Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Plonowanie Amaranthus cruentus L. jako rośliny energetycznej w zależności od odmiany, rozstawy i nawożenia

Brodowska M. S., Brodowski R., Skwaryło-Bednarz B.

Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe

|

2012

|

R. 13, nr 10

198-201

PL

Mała popularność amarantusa jako rośliny energetycznej wskazuje na potrzebę podejmowania wielu badań ukierunkowanych na pełną ocenę jego plonowania oraz składu chemicznego decydującego o jego wykorzystaniu. Stąd też celem niniejszej pracy było przeanalizowanie wpływu odmiany, siewu i zróżnicowanego nawożenia NPK na plonowanie szarłatu (Amaranthus cruentus L.). Podstawę pracy stanowi trzyletnie doświadczenie polowe założone metodą losowanych podbloków (splitplot), w którym czynnikami zmiennymi były: odmiana rośliny (A),rozstawa (B), zastosowane na dwóch poziomach oraz nawożenie NPK (C) - na pięciu. Analiza uzyskanych wyników badań wskazuje istotne zróżnicowanie wielkości plonów łodyg i liści Amaranthus cruentus L. w efekcie działania czynników doświadczalnych. Spośród analizowanych odmian wyższe plony łodyg odnotowano w przypadku odmiany Aztek. Szarłat reagował istotną zwyżką plonów na nawożenie azotem, fosforem i potasem. Najwyższe plony amarantusa uzyskano przy nawożeniu NPK3 (90 kg N• ha-1, 60 kg P• ha-1, 60 kg K• ha-1). Najwyższa dawka azotu, fosforu i potasu (NPK4) wiązała się ze spadkiem plonowania rośliny testowej, bez względu na odmianę , czy rozstawę roślin.

EN

Poor popularity of amaranth as an energy plant indicates the need to undertake numerous studies upon the complete evaluation of its yield and chemical composition determining its utilization. Therefore, the aim of present research was to analyze the influence of cultivar, plant spacing, and diverse NPK nutrition on yielding of amaranth (Amaranthus cruentus L.). The paper was based on three-year field experiment established by means of randomized sub-blocks (split-plot) and included three variable factors: plant cultivar (A), spacing (B) (two levels each), and NPK nutrition (C) (five levels). Analysis of achieved results indicated some remarkable differentiation of Amaranthus cruentus L. yield size of stems and leaves as an effect of experimental factors. Among examined cultivars, Aztec cv. produced higher yields of stems. Amaranth reacted with remarkable increase of yields towards nitrogen, phosphorus, and potassium nutrition. The highest yields were produced at NPK3 fertilization (90 kg N• ha-1, 60 kg P• ha-1, 60 kg K• ha-1). The highest nitrogen, phosphorus, and potassium rates (NPK4) contributed to the decrease of the test plant yielding, regardless of the cultivar and spacing.

2

Pobieranie kadmu i ołowiu przez biomasę rutwicy wschodniej (Galega orientalis Lam.) w zależności od okresu trwania uprawy i fazy rozwojowej

Symanowicz B., Kalembasa S.

Inżynieria Ekologiczna

|

2011

|

Nr 27

211-218

PL

Kadm i ołów należą do metali ciężkich najbardziej szkodliwych dla roślin i zwierząt. Celem przeprowadzonych badań było prześledzenie zmian w zawartości kadmu i ołowiu w biomasie rutwicy wschodniej w zależności od roku uprawy i fazy rozwojowej. Wyniki badań uzyskano na podstawie dwóch doświadczeń polowych prowadzonych trzeci i siódmy rok. Podczas zbioru pobrano próby z 1 m2 w następujących fazach rozwojowych: pąkowanie, początek kwitnienia, pełnia kwitnienia, koniec kwitnienia i dojrzałość pełna. Następnie próby te wysuszono i rozdrobniono. Kadm i ołów oznaczono metodą ICP-AES, po mineralizacji "na sucho".Obliczenia statystyczne wykazały istotne zróżnicowanie w zawartości kadmu i ołowiu w biomasie rutwicy wschodniej (Galega orientalis Lam.) w zależności od roku uprawy i fazy rozwojowej. Średnia zawartość kadmu w suchej masie rośliny testowej wynosiła 0,44 mg . kg-1 a ołowiu 5,26 mg . kg-1. Największe ilości kadmu i ołowiu oznaczono w liściach rośliny testowej (Cd w siódmym, a Pb w trzecim roku uprawy). Rozpatrując poszczególne fazy rozwojowe rutwicy wschodniej należy stwierdzić, że najwięcej kadmu i ołowiu oznaczono w fazie pełnia kwitnienia.

EN

The cadmium and lead belong to the heavy metals harmful to most for plants and animals.The aim of this investigation was estimation of the year of cultivation and the growth phase. The presented results were obtained on the base of two field experiment carried out in the third and seventh year of cultivation. During the harvesting samples of the goat rue biomass were taken from the area of 1m2 in the following growth phase: budding, begin of flowering, full flowering and of flowering and full ripeness. After that the samples were dried and crushed. Cadmium and lead were determinated by ICP-EAS method in solution obtained after dry combination method of biomass. The content of cadmium and lead were significiantly differentiated in the biomass of goat rue upon the influence of year cultivation and the growth phase. The mean content of cadmium in the dry mass of goat rue biomass reached 0,44 mg . kg-1 and lead 5,26 mg . kg-1. The highest content of cadmium and lead were determinated in the leaves in the third year of cultivation. Taking under consideration the growth phase of goat rue it should be pointed out that at the full flowering phase the highest content of cadmium was determinated in biomass of goat rue where as the content of lead was the highest in the biomass harvested at the full flowering phase.

3

Kompozytowe trzpienie dla endoprotez stawu biodrowego psa

Chłopek J., Degórska B., Stoch A., Kmieciński W., Brożek A., Kmita G.

Inżynieria Biomateriałów

|

2000

|

R. 3, nr 10

8--17

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań nad otrzymaniem polimerowo-ceramicznych endoprotez stawu biodrowego psa. Na główki protez stosowano ZrO2, natomiast trzpienie otrzymano z kompozytu włókna węglowe-żywica epoksydowa i włókna węglowe-polisulfon. Badano właściwości mechaniczne trzpieni oraz określono zdolność do łączenia z tkanką kostną. Wytrzymałość statyczna kompozytowych trzpieni obciążonych zgodnie z kierunkiem działania sił na staw biodrowy psa wynosi dla trzpieni z kompozytu polisulfonowego ok. 1000N, natomiast dla kompozytu epoksydowego 3000N. Kompozyty te poddano także badaniom in vivo implantując je do kości. Po okresie 3 miesięcy po implantacji badano wytrzymałość złącza kość-implant oraz przy pomocy badań mikroskopowych i mikrosondy rentgenowskiej charakter granicy złącza. W badaniach tych stosowano także włókno węglowe żywica epoksydowa pokryte hydroksyapatytem. Porównanie wytrzymałości na ścinanie złącza kość-implant wskazuje, że największą wartość osiąga ona dla kompozytu pokrytego hydroksyapatytem. Obserwacje mikroskopowe wskazują na bezpośredni kontakt między implantem i kością z obecnością na granicy złącza oprócz węgla i tlenu także wapnia i fosforu. Takich efektów brak w przypadku kompozytów bez warstwy z hydroksyapatytem. Uzyskane wyniki wskazują na możliwość zastosowania jako trzpienia endoprotez stawu biodrowego psa kompozytów polimerowych pokrytych hydroksyapatytem o korzystnych właściwościach mechanicznych (duża wytrzymałość, niska sprężystość) z możliwością tworzenia więzi naturalnej pomiędzy kością a implantem.

EN

The paper presents the investigations on manufacturing polymer-ceramic endoprostheses of dog's hip joint: Prosthesis heads were made of ZrO2, the stems-from carbon fibre-epoxy resin composite or carbon fibre-polysulphone composite. Mechanical strength of the stem and capability of its bonding with the bone tissue were tested. Static strength of the composite stems, loaded in the direction of forces operating in the hip joint of a dog, was about 1000 N and 3000 N for the polysulphone and epoxy composite, respectively. The composites were additionally tested in the in vivo conditions, i.e: they were implanted in. bones. After three months the strength of bone-implant interface was evaluated. Its structure and composition were examined by means of microscopic observations and electron probe microanalysis. Carbon-fibre/epoxy resin composites coated with hydroxyapatite were also investigated. Shear strength measurements of the bone- implant interface showed that the highest values were obtained when the epoxy composite was coated with hydroxyapatite. According to microscopic observations good contact was developed between the bone and the implant. The interfacial region contained calcium and phosphorus along with carbon and oxygen. These effects were not observed in the case of implants with- out the hydroxyapatite coating. The results obtained in this work indicate that it is possible to produce the hip joint endoprosthesis stems from polymeric composites with hydraxyapatite and that these elements have good mechanical properties (high strength, low elasticity) and can develop natural bond at the bone-implant interface.