Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Kierunkowe założenia modelu finansowania utrzymania dworców kolejowych w Polsce

Podleśko Paweł

Problemy Kolejnictwa

|

2020

|

Z. 189

35--44

PL

Celem artykułu jest zaprezentowanie wstępnych założeń finansowania utrzymania dworców kolejowych ze środków publicznych. Wskazano, że jest to kwestia wymagająca rozstrzygnięcia, co wynika z systemu opłat istniejących w całym sektorze transportu. Jest również istotna w kontekście rozstrzygnięć podejmowanych przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego w odniesieniu do opłat pobieranych od przewoźników kolejowych przez zarządców infrastruktury i operatorów obiektów infrastruktury usługowej. W artykule opisano istniejącą sytuację operatorów stacji kolejowych w odniesieniu do źródeł finansowania ich działalności, struktury właścicielskiej operatorów oraz kategorii pociągów zamawianych przez różnych organizatorów. Przedstawiono również kierunki unijnej polityki transportowej dotyczącej zasad kreowania systemu opłat wyrównujących warunki konkurencji międzygałęziowej. W artykule zaprezentowano rozwiązania dotyczące finansowania utrzymania obiektów stacyjnych (w tym dworców) w państwach Unii Europejskiej (poza Wielką Brytanią) o najdłuższej sieci linii kolejowych (Niemcy, Włochy, Francja). W podsumowaniu zaprezentowano zaś propozycje kierunkowych rozwiązań tego problemu na gruncie polskim.

2

Analiza rozmieszczenia i funkcjonowania stacji pasażerskich i dworców kolejowych w Polsce

Bocheński T.

Prace Komisji Geografii Komunikacji PTG

|

2017

|

nr 20(1)

19--35

PL

Celem pracy była analiza funkcjonowania stacji pasażerskich i dworców kolejowych w Polsce oraz zmian, jakie zaszły w związku z przeprowadzonymi inwestycjami infrastrukturalnymi. Badania objęły czynne stacje pasażerskie i dworce, wymienione w rozkładzie jazdy pociągów 2016/2017 wraz z porównaniem do stanu z rozkładu jazdy 2009/2010. Postawiono dwa pytania badawcze: jakie jest rozmieszczenie stacji pasażerskich oraz czynnych dworców w Polsce? oraz jaki był wpływ kolejowych inwestycji infrastrukturalnych zrealizowanych w latach 2010-2016 na liczbę stacji pasażerskich i stan dworców kolejowych? W 2017 r. czynnych było 2497 stacji pasażerskich, zlokalizowanych w 2063 miejscowościach. Średnia gęstość stacji pasażerskich w Polsce wynosiła 0,80 stacji na 100 km2 i 0,65 stacji na 10 tys. mieszkańców. Na 622 stacjach pasażerskich znajdowały się czynne, tzn. otwarte dla podróżnych dworce kolejowe. Zakres obsługi podróżnych na wielu dworcach był ograniczony do poczekalni. W wyniku przeprowadzonych inwestycji w latach 2010-2016 zmodernizowano około 100 dworców, a kolejne kilkadziesiąt wyremontowano. Ponadto wybudowano około 50 nowych przystanków kolejowych. W okresie tym zachodziło jednocześnie kilka procesów: zamykania stacji pasażerskich, ograniczania ich obsługi do ruchu weekendowego lub sezonowego oraz otwieranie wcześniej zamkniętych i nowych stacji pasażerskich.

EN

The aim of the study was to analyse the operation of passenger railway stations and station buildings in Poland, as well as the changes that occurred in connection with investments in infrastructure. The studies covered active passenger and railway stations as listed in the train timetable 2016/2017 and included comparison to the timetable 2009/2010. Two research questions were asked: about the layout of passenger stations and active railway stations in Poland and about the impact of investments in railway infrastructure carried out in the years 2010-2016 on the number of passenger stations and on the condition of railway stations. In 2017 there were 2497 active passenger stations, located in 2063 localities. An average density of passenger stations in Poland was 0.80 station per 100 km2 and 0.65 station per 10,000 residents. At 622 passenger stations there were active station buildings, i.e. open for travellers. On many station buildings the scope of service for travellers was limited to a waiting room. As a result of investments carried out in the years 2010-2016, about 100 railway stations were modernised and several more were renovated. Moreover, about 50 new passenger stations were built. During that time, several processes were taking place simultaneously: closing passenger stations, reducing their operation to weekend or seasonal traffic, and opening new and previously closed passenger stations.

3

Stan dworców kolejowych przed rozpoczęciem programu rewitalizacji - na przykładzie Dolnego Śląska

Gajna-Korycka A., Korycki T.

TTS Technika Transportu Szynowego

|

2014

|

R. 21, nr 7-8

2--6

PL

Dolny Śląsk jako kraina geograficzna charakteryzuje się bogatą historią związaną z rozległym, jednym z najlepszych w kraju, rozwojem przestrzennym sieci kolejowej. Co się z tym wiąże, długość istniejących kiedykolwiek linii kolejowych wprost przekładała się na liczbę eksploatowanych na tymże obszarze punktów odprawy podróżnych. Ze względu na stale postępujący już od kilkudziesięciu lat regres długości sieci kolejowej (związany przede wszystkim z rozwojem konkurencyjnych form transportu, ale także z zaniedbaniami w bieżącym utrzymaniu infrastruktury kolejowej) zauważalny jest szybki proces przekształcenia pierwotnie założonej funkcji licznych obiektów dworcowych (fot. 1). W artykule przedstawione zostaną wyniki inwentaryzacji obiektów dworcowych, która przeprowadzono w latach 2009-2011, a więc jeszcze przed rozpoczęciem programu rewitalizacji tych obiektów.

4

Hala peronowa jako problem konserwatorski

Wesołowski J.

TTS Technika Transportu Szynowego

|

2014

|

R. 21, nr 7-8

17--26

PL

Fala renowacji polskich dworców kolejowych, widoczna na przestrzeni ostatnich lat, ze zrozumiałych względów dotyczy przede wszystkim budynków. Hale, a nawet wiaty peronowe, jakoś umykają uwadze, ponieważ tych pierwszych jest w Polsce bardzo mało, a i tych drugich znacznie mniej niż potrzeba. Tymczasem za granicą metalowa przeważnie konstrukcja hal peronowych stanowi ostatnio specyficzny przedmiot zabiegów konserwatorskich lub modernizacyjnych, decydujących niekiedy o charakterze całego dworca. Stanowi to zasadniczą zmianę w stosunki do praktyki widocznej w większej części XX w., kiedy to hale dość powszechnie zamieniano na indywidualne zadaszenia peronów. Praktyka ta była szczególnie powszechna w niektórych krajach (Belgia, Włochy, Stany Zjednoczone), chociaż gdzie indziej mogła prawie nie występować (Niemcy).