Zamiarem autora jest zwrócenie uwagi czytelników na problem wzmacniania konstrukcji budynków głównie mieszkalnych. Jest pewna specyficzna grupa budynków w miastach i miasteczkach, które nazwiemy umownie "stare budynki". Są one zajmowane przez lokatorów, których trudno wykwaterować, bo nie ma im czego w zamian zaoferować, a którzy - będąc często właścicielami mieszkań - chcą za wszelką cenę przedłużyć czas trwania często bardzo wiekowych budynków. Wspólnoty mieszkaniowe, zlecając dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, oczekują rozwiązań technicznych, które przynajmniej częściowo rozwiążą ich kłopoty. Kłopoty te często zaczynają się na zagrożeniu bezpieczeństwa mieszkańców i przestarzałych rozwiązaniach funkcjonalnych, przez uciążliwości eksploatacji i użytkowania starych, w złym stanie technicznym budynków, a na dużej ich energochłonności kończąc. Pierwszym warunkiem dalszej eksploatacji i użytkowania budynku jest spełnienie wymagań art. 5 ustawy Prawo budowlane, a w szczególności wymagania podstawowego, jakim jest bezpieczeństwo konstrukcji, stąd temat wzmocnień konstrukcji starych budynków.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Wilgoć jest jednym z najistotniejszych czynników, które przyczyniają się do niszczenia starych budynków. Pochodzi ona z opadów atmosferycznych, jest podciągana z gruntu, gdy budynek nie ma izolacji, powstaje w murach na skutek ich przemarzania, wytwarzana jest w pomieszczeniach takich jak kuchnie i lazienki, a także pojawia się w wyniku uszkodzeń pokrycia dachów. Wilgoć w murach powoduje oslabienie ich wytrzymałości, odpadanie tynków wraz z kawałkami murów, a także zagrzybienie ścian w pomieszczeniach. Największe uszkodzenia wilgoć wywołuje w elementach budynku wykonanych z drewna, takich jak stropy o konstrukcji drewnianej, podłogi, okna.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.