Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Żółciak T.

1 2003

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: stal WNL

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wpływ struktury i warunków obróbki cieplnej stali WNL na przebieg procesu pękania wywołanego zmęczeniem cieplnym

Żółciak T.

Inżynieria Powierzchni

2003

Nr 4

3-18

Treścią niniejszego artykułu jest badanie wpływu struktury i warunków obróbki cieplnej stali WNL na przebieg pękania w procesie zmęczenia cieplnego. Zmęczenie cieplne realizowano metodą wirującej próbki zanurzonej częściowo w wodzie i grzanej indukcyjnie na powierzchni cylindrycznej do temepratur 600 lub 650 stopni C. Stwierdzono, że w przypadku zmęczenia materiału o strukturach: martenzytu, martenzytu odpuszczonego i po hartowaniu izotermicznym charakteryzujących się wysoką twardością i małą ciągliwością, występują dwa rodzaje uszkodzeń, tj. rozwój sieci transkrystalicznych pęknięć rozchodzących się na stosunkowo niewielką głębokość pod wpływem zmiennych naprężeńi odkształceń warstwy wierzchniej oraz głębokie, kruche pęknięcia o charakterze międzykrystalicznym, których rozwój intensyfikowany jest dodatkowo wpływem środowiska (wody). Z badań wynika korzystny wpływ wyższych temperatur hartowania na odporność na zmęczenie cieplne po odpuszczaniu z optymalnej temperatury, zwłaszcza po hartowaniu izotermicznym i wysokim odpuszczaniu. Nagrzewanie do hartowania w piecu próżniowym jest mniej korzystne niż grzanie w kąpielach solnych, o ile kąpiel nie powoduje odwęglania. Do oceny odporności na zmęczenie cieplne materiału ciągliwego zaproponowano szereg wskaźników, przy czym za najważniejsze uznano intensywność uszkodzeń zmęczeniowych, oraz maksymalną głębokość pęknięć. W przypadku materiałów o wysokiej twardości wyznacza się liczbę cykli do powstania pierwszego pęknięcia makroskopowego.

This paper deals with the effect of structure and heat treatment conditions of WNL steel on the course of cracking caused by thermal fatigue. Thermal fatigue was realized by the method of rotating specimen immersed partly in water and induction heated on cylindrical surface up to temperature of 600 or 650 degrees C. It was found, that in case of material with martensite or maternsite tempered structure and after isothermal quenching characterized by the high hardness and low ductility, two types of failures occure, namely: development of a network of transcyistalline cracs propagated on relatively small depth under influence of variable stresses and strains of surface layer and deep, brittle cracs of an intercrystalline character, which are intensified additionally by the surrounding medium (water). The results of investigations show an advantageous effect of higher quenching temperature on thermal fatigue strenght after tempering from an optimum temperature, in particular after isothermal quenching and high tempering. Heating before quenching in a vacuum furnace is less favourable than heating in the salt baths provided thath salt bath doesn't provoke decarburization. A serie of indexes for the assessment of thermal fatigue strength of the ductile materials was proposed, where the most important were recognized the intensity of fatigue failures and the maximum depth of cracks. In case of materials of high hardness, the number of cycles till the formation of first macroscopic crack are determined.