Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Chip grain size from the process of machining steamed and unsteamed alder wood on a cnc machining center and assessment of separation results

Dzurenda Ladislav, Banski Adrian

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology

|

2023

|

No. 121

43--50

EN

The paper discusses the particle size of the chips formed in the process of machining unsteamed and steamed alder wood on a CNC machining center. From the granulometric analysis of the chips, it follows that the average share of the coarse fraction of the chips created from unsteamed alder wood is 66.0% and steamed alder wood is 62.9%. The representation of medium-coarse fractions of alder wood with dimensions of 1.0-0.125 μm in unsteamed wood is 29.5% and steamed by 32.7%. Dust fractions with dimensions below 125 μm in unsteamed alder wood account for 4.5% and in steamed alder wood 4.4%. Chips of non-steamed or steamed alder wood with dimensions below 32 μm were not measured, so it can be concluded that no respirable dust particles with dimensions below < 10 μm are formed. Changes in the physical and mechanical properties of steamed alder wood are manifested by a decrease in the coarse fraction above 2 mm and an increase in the fraction of chips 0.125 to 2000 μm. For the separation of chips, both unsteamed and steamed alder wood, from the transport air, fabric filters and filter fabric Finet PES 4 are suitable, the separation limit of which is smaller than the size of the smallest chips formed in the milling process: aMO = 7 µm amin = 32 µm.

PL

Rozmiar wiórów z procesu obróbki drewna olchowego parowanego i nieparowanego na centrum obróbkowym cnc oraz ocena warunków rozdzielania. W pracy omówiono ziarnistość wiórów powstających w procesie obróbki drewna olchowego nieparzonego i parzonego na centrum obróbczym CNC. Z analizy granulometrycznej zrębki wynika, że średni udział frakcji grubej zrębki powstałej z nieparzonego drewna olchowego wynosi 66,0%, a parzonego drewna olchowego 62,9%. Udział frakcji średniogrubych drewna olchowego o wymiarach 1,0-0,125 μm w drewnie nieparzonym wynosi 29,5%, a parzonym 32,7%. Frakcje pyłu o wymiarach poniżej 125 μm w drewnie olchy nie parzonej stanowią 4,5%, aw drewnie olchy parzonej 4,4%. Nie mierzono wiórów drewna olchowego nie parzonego lub parzonego o wymiarach poniżej 32 μm, można więc stwierdzić, że nie tworzą się pyły respirabilne o wymiarach poniżej 10 μm. Zmiany właściwości fizycznych i mechanicznych parzonego drewna olchowego przejawiają się spadkiem frakcji grubej powyżej 2 mm i wzrostem frakcji wiórów od 0,125 do 2000 μm. Do separacji zrębków zarówno nieparzonego jak i parzonego drewna olchowego z powietrza transportowego nadają się filtry tkaninowe i włóknina filtracyjna Finet PES 4, których granica oddzielania jest mniejsza od wielkości najmniejszych wiórów powstałych w procesie frezowania: aMO = 7 μm amina = 32 μm.

2

Steaming of poplar, black locust and beech timbers simultaneously to investigate colour modification effect of extractive transport

Banadics Endre Antal, Tolvaj Laszlo, Varga Denes

Drewno : prace naukowe, doniesienia, komunikaty

|

2022

|

Vol. 65, nr 209

art. no. 1644-3985.368.04

EN

This paper deals with a colour modification method of poplar (Populus x euramericana cv. Pannonia) without any chemicals or stains. Steaming was found to be a proper modification method to change its natural greyish-white colour to a more attractive brown tint. Black locust and beech timber (as initiators) were steamed together with poplar timber to intensify its colour change. Treatment temperatures were 90 °C; 100 °C; 110 °C and 120 °C. Maximum duration of steaming was 20 days (9 days at 120 °C). The colour change of sapwood and heartwood was monitored separately using the CIE Lab colour system. A wide range of hues was created using this treatment method ranging from the initial colour to brown depending on the steaming time and temperature. The presence of black locust or beech wood facilitated the colour change of poplar only above 100°C. In terms of the colour alteration of different wood parts, these initiator species were more effective in the heartwood part than in sapwood. Chromophore molecules generating the yellowness increase did not prove to be stable at 120 °C. Higher treatment temperature tends to partly degrade these molecules resulting in reduced yellowness values.

3

Interfacial transition zone in reactive powder concretes (RPC) cured under various hydrothermal conditions

Zdeb T.

Archives of Civil Engineering

|

2020

|

Vol. 66, nr 4

137--152

EN

Reactive powder concrete (RPC), due to its characteristic composition with reduced water quantity, often below a stoichiometric ratio, the addition of pozzolana usually close to or above 20% of the weight of cement and a significantly reduced inclusion rate compared to normal or high performance concrete, has a different nature of the interfacial transition zone between the micro aggregate grains and the binder matrix. Due to the significant influence of RPC curing conditions on the morphology of the interfacial transition zone, the analysis included composites cured in water of Tmax=20°C, subject to low-pressure steam curing Tmax=90°C and autoclaved at Tmax=250°C. The paper presents a qualitative assessment of the interfacial transition zone in reactive powder concretes with the use of a scanning microscope with the use of linear EDS and quantitative analysis by means of stereological analysis of the image obtained with the use of a BSE detector. The results of the study unequivocally confirm the lack of portlandite crystallisation at the phase interface and the different phase composition in the interfacial transition zone in relation to the mean mass composition.

PL

Ewolucję opisu strefy przejściowej w kompozytach cementowych prześledził Kurdowski w publikacji „Chemia Cementu i Betonu”, gdzie scharakteryzował jej ogólnie przyjęte modele zróżnicowane pod względem występujących kolejno po sobie stref, jak i pod względem ich składu fazowego. Ponadto rozwój metodyki badań strefy przejściowej pozwala obecnie coraz ściślej opisywać właściwości oraz budowę tej newralgicznej części cementowych kompozytów ziarnistych. Stosuje się tutaj najczęściej metodę mikroskopii zarówno optycznej jak i skaningowej wraz ze stereologiczną analizą obrazu, analizę EDS, XRD, a także w celu rozpoznania różnic we właściwościach mechanicznych względem kruszywa i matrycy stosuje się badania metodą nanoindentacji. W przypadku tradycyjnych kompozytów cementowych strefa przejściowa odgrywa ważną rolę w kształtowaniu ich cech mechanicznych ze względu na obszar, w którym najczęściej dochodzi do zainicjowania rys w obciążonym materiale. Z tego względu, jedną z podstawowych idei komponowania składu kompozytów BPR jest homogenizacja tekstury kompozytu, mająca bezpośredni związek z ujednorodnieniem rzeczywistych naprężeń panujących w obciążonym materiale. Godycki-Ćwirko tłumaczy, jak intensywnie na wartość naprężeń rzeczywistych wpływa: wielkość inkluzji, wzajemna odległość pomiędzy jej ziarnami oraz różnica w odkształcalności inkluzji względem matrycy. Ponadto, na charakter strefy przejściowej mają także warunki dojrzewania kompozytu. Z tego powodu w części badawczej niniejszego artykułu scharakteryzowano strefę przejściową pomiędzy matrycą spoiwową i mikrokruszywem kwarcowym w betonach z proszków reaktywnych dojrzewających w zróżnicowanych warunkach hydrotermalnych tj. w wodzie, poddane niskoprężnemu naparzaniu w temperaturze 90°C oraz autoklawizacji w temperaturze 250°C. Warunki te wpływają na reaktywność poszczególnych składników kompozytu i tym samym na skład fazowy strefy przejściowej. W badaniach wykorzystano standardowy skład mieszanek betonów z proszków reaktywnych, które po dojrzewaniu w wyżej wymienionych warunkach hydrotermalnych zostały poddane obserwacjom mikroskopowym SEM wraz z analizą EDS. Badania jakościowe zostały zrealizowane na powierzchni trzech losowo wybranych ziaren piasku kwarcowego, każdorazowo realizując pięć analiz liniowych EDS ukierunkowanych prostopadle do powierzchni ziarna. Pozwoliły one na wyznaczenie proporcji liczby atomów pierwiastków Ca, Si, Al i Fe w całym przyjętym zakresie długości linii i tym samym w każdym jej punkcie z rozdzielczością około co 0,05 μm. Na tej podstawie naniesiono chmurę punktów pomiarowych w układzie współrzędnych Ca/Si – Al+Fe/Ca, gdzie zaznaczono także obszary występowania możliwych w kompozycie faz tj. C-S-H, CH, C3S, AFm.

4

Performance evaluation of strip parquet flooring panels after long-term, in-service exposure

Németh R., Molnárné Posch P., Molnár S., Bak M.

Drewno : prace naukowe, doniesienia, komunikaty

|

2014

|

vol. 57, nr 193

119--134

EN

Due to its extraordinary hardness, decorative appearance and possible small dimensions, black locust wood is assumed to be an excellent material for strip parquet flooring. The favourable colour changes achieved by controlled steam treatment further increased the utilization potential of this material. Flooring was installed on a student dormitory stair landing in heavy use. Due to the flooring’s very high exposure, 5 years was considered a long enough period to compare the different face layer materials during in-service test. Oil was used as a coating to avoid the remarkable protecting effect of hard film-forming varnishes (acrylic, etc.) against abrasion. Besides the flooring turning grey (all face layers no matter what treatment), only some delamination occurred at certain places after five years in service. The laboratory test results for abrasion resistance, dimensional changes and deformation were analysed. Additionally, the Brinell-Mörath hardness after indoor service and the abrasion due to indoor service were analysed. In terms of abrasion resistance, dimensional changes and deformation, no essential differences were found between the oil-treated and untreated black locust wood on the one hand, and the control oak specimen on the other. Long-term tests showed that, after 5 years in service, the Brinell-Mörath-hardness decreased considerably for all the tested materials. The type of section and the presence of wide rays influenced the roughness and the waviness of the surface after indoor service.

5

Ultra-high performance concrete – properties and technology

Zdeb T.

Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Technical Sciences

|

2013

|

Vol. 61, nr 1

183-193

EN

The paper deals with information concerning properties and technology of a new generation cementitious composite i.e. Ultra-High Performance Concrete. High performance here means both high strength and high durability under the influence of environmental factors. This group of composites is mainly represented by Reactive Powder Concretes (RPC), which show both outstanding durability and mechanical properties. Characteristic features of RPC are mainly due to the very low water-cement ratio, which involves application of superplasticizer, significant reduction of aggregate grains size as well as hydrothermal treatment. In the first part of the paper selected properties of RPC are compared to ordinary concrete and to other groups of new generation concrete. Moreover, fundamental technological factors influencing properties of RPC are described as well. The second part deals with the RPC developed at Cracow University of Technology. The presented test results are mainly focused on the influence of steel fibres content on mechanical properties of reactive powder concrete and hydrothermal treatment on composites microstructure. The quantitative and qualitative evaluation of this relationship expand the knowledge of the UHPC technology. Finally, the third part presents the most significant and newest structures which have been erected with the use of RPC.

6

Application of Exergy Analysis to Textile Printing Process

Cay A., Ozguney A. T., Yavas A.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2012

|

Vol. 20, no. 6A (95)

37--42

EN

This study reveals an exergetic analysis of the reactive and pigment printing processes. Exergy models of the printing processes were formed and each step examined in terms of exergetic parameters. In the printing machine, the reactive printing process led to a higher specific exergy use due to the penetration requirement of the printing paste. The exergy efficiency in the subsequent drying after printing was found to be independent of the printing method, but affected by the fabric structure, which was calculated to be between 3.8% and 4.8%. In the fixation step, pigment printing provided the highest exergy efficiency, calculated to be 2.15%, due to the direct heating of the fixation air. It was observed for the fixation step that the boiler unit of the steaming process and the burner of the hot air fixation process led to the highest exergy destruction rates. The total exergy destruction rate in pigment printing was found to be higher than in the washing and final drying stages of reactive printing alone; thus, it was shown that the exergetic improvement of the post-washing and drying of reactive printing is of great importance.

PL

Praca przedstawia analizę zużycia energii w procesie druku reaktywnego i pigmentowego. Skonstruowano modele egzergetyczne procesu druku i przeanalizowano każdy krok pod względem parametrów wpływających na egzergię. W maszynie drukarskiej, reaktywny proces drukowania prowadzi do podwyższenia egzergii w wyniku zapotrzebowania na penetrację pasty drukarskiej. Stwierdzono, że wydajność egzergii w procesie suszenia po drukowaniu jest niezależna od metody drukowania, zależy natomiast od struktury materiału i obliczono, że zawiera się ona w granicach 3.8% do 4.8%. W procesie stabilizacji drukowanie pigmentowe prowadzi do najwyższej egzergii, która wynosi 2.15%, w wyniku bezpośredniego utrwalania w powietrzu. Stwierdzono, że zastosowanie dla fazy utrwalania kotła parowego stosowanego w procesie parowania i palnika w procesie wysokotemperaturowego utrwalania prowadzi do najwyższych wartości destrukcji egzergii. Stwierdzono, że przy druku reaktywnym całkowita wartość destrukcji egzergii w procesie druku pigmentowego była wyższa niż w fazach prania i końcowego suszenia. Wynika z tego, że przy druku reaktywnym bardzo ważnym jest egzergetyczne polepszenie końcowej fazy prania i suszenia.

7

Colour homogenisation of beech wood by steam treatment

Tolvaj L., Nemeth R., Varga D., Molnar S.

Drewno : prace naukowe, doniesienia, komunikaty

|

2009

|

vol. 52, nr 181

5-17

EN

In our study beech (Fagus silvatica L.) samples containing white and red heartwood were steamed to obtain colour homogenization. Wide range of steaming temperatures (80-120°C) was applied for wet (47%), semi-wet(28%) and dry (8%) samples. All temperature values were effective in minimizing the colour difference between white and red heartwood of beech. Below 100° C the colour change was similar irrespective of the temperature value. Determinative part of the colour change occurred during the first 12 hours of the process. It was found that the optimum homogenization time is 0.5-2 days depending on the applied temperature value. The initial moisture content had no effect on the colour change if it was above the fibre saturation point. The colour shift was less intensive in the case of initially dry samples than in the case of wet samples. Colour homogenization of beech wood by steaming below 100°C is not recommended if the timber is initially dry.

PL

Badania, których celem była homogenizacja barwy drewna, obejmowały parzenie próbek drewna bukowego (Fagus silvatica L.) z białą i czerwoną twardzielą. Zastosowano szeroki zakres temperatur parzenia (80-120°C) dla próbek wilgotnych (47%), półsuchych (28%) i suchych (8%). Wszystkie stosowane temperatury skutecznie zmniejszały różnice barwy pomiędzy białą i czerwoną twardzielą drewna bukowego. Po procesie parzenia w temperaturach poniżej 100°C zmiana barwy była na tym samym poziomie bez względu na zastosowaną temperaturę. Znaczące zmiany barwy wystąpiły podczas pierwszych 12 godzin procesu parzenia. Stwierdzono, że optymalnym czasem dla homogenizacji barwy jest okres od 0,5 do 2 dni w zależności od zastosowanej temperatury. Początkowa wilgotność drewna nie ma wpływu na zmiany barwy, jeśli jest ona powyżej punktu nasycenia włókien. W porównaniu z próbkami wilgotnymi, przesunięcie barwy w określonym kierunku było mniej intensywne. Jeśli drewno jest suche nie zaleca się homogenizacji barwy drewna bukowego poprzez parowanie poniżej 100°C.