Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Prosty sposób przybliżonego określania przepuszczalności horyzontu gazowego na podstawie danych okresu przypływu i bilansu masy gazu

Szpunar Tadeusz, Budak Paweł

Nafta-Gaz

|

2020

|

R. 76, nr 12

895--902

PL

Procedura określania przepuszczalności i skin efektu warstwy porowatej z danych okresu przypływu wymaga rejestracji zmienności dennego ciśnienia przypływu w funkcji czasu oraz sporządzenia wykresu zależności różnicy kwadratów ciśnień średniego złożowego i dennego ruchowego od logarytmu czasu przypływu i aproksymacji przebiegu punktów pomiarowych linią prostą metodą najmniejszych kwadratów. Przepuszczalność określana jest na podstawie nachylenia tej prostej. W metodzie tej zakłada się, że natężenie przepływu gazu podczas testu nie ulega zmianie, co jest założeniem problematycznym, gdyż w początkowym okresie przypływu szybko zmienia się depresja i gradient ciśnienia, a zatem wydatek gazu. Metoda znana jest od dziesięcioleci i nie jest tutaj omawiana. W niniejszym artykule zaproponowano nieco inny, prosty sposób przybliżonego określania przepuszczalności oparty na modelu matematycznym podanym przez Szpunara (2001). Podobnie jak w metodzie wspomnianej wyżej, wymagana jest rejestracja zmian ciśnienia dennego okresu przypływu w funkcji czasu i naniesienie punktów pomiarowych w prostokątnym układzie współrzędnych, gdzie w odróżnieniu od metody standardowej na osi rzędnych zaznaczany jest logarytm tzw. ciśnienia bezwymiarowego, a czas przypływu na osi odciętych. Przebieg punktów pomiarowych aproksymowany jest linią prostą metodą najmniejszych kwadratów, a przepuszczalność określa się na podstawie nachylenia tej linii oraz bilansu masy przez porównanie masy gazu wydobytego z masą gazu przewidzianą przez model. W artykule podano przykłady obliczeniowe. Ze względu na brak danych pochodzących z odwiertów z krajowego przemysłu naftowego metodę przetestowano na danych zaczerpniętych z literatury. Rozbieżność wyników interpretacji testów przypływu metodą standardową i opisywaną w artykule jest niewielka (rzędu kilku procent) i mieści się w akceptowalnych granicach.

EN

The routine procedure for evaluation of the permeability and skin of the gas zone consists in flowing the gas well until the bottomhole pressure is nearly stabilized. The pressure values must be recorded versus time of flow, initial reservoir pressure must be known and the constant flow rate should be maintained during the flow test. The permeability and skin are calculated using the straight line approximation of bottomhole pressures versus logarithm of flowing time, and the permeability is calculated using the slope of this line. The standard method for calculation of permeability and skin is known for decades and will not be discussed here. This paper proposes somewhat different technique for calculation of permeability which is based on mathematical model of gas flow in porous rocks given by Szpunar (2001). The total volume of gas produced during the flow period is used for calculation of permeability instead of using the flow rate which is never known precisely. The reliability of the calculated results is checked by comparing the total mass of gas produced during the flow test (evaluated at standard conditions of temperature and pressure) with the mass of gas evacuated from the reservoir predicted by the mathematical model. The article provides calculation examples. Because no data from domestic oil industry was available, the method was tested using the data from technical literature. The discrepancies between the results of both methods are within the acceptable range of a few percent.

2

Ulepszenie normowych metod pomiarowych do rejestracji skurczu autogenicznego materiałów o matrycy cementowej

Zieliński A.

Materiały Budowlane

|

2018

|

nr 10

87--90

PL

Skurcz autogeniczny wraz z innymi czynnikami wpływającymi na skurcz całkowity może doprowadzić do zarysowania i spękania konstrukcji w czasie jej eksploatacji nawet bez udziału obciążeń zewnętrznych. W artykule przedstawiono skuteczność wykorzystania znormalizowanych metod pomiarowych pod kątem dokładności i kompletności rejestracji skurczu autogenicznego zaczynów, zapraw i betonów. Na podstawie przeprowadzonych analiz zaproponowano aparaturę i metodologię badawczą eliminującą wady metod normowych.

EN

Autogenous shrinkage together with other factors affecting the total shrinkage can lead to cracking of the structure during its operation even without presence of external loads. This paper presents the effectiveness of the use of standardized measurement methods in terms of accuracy and completeness of autogenous shrinkage of pastes, mortars and concretes. Based on the conducted analyses, a research apparatus and methodology was proposed to eliminate the disadvantages of standard methods.

3

Bending Measurements from Fabric Touch Tester (FTT) and Standard Methods

Binti Haji Musa A., Malengier B., Vasile S., Van Langenhove L., De Raeve A.

Autex Research Journal

|

2018

|

Vol. 18, no. 1

51--60

EN

Fabric Touch Tester (FTT) is a relatively new device from SDL Atlas to determine touch properties of fabrics. It simultaneously measures 13 touch-related fabric physical properties in four modules that include bending and thickness measurements. This study aims to comparatively analyze the thickness and bending measurements made by the FTT and the common standard methods used in the textile industry. The results obtained with the FTT for 11 different fabrics were compared with that of standard methods. Despite the different measurement principle, a good correlation was found between the two methods used for the assessment of thickness and bending. As FTT is a new tool for textile comfort measurement and no standard yet exists, these findings are essential to determine the reliability of the measurements and how they relate to the well-established standard methods.

4

Zrównoważone metody oceny zgodności wytrzymałości betonu na ściskanie

Skrzypczak I., Kokoszka W.

Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury / Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture

|

2015

|

z. 62, nr 2

403--408

PL

Artykuł prezentuje koncepcję weryfikacji jakości betonu konstrukcyjnego z zastosowaniem metod rozmytych. Nawiązuje do metod normowych i ukazuje ich nieścisłości. W normach projektowania konstrukcji betonowych lub żelbetowych wszystkie właściwości mechaniczne betonu są skorelowane z wytrzymałością charakterystyczną na ściskanie fck. Założenie, że wytrzymałość betonu jest wielkością losową oznacza, że możemy ją jednoznacznie zdefiniować i doświadczalnie sprawdzić, a rozważana wielkość stanowi określoną frakcję ogólną liczby wyników badań. Zakres w jakim te warunki są spełnione jest dyskusyjny. Zalecane normowe kryteria zgodności oraz procedury oceny wytrzymałości betonu i weryfikacji zgodności wytwarzanego betonu z wymaganiami stawianymi projektowanym klasom betonów w wielu przypadkach prowadzą do podejmowania niewłaściwych decyzji i strategii produkcji. Metody rozmyte stanowią propozycję wykorzystania metod alternatywnych do klasyfikacji betonu towarowego dla potrzeb konstrukcji inżynierskich, w tym obiektów budownictwa energetycznego, gdzie problem jakości materiału konstrukcyjnego jest szczególnie mocno związany z bezpieczeństwem ich użytkowania. Metody te w pełni wpisują się w ideę budownictwa zrównoważonego. Przypadkowe zaniżenie klasy betonu skutkuje odrzuceniem danej partii przez odbiorcę. Taka nienadająca się do wbudowania mieszanka betonowa jest wówczas traktowana jako odpad budowlany stojąc w sprzeczności z zasadami racjonalnego wykorzystania materiałów budowlanych i surowców mineralnych. Proponowana koncepcja weryfikacji jakości pozwala na zminimalizowanie ryzyka nieprawidłowego zaklasyfikowania partii betonu, czyli przypadkowego zawyżenia bądź zaniżenia jego klasy.

EN

The article presents the concept of concrete quality verification with use of fuzzy methods. It refers to the code methods and shows inaccuracies od them. Designing codes of concrete or reinforced concrete structures all concrete mechanical properties are correlated with the characteristic compressive strength fck. The assumption that concrete strength is a random quantity, means that we can define it clearly and verify empirically, and the considered quantity is a specified fraction of the total number of tests results. The range including fulfillment of these conditions is questionable. Recommended normalized compliance criteria, procedures of the strength evaluation and verification of compliance of produced concrete with designed concrete class in many cases lead to wrong decisions and improper production strategies Fuzzy methods are proposal of alternative methods application for the classification of ready-mixed concrete for needs of civil engineering structures, including power constructions, where the problem of the material quality is strongly related to their safety. These methods are fully matched with the idea of sustainable construction. Accidental understating class concrete results in rejection of the lot by the recipient. Such unsuitable for building concrete mix is then treated as a waste and is in contradiction with the principles of rational use of building materials and mineral resources. The proposed concept of concrete quality verification allows to minimize the risk of incorrect classification of concrete batch and prevents overstatement or understating of the class.

5

Porównanie średniej dobowej temperatury i wilgotności powietrza mierzonych i obliczanych metodami standardową i automatyczną

Kajewska-Szkudlarek J., Rojek M.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2013

|

T. 13, z. 1

59--73

PL

W pracy analizowano średnie dobowe wartości temperatury, wilgotności względnej oraz niedosytu wilgotności powietrza uzyskane podczas trzech lub czterech w okresie doby pomiarów przyrządami klasycznymi oraz czujnikami elektronicznymi z tych samych terminów i z wszystkich 24 godzin. Pomiary standardowe wykonywano za pomocą termometru stacyjnego i psychrometru Augusta. Niedosyt wilgotności powietrza odczytywano z tablic psychrometrycznych. Średnią dobową obliczano na podstawie pomiarów z 7, 13 i 19 CET dla niedosytu wilgotności powietrza i z 1, 7, 13 i 19 CET dla temperatury i wilgotności względnej powietrza. Automatyczną stację meteorologiczną CR23X zaprogramowano na rejestrowanie raportów godzinnych. Średnie wartości dobowe według pomiarów automatycznych były średnią arytmetyczną z 24 wartości godzinnych lub z tych samych terminów, w których wykonywano obserwacje manualne. Do oceny, czy zmiana sposobu obliczania średnich powoduje zmniejszenie różnic między obiema metodami, wykorzystano analizę regresji liniowej, ocenę częstości i istotności różnic oraz analizę szeregów czasowych (tj. analizę autokorelacji i dekompozycję sezonową). Obliczanie średniej dobowej temperatury i wilgotności względnej powietrza według stacji automatycznej z czterech pomiarów terminowych zamiast 24 wartości godzinnych nie spowodowało zmniejszenia różnic między obiema metodami pomiaru tych elementów meteorologicznych. Jedynie w przypadku niedosytu wilgotności powietrza wartości średnie obliczone z trzech dziennych terminowych pomiarów czujnikami elektronicznymi były bardziej zbliżone do danych otrzymanych metodą klasyczną niż średnie z wszystkich 24 godzin. Wynika to z pomijania we wzorze na średnią dobową według metody klasycznej wartości z godzin nocnych i skutkuje jego zawyżaniem w stosunku do danych otrzymywanych na podstawie automatycznych pomiarów ciągłych.

EN

The study presents the results of an analysis of mean daily values of air temperature, relative humidity and saturation deficit from three or four (depending on the parameter) measurements a day with standard devices and from 24 hourly records made with electronic sensors recording on the same days. Data were obtained from Wroclaw-Swojec Observatory during the period 2000-2009. Standard measurements were made using the station thermometer and August psychrometer, placed in a meteorological screen 2 m above the terrain surface. Saturation deficit was read from psychrometer tables. Daily mean values were calculated based on three fixed-term measurements (at 7, 13 and 19 CET) for air saturation deficit and on four measurements (1, 7, 13 and 19 CET) for temperature and relative humidity, the values for 1 a. m. were read from daily thermohygrographs. Electronic temperature and humidity sensors were placed in the same meteorological screen and programmed to record hourly data. The sensors were components of a CR23X automatic meteorological station. Automatic mean daily values were calculated from 24 hours and from the same terms, when standard observations were conducted. Linear regression, frequency and significance of differences, time series analysis (i.e. autocorrelation analysis and seasonal decomposition using the additive model) were performed to determine whether a change in the method of calculating mean daily values might decrease the differences between the two methods. Calculating the mean daily temperature and relative humidity recorded by automatic station Turing four measurements instead of using 24 hourly data did not decrease differences between the two methods of meteorological elements measurement. Only in the case of the deficit of air humidity, the daily means calculated from three automatic records were much more similar to those obtained with the standard method than those from all 24 hourly records. This was caused by neglecting night records when calculating the saturation deficit of air humidity according to the standard method. This in turn resulted in the overestimation of these data compared with those obtained from continuous automatic measurements.

6

Wykorzystanie szeregów czasowych do oceny różnic temperatury powietrza mierzonej metodą klasyczną i automatyczną

Kajewska-Szkudlarek J.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2012

|

T. 12, z. 4

151-162

PL

W pracy porównywano wyniki pomiarów średniej tp, maksymalnej tmax i minimalnej tmin temperatury powietrza metodą klasyczną i automatyczną na terenie Obserwatorium Uniwersytetu Przyrodniczego Wrocław-Swojec w okresie 2000-2009. Analizowano ich dobowe wartości. Pomiary standardowe wykonywano za pomocą termometru stacyjnego i termometrów ekstremalnych, umieszczonych w klatce meteorologicznej 2 m ponad powierzchnią gruntu. Średnią dobową tp obliczano z czterech terminów pomiarowych (1, 7, 13, 19 CET), a wartość z godziny 1 w nocy uzyskiwano z termohigrografów dobowych. Jednocześnie prowadzono pomiary za pomocą automatycznej stacji meteorologicznej Campbell. Elektroniczny czujnik temperatury powietrza MP 100A Rotronik umieszczony był w tej samej klatce meteorologicznej, co przyrządy manualne. Sensor zaprogramowano na pomiar co 60 s oraz na zapisywanie ekstremalnych wartości temperatury powietrza wraz z terminem, w którym wystąpiły. Na podstawie wartości minutowych obliczano średnie godzinne, a z nich - średnie dobowe. W większości przypadków, w latach 2000-2009, termometry cieczowe wskazywały wyższą temperaturę niż czujniki elektroniczne. Średnie różnice między tymi wartościami wynosiły +0,8°C w przypadku tp oraz +0,9°C w przypadku tmax i +1,1°C w przypadku tmin. Największe różnice były równe: +4,4°C (tp), +12,5°C (tmax) i +10,5°C (tmin). Tak duże wartości notowano incydentalnie. Szeregi czasowe różnic nie podlegały sezonowym zmianom, co potwierdziła analiza autokorelacji i autokorelacji cząstkowej. Transformacja danych automatycznych spowodowała zbliżenie skorygowanych średnich dobowych wartości temperatury powietrza do danych klasycznych. Wyraźnie też zwiększyła się częstość występowania różnic w środkowych zakresach wartości.

EN

The study presents the result of a comparison between air thermal parameters measured with standard (manual) and automatic method in the Wroclaw-Swojec Observatory in the period 2000- 2009. Daily values of mean air temperature (tp), maximum (tmax) and minimum (tmin) air temperature were analyzed. Manual measurements were conducted using standard and extreme thermometers placed 2 meters above the ground in a meteorological screen. The average daily values of tp were calculated from four temporal measurements (1, 7, 13, 19 CET); values from 1 a.m. were obtained from daily thermohygrographs. Parallel to standard observations, measurements were performed with the Campbell automatic weather station. Electronic sensor for measuring air temperature (MP 100A Rotronik) was placed in the same screen, in which manual devices were situated. This sensor was programmed to sample every 60 seconds and to record the extreme values of air temperature and the hour they had occurred. Hourly averages from automatic station were calculated from minute measurements and mean daily tp was calculated from hourly values. In most cases, during the period 2000-2009, standard thermometers showed higher temperature than electronic sensors. Mean differences between values from both stations were 0.8°C for tp, 0.9°C for tmax and 1.1°C for tmin. The greatest differences were: 4.4°C (tp), 12.5°C (tmax), 10.5°C (tmin), but so high values occurred incidentally. Time series of differences did not show seasonal changes, chich was confirmed by the analysis of autocorrelation and partial autocorrelation. Transformation of automatic data resulted in much closer adjustment of air temperature values to standard in the comparison with original automatic daily data. Moreover, the frequency of differences in the middle ranges significantly increased.

7

Wykorzystanie szeregów czasowych do oceny różnic wartości niedosytu i wilgotności względnej powietrza mierzonych dwiema metodami

Kajewska J., Rojek M.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2011

|

T. 11, z. 4

137-148

PL

W pracy porównano wyniki pomiarów warunków wilgotnościowych powietrza wykonywanych dwiema metodami na terenie Obserwatorium UP Wrocław-Swojec w okresie 10-letnim (2000-2009). Analizowano dobowe wartości niedosytu wilgotności d i wilgotności względnej powietrza f. Pomiary klasyczne (standardowe) wykonywano za pomocą psychrometru Augusta, umieszczonego w klatce meteorologicznej na wysokości 2 m nad powierzchnią terenu. Średnią dobową obliczano na podstawie trzech pomiarów terminowych (godz.: 7, 13 i 19 CET) dla niedosytu wilgotności powietrza i czterech pomiarów (godz.: 1, 7, 13 i 19 CET) dla wilgotności względnej powietrza; wartości z godziny 1 odczytywano z termohigrogramu dobowego. Automatyczna stacja meteorologiczna Campbell CR23X, której czujnik wilgotności powietrza umieszczono w tej samej klatce meteorologicznej, była zaprogramowana na zapisywanie raportów godzinnych. Średnie dobowe wartości obu parametrów były średnią arytmetyczną z 24 wartości godzinnych. Analizy autokorelacji i autokorelacji cząstkowej potwierdziły występowanie rocznej sezonowości badanych parametrów. Dekompozycję szeregów czasowych przeprowadzono za pomocą modelu addytywnego. Wyizolowano składnik sezonowy, trend, wahania długookresowe oraz składnik losowy. Wskaźnik sezonowości dla wilgotności względnej wahał się od -4% (zima) do 6% (okres letni), natomiast dla niedosytu wilgotności zawierał się w przedziale od -1,5 hPa w zimie do 4,0 hPa w lecie. Sezonowość różnic dobowych wartości f i d wyrażała się wzrostem ich wartości bezwzględnych w okresie letnim dla obu analizowanych parametrów. Korekta wartości uzyskanych za pomocą stacji automatycznej z wykorzystaniem odpowiednich poprawek, spowodowała wyraźny wzrost częstości różnic w przedziałach środkowych.

EN

The study presents the results of a comparison between air humidity conditions measured with two methods in Wroclaw–Swojec Observatory during the 10-year period (2000-2009). Daily values of saturation deficit (d) and relative air humidity (f) have been analyzed. Standard measurements were conducted using August psychrometer placed in a meteorological screen, 2 m above the ground surface. Mean daily values were calculated based on three terminal measurements (7, 13 and 19 GMT) for saturation deficit, and four measurements (1, 7, 13 and 19 GMT) for relative air humidity, the 1 a.m. values were read from the daily thermohigrograph. Automatic weather station Campbell CR23X with humidity sensor placed in the same meteorological screen was programmed to store hourly reports. Automatic daily averages of both humidity parameters were the arithmetic means of the 24-hour values. Analysis of autocorrelation and partial autocorrelation confirmed the annual seasonality of analyzed parameters. The decomposition of time series was carried out using an additive model. Seasonal component, trend, long-term fluctuation and irregular component were isolated. Seasonal index for relative humidity ranged from -4% (winter) to 6% (summer), while that for saturation deficit ranged from -1.5 hPa in winter to 4.0 hPa in summer. The seasonality of differences between daily values manifested itself by an increase of their absolute values in the summer for both analyzed parameters. Appropriate corrections of the values obtained from automatic measurements resulted in a marked increase in the frequency of differences in central classes.

8

Porównanie temperatury gleby mierzonej rtęciowymi termometrami kolankowymi i za pomocą stacji automatycznej w obserwatorium Wrocław-Swojec

Kajewska J., Rojek M.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2010

|

T. 10, z. 4

79-93

PL

W pracy przedstawiono wyniki pomiarów temperatury gleby na dwóch głębokościach (5 i 10 cm) pod powierzchnią gleby pod trawnikiem i gleby nieporośniętej. Porównywano dane uzyskane metodą standardową (rtęciowe termometry kolankowe) i za pomocą stacji automatycznej Campbell CR23X. Wykorzystano wartości z pomiarów wykonanych w Obserwatorium Agro- i Hydrometeorologii UP Wrocław-Swojec w latach 2000-2008. Średnią dobową temperaturę gleby, mierzoną metodą standardową, obliczano na podstawie 3 terminów pomiarów (godz.: 7, 13 i 19 CET). Wartości ze stacji automatycznej były średnią arytmetyczną z 24 raportów godzinnych. Na obu głębokościach pomiarowych gleby pod trawnikiem, we wszystkich dekadach roku, większe wartości uzyskano z pomiarów rtęciowymi termometrami kolankowymi (metoda standardowa). Pod powierzchnią gleby nieporośniętej, w kilku dekadach miesięcy zimowych, nieco większe były wartości uzyskane za pomocą stacji automatycznej. Otrzymano bardzo wysokie współczynniki korelacji (r ≥ 0,999) między wynikami obu metod. Rozkłady częstości występowania różnic dwóch metod pomiarów temperatury gleby były odmienne dla obu analizowanych powierzchni i głębokości pomiarów. W glebie nieporośnietej, na obu głębokościach pomiarowych, najwięcej różnic wystąpiło w przedziale temperatury od -0,5°C do 0,5°C. W glebie pod trawnikiem, na głębokości 5 cm, najwięcej różnic stwierdzono w przedziale temperatury od 1,5°C do 2,5°C, a na głębokości 10 cm od 0,5°C do 1,5°C.

EN

The paper presents the results of soil temperature measurements at two depths (5 and 10 cm) under bare soil and under a lawn. The data according to standard (mercury thermometers) and automatic station Campbell CR23X were compared. The research data were obtained from Agro- and Hydrometeorology Observatory Wrocław-Swojec of the Wrocław University of Environmental and Life Sciences from the period 2000-2008. Daily mean soil temperatures according to standard measurements were calculated from three records made at 7, 13, and 19 hour CET while those based on automatic measurements are the arithmetical means from hourly records. In all decades of the year, temperature under the lawn at two depths (5 and 10 cm) was higher than the values taken from automatic station. Temperatures under the bare soil recorded with automatic station were slightly higher in a few decades of the winter months. Very high correlation coefficients (r ≥ 0,999) were obtained between the two methods. Distribution of the frequency of occurrence of differences between the two methods differed depending on the type of surface and depths. In the bare soil at 5 and 10 cm depths most differences occurred in the range from -0.5 to 0.5°C. Under the lawn at 5 cm most frequent differences were found in the range 1.5-2.5°C and at 10 cm - between 0.5 and 1.5°C.

9

Możliwość przyspieszonego oszacowania absorpcji wody przy długotrwałej dyfuzji pary wodnej przez stryropian i polistyren ekstrudowany

Bobociński A.

Prace Instytutu Techniki Budowlanej

|

2010

|

R. 39, nr 3

27-32

PL

Przedstawiono wyniki przebiegu absorpcji wody przy długotrwałej dyfuzji pary wodnej przez styropian (EPS) oraz polistyren ekstrudowany (XPS). Absorpcję wody określano po upływie 4, 7, 14 i 28 dni ekspozycji próbek w warunkach określonych w PN-EN 12088:2000. Celem badań było uzyskanie danych empirycznych do oszacowania wyniku badania 28-dniowego (normowego) po 4-14 dniach od rozpoczęcia badania. Potrzeba takiego oszacowania wynika ze względów praktycznych (optymalne określenie zakresu badań normowych) i została zgłoszona przez zleceniodawców. W artykule oprócz wyników podano również empiryczne parametry (mnożniki) pozwalające oszacować wyniki badania 28-dniowego po upływie 4, 7 i 14 dni od rozpoczęcia ekspozycji próbek. We wnioskach stwierdzono, że możliwe jest oszacowanie wyniku badania absorpcji, które w większości przypadków będzie na tyle jednoznaczne, że spełni oczekiwania zleceniodawców badań.

EN

This paper describes test results of water absorption by diffusion after 4, 7, 14 and 28 days for expanded polystyrene (EPS) and extruded polystyrene (XPS). Conditions of test are defined in standard PN-EN 12088:2000. The purpose of this tests was to obtain the experimental data for assessment of 28 days standard absorrption on the basis of results received during 4-14 days from the beginning of test. Empirical parameters for estimation of full time test results, based on this experimental data, are presented in paper.