried out ring opening polymerization of trimethylenecarbonate or L-lactide in the presence of star-shaped poly(lactic acid) cores and tin(II) 2-ethylhexanoate as a catalyst. We proved that setting the polymerization temperature at 130 °C provides a block structure of obtained copolymers. However, increasing temperature could cause transesterification and consequently changes in the chain structure. The results of the DSC analysis indicate that the block copolymer, consisting of the poly(lactic acid) and the polytrimethylene­carbonate segments, forms a homogeneous amorphous phase, whereas stereoblock poly(lactic acid) forms a crystalline phase which has a melting point between 180 and 190 °C.
PL
Opisano dwustopniową metodę syntezy gwieździstych kopolimerów kwasu mlekowego z monomerami heterocyklicznymi. Na pierwszym etapie w wyniku kondensacji kwasów o konfiguracji L lub D w obecności pentaerytrytu otrzymano rozgałęzione rdzenie zakończone grupami hydroksylowymi. Na etapie drugim do rdzeni dobudowywano mery węglanu trimetylenu lub L-laktydu w reakcji polimeryzacji katalizowanej 2-etyloheksanianem cyny(II). Stwierdzono, że polimeryzacja prowadzona w temp. 130 °C skutkuje powstaniem kopolimerów o budowie blokowej, natomiast w wyższej temperaturze struktura ramion może się zmieniać wskutek procesów transestryfikacji. Badania DSC kopolimerów blokowych wykazały, że segmenty poli(węglanu trimetylenowego) i poli(kwasu mlekowego) tworzą jednorodną fazę amorficzną, a segmenty zawierające mery kwasu mlekowego o różnej konfiguracji tworzą krystaliczne stereokompleksy o temperaturze topnienia w zakresie 180–190 °C.
EN
Stereocomplexes composed of 6, [similar to] 13, 24 and 32 arm star-shaped poly(lactide)s (ss-sc-PLAs) and of the mixed star-shaped - linear PLAs (sl-sc-PLAs) were prepared in a controlled way. Their thermal properties were characterized by DSC and compared to their linear counterparts properties. It was observed that the equimolar mixtures of star-shaped (R)-PLA and (S)-PLA crystallize during precipitation into methanol from the methylene chloride solution preferentially in the form of the highly crystalline (up to 70 %) Stereocomplexes. The star-shaped PLA stereocomplexes with the number of arms higher than six (i.e. [similar to] 13, 24 and 32) survived melting and after slow cooling during the second heating run crystallized once again showing exclusive stereocomplex formation. After melting and annealing at high temperature and then fast cooling to the room temperature, in the second heating run also only two peaks in thermograms appeared exothermic cold crystallization peak (T ccsc) and endothermic melting peak (Tmsc) for star-shaped sc-PLAs with [similar to] 13, 24 and 32 arms. For high molar mass linear, mixed star-shaped - linear and six arm star-shaped Stereocomplexes additional (R)-PLA and (S)-PLA homo-crystallites melting peaks appeared. These results show that thermal stability of stereocomplexes is strongly influenced by the topology and the number of arms in the star-shaped components.
PL
Zsyntetyzowano stereokompleksy polilaktydów o strukturze gwiaździstej zawierających 6, ~13, 24 i 32 ramiona (ss-sc-PLAs) oraz stereokompleksy mieszane polilaktydów gwiaździstych i liniowych. Charakterystykę wyjściowych polilaktydów zawiera tabela 1. Właściwości termiczne otrzymanych mieszanin określono metodą skaningowej kalorymetrii różnicowej (DSC) i porównano je z właściwościami odpowiednich stereokompleksów liniowych (tabele 2 i 3, rys. 2-9 i 11). Zaobserwowano, że wytrącenie równomolowej mieszaniny gwiaździstych polilaktydów (R)-PLA i (S)-PLA w dichlorometanie do metanolu prowadzi do wysoce krystalicznego stereokompleksu (stopień krystaliczności >70%). Stereokompleksy polilaktydów gwiaździstych o liczbie ramion przekraczającej sześć (tj. ~13, 24 i 32) są zdolne do przetrwania stopienia i po powolnym ochłodzeniu, podczas drugiego cyklu ogrzewania w toku analizy DSC krystalizują wyłącznie w postaci stereokompleksu. Również wówczas, gdy stereokompleksy gwiaździstych polilaktydów zawierających ~13, 24 i 32 ramiona stopi się i wygrzeje w wysokiej temperaturze, a następnie szybko schłodzi do temperatury pokojowej, to podczas drugiego ogrzewania w termogramach występują wyłącznie dwa piki - egzotermiczny zimnej krystalizacji (Tccsc) i endotermiczny topnienia (Tmsc). Natomiast w termogramach stereokompleksów polilaktydów liniowych, liniowo-gwiaździstych i gwiaździstych lecz zawierających tylko sześć ramion pojawiają się dodatkowe piki związane z topnieniem homokrystalitów (R)-PLA i (S)-PLA. Otrzymane wyniki wskazują na silną zależność odporności cieplnej stereokompleksów polilaktydowych od topologii tworzących je komponentów (rys. 10 i 12).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.