Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Poly(urea-formaldehyde) microcapsules – synthesis and influence of stirring speed on capsules size

Bolimowski P. A., Kozera R., Boczkowska A.

Polimery

|

2018

|

T. 63, nr 5

339--346

EN

Microcapsules from commercially available epoxy resin (Epidian® 52) and an organic solvent (ethylphenylacetate, EPA), for application to self-healing epoxides, were prepared. Poly(urea-formaldehyde) microcapsules containing the active ingredients were prepared using in situ polymerization in an oil-in-water emulsion. The prepared capsules were characterized by scanning electron microscope (SEM) for their surface morphology and size distribution. Thermogravimetric analysis (TGA) has been carried out to determine their thermal stability and maximum processing temperature. Moreover, the influence of stirring speed on their size distribution was investigated in predefined conditions. It is demonstrated that microcapsules can be easily prepared using the literature methodology and that the urea-formaldehyde polymer is a good barrier for the enclosed epoxy resin–organic solvent. Performed experiments suggest that size of microcapsules can be controlled by the stirring speed of the emulsion and that the capsules are thermally stable up to 140 °C for 24 hours. Additional studies showed that microcapsules exhibit excellent interface with a commercial epoxy resin matrix cured at elevated temperatures what is desired in their further application.

PL

Otrzymano polimerowe mikrokapsułki zawierające mieszaninę żywicy epoksydowej (Epidian®52) i rozpuszczalnika organicznego (fenylooctan etylu, EPA) przeznaczone do zastosowań w samonaprawiających się materiałach epoksydowych. Kapsułki przygotowano z wykorzystaniem techniki polikondensacji mocznika i formaldehydu w emulsji oleju w wodzie. Metodą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) analizowano morfologię powierzchni wytworzonych kapsułek i określano rozrzut ich wymiarów. Stabilność kapsułek w podwyższonej temperaturze oraz maksymalną temperaturę przetwórstwa wyznaczano termograwimetrycznie (TGA). Badano też wpływ szybkości mieszania wyjściowej mieszaniny surowców na rozrzut wymiarów otrzymanych kapsułek. Stwierdzono, że stosowana żywica mocznikowo-formaldehydowa stanowi warstwę barierową (ścianę kapsułki) dla inkludowanych mieszanin epoksydów z rozpuszczalnikiem organicznym. Wykazano, że zastosowanie odpowiedniej prędkości mieszania składników podczas emulsyfikacji pozwala na zmniejszenie rozrzutu wymiarów kapsułek. Otrzymane kapsułki są termicznie stabilne do temperatury 140 °C w ciągu 24 h. Stwierdzono też, że warstwa powierzchniowa kapsułek jest silnie związana z żywicą epoksydową usieciowaną w podwyższonej temperaturze, co jest korzystne w ich dalszych zastosowaniach.

2

Determining of thermal stability of explosives for civil uses modern equipment equipped with automatic temperature and pressure

Vasilescu G., Ghicioi E., Kovacs A., Lupu C., Gheorghiosu E., Rus D. C., Ilici Ş., Jitea C.

Management Systems in Production Engineering

|

2015

|

nr 3 (19)

147--151

EN

Thermal stability of explosives for civil use is a key security parameter. When the explosive is exposed to high temperatures in a given period of time can lead to undesirable phenomena such as decomposing or even very dangerous as uncontrolled detonation.

PL

Stabilność temperaturowa materiałów wybuchowych dla zastosowań cywilnych jest kluczowym parametrem bezpieczeństwa. W sytuacji, w której materiał taki jest narażony na oddziaływanie wysokich temperatur w danym okresie czasu, mogą zaistnieć niepożądane zjawiska, takie jak dekompozycja lub niekontrolowana detonacja.

3

Trwałość temperaturowa układów wielowarstwowych Cu/Ni i Cu/stal

Olejnik E., Kucharska B.

Inżynieria Materiałowa

|

2015

|

Vol. 36, nr 6

497--500

PL

W pracy zaprezentowano wyniki badań wpływu temperatury na zachowanie periodyczności oraz zmian tekstury wielowarstw Cu/Ni oraz Cu/X8CrNi-Si25-21. Wielowarstwy wykonane techniką osadzania magnetronowego na krzemowym podłożu zróżnicowano ilością biwarstw (50÷150) i grubością podwarstw i i stali (2÷6 nm), przy stałej grubości podwarstwy Cu. Wielowarstwy wygrzewano w atmosferze powietrza w coraz to wyższej temperaturze, aż do momentu, w którym nastąpiło ich uszkodzenie na skutek różnicy współczynników rozszerzalności cieplnej składników wielowarstwy i krzemowego podłoża. Ciągłość i strukturę wielowarstw kontrolowano przy użyciu mikroskopu skaningowego (SEM) oraz w badaniach rentgenowskich (XRD). Dodatkowo wielowarstwy przed i po wygrzewaniu zbadano pod kątem tekstury. Wykazano, że wielowarstwy Cu/X8CrNi25-21 zachowały adhezję z podłożem do temperatury 400°C - wyższej w porównaniu do wielowarstwy Cu/Ni (300°C). Na podstawie analizy natężenia refleksów dyfrakcyjnych zasugerowano, że pomimo zachowania adhezji, podczas wygrzewania w wielowarstwach dochodziło do dyfuzji wzajemnej składników podwarstw. Pomiary figur biegunowych wykazały, że wygrzewanie spowodowało w wielowarstwach osłabienie tekstury przy zachowaniu jej składowych.

EN

The paper presents the results of effect of heating on retention period structure and change texture Cu/Ni and Cu/X8CrNiSi25-21 multilayer. The multilayers was fabricated on a Si(100) nano-crystalline silicon substrate by the magnetron sputtering method. The multilayers were differentiated by the number of periods (50÷150) and by the thickness of Ni and X8CrNiSi25-21 steel sublayer (2÷6nm), while maintaining a constant thickness of the Cu. The multilayers were annealed in air at increasingly higher temperatures up to the cracks and multilayer delamination were observated. The control of the continous state of multilayers and their structure were done by scanning microscope (SEM) and by X-ray diffraction (XRD). Moreover, before and after annealing the multilayers were subjected to texture measurements. It was found that the Cu/X8CrNi25-21 multilayers retained adhesion to the substrate up to temperature of 400°C - higher temperature in compared to Cu/Ni multilayer (300°C). The analysis of the intensity of diffraction reflections was suggested that, despite the retention of adhesion during annealing the multilayers occurred to interdiffusion components sublayers. Measurements of mutilayers pole figures show that the annealing resulted in a weakening of the texture while maintaining its components.

4

Evaluation of the temperature stability of a Cu/Ni multilayer

Kucharska B., Kulej E., Gwoździk M.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2012

|

Vol. 57, iss. 3

671-677

EN

The article presents investigation results for a Cu/Ni multilayer as annealed in the temperature range of 40 ÷300 degree Celsjus The Cu/Ni multilayer with a Cu sublayer thickness of 2 nm and an Ni sublayer thickness of 6 nm was fabricated by the magnetron deposition technique. The X-ray structural analysis, XRD, was employed for examination. The characterization of the multilayer before and after the annealing process was done by the measurement of the texture for the Cu/Ni(111) plane, as well as by topography examination on an atomic force microscope (AFM). The state of the multilayer surface were observed using a scanning electron microscope. The thermal stability tests showed that the multilayer had undergone delamination at temperature of 300 degree Celsjus . Up to this temperature, the multilayer retained clear phase boundaries, as confirmed by the presence of satellite peaks in the diffraction patterns. The annealing operation caused structural changes in the multilayer, such as grain growth and an increase in roughness and texture.

PL

W artykule zaprezentowano wyniki badan wielowarstwy Cu/Ni wygrzewanej w zakresie temperatur 40÷300 stopni Celsjusza. Wielowarstwę Cu/Ni, o grubości podwarstwy Cu równej 2 nm i grubości podwarstwy Ni wynoszącej 6 nm, wytworzono technika osadzania magnetronowego. Do badań zastosowano rentgenowską analizę strukturalna XRD. Charakterystyki wielowarstwy przed i po procesie wygrzewania dokonano poprzez pomiar tekstury dla płaszczyzny Cu/Ni(111) jak również badania topografii na mikroskopie sił atomowych Veeco. Stan powierzchni wielowarstwy badano przy użyciu elektronowego mikroskopu skaningowego Jeol. Badania stabilności temperaturowej wykazały, że wielowarstwa uległa delaminacji w temperaturze 300 stopni Celsjusza. Do tej temperatury wielowarstwa zachowała wyraźne granice międzyfazowe, co potwierdzone zostało obecnością pików satelickich na obrazach dyfrakcyjnych. Wygrzewanie wywołało zmiany strukturalne w wielowarstwie, tj. rozrost ziaren, zwiększenie chropowatości i tekstury.

5

Wpływ stopnia rozdrobnienia pigmentów w układzie Y2O3-Al2O3-Cr2O3 na barwę szkliw transparentnych

Stobierska E., Bućko M. M., Lis J., Kuźmińska K.

Materiały Ceramiczne

|

2011

|

T. 63, nr 1

164-170

PL

Opracowano czerwony pigment itrowo-glinowy o strukturze perowskitu barwiony chromem. Po rozdrobnieniu został on zastosowany do barwienia przemysłowych szkliw transparentnych na płytki kamionkowe wypalane w temperaturze 1170°C oraz na płytki gres porcellanato wypalane w temperaturze 1205 i 1230°C. Pigment mielono na mokro i na sucho przez różny czas. Określono krystaliczność pigmentów w zależności od stopnia ich rozdrobnienia w stanie proszkowym oraz po zastosowaniu do w/w szkliw. Określono skład fazowy pigmentów. Zmierzono parametry barwy pigmentów proszkowych oraz szkliw barwnych z ich udziałem w układzie CIE L*a*b*. Określono trwałość pigmentów o różnym stopniu rozdrobnienia w zależności od składu chemicznego szkliw i temperatury ich wypalania.

EN

Red yttrium-aluminium pigment of perovskite structure doped with chromium has been worked out. After grinding, it was applied for industrial transparent glazes destined for stoneware tiles fired at 1170°C and for gres porcellanato tiles fired at 1205 and 1230°C. The pigment was wet-milled and dry-milled with different duration time of the process. Crystallinity of the pigments was determined depending on size reduction of the pigment powders and after the application for above mentioned glazes. Phase compositions of the pigments were also determined. Colour parameters of the pigments and glazes were measured in the CIE L*a*b* system. The stability of the pigments with different grain size distribution was determined depending on the chemical composition of glazes and the firing temperature.

6

Pigmenty ceramiczne o strukturze fluorytu

Stobierska E., Bućko M. M., Lis J., Wodnicka K., Trybalska B., Wywiał A.

Materiały Ceramiczne

|

2011

|

T. 63, nr 2

321-326

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących pigmentów czerwonych na bazie dwutlenku ceru(IV), w strukturze którego część jonów ceru(IV) zastąpiono jonami prazeodymu(IV). Opracowano optymalny skład chemiczny pigmentu i warunki jego otrzymywania. Wytworzony pigment rozdrabniano różnymi metodami, w czasie od 10 do 60 minut. Morfologię tak otrzymanych pigmentów określono analizując ich skład ziarnowy, a także na podstawie obserwacji mikroskopowych SEM. Rozdrobnione pigmenty w ilości 10 % mas. Użyto do barwienia szkliw transparentnych na płytki kamionkowe. Zarówno szkliwa jak i płytki były pochodzenia przemysłowego. Zmierzono parametry barwy pigmentów w stanie proszkowym oraz po zastosowaniu ich do wybranych szkliw na płytki kamionkowe.

EN

In this study, the results of investigation of pigments based on cerium(IV) dioxide doped with praseodymium(IV) are presented. The optimal chemical composition and synthesis conditions of the pigment were developed. The obtained pigment was ground by different methods for 10 to 60 minutes. The pigment morphology was determined by analyzing the grain size distribution, and SEM observations. The ground pigments were applied for colouring transparent glazes used for stoneware tiles. Both glazes and tiles were of industrial origin. Colour parameters of the pigment powders and selected stoneware tile glazes were measured.

7

Lutowanie dyfuzyjne niskotemperaturowe : alternatywna technologia spajania materiałów

Wojewoda J., Zięba P.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2005

|

Vol. 46, nr 9

13-14

PL

Zamieszczono szcegółowyopis procesu lutowania dyfuzyjnego. W świetle zagadnienia ochrony środowiska przedstawiono rolę tej nowoczesnej technologii spajania. Jest ona idealnym rozwiązaniem w przypadku łączenia elementów stosowanych w elektronice, ze względu na jej alety (wysoka stabilność termiczna i mechaniczna produkowanych złączy) oraz prostotę. Ponadto podano przykłady dotychczas zastosowanych materiałów jako lutowi oraz opisano podstawy kinetyki wzrostu faz międzymetalicznych.

EN

Paper contains detailed description of diffusion soldering process. The importance of the new joining technology with the reference to environment protection is discussed. The advantages of the process (high thermal and mechanical stability of the produced interconnections) and its simplicity make it as an excellent solution for joining of devices in electronic equipment. Moreover, the exlamples of so far applied materials as the solders are given together with the kinetic explanation of the typical phenomena occurring during growth of the intermetallic phases.

8

Zależność temperaturowej stabilności częstotliwości rezonansowej od struktury piezoceramiki typu PZT

Surowiak Z., Gavrilyachenko S. V., Kupriyanov M. F., Panich A. E., Bochenek D.

Inżynieria Materiałowa

|

2001

|

R. XXII, nr 3

144-151

PL

Przeprowadzono badania dotyczące wpływu koncentracji PbTiO3 na strukturę krystaliczną i strukturę domenową czteroskładnikowych roztworów stałych na bazie PZT. Wykazano istnienie ścisłego związku pomiędzy strukturą i temperaturową stabilnością częstotliwości rezonansowej (fr) otrzymanych prztworników piezoceramicznych. Stabilność fr uwarunkowana jest ruchliwością, rodzajem i liczbą ścian domenowych oraz wartością jednorodnego parametru deformacji regularnej komórki perowskitowej. Metodą prasowania na gorąco otrzymano czteroskładnikową piezoceramikę na bazie PZT o różnej koncentracji (chi) PbTiO3. Stwierdzono silny wpływ składu chemicznego na strukturę atomową i podstawowe parametry elektrofizyczne badanych próbek. Przeprowadzone badania pozwoliły ustalić pewne prawidłowości, które określają zależność temperaturowej stabilności częstotliwości rezonansowej przetworników piezoceramicznych od ich struktury krystalicznej i konfiguracji domenowej.

EN

Investigations on influence of PbTiO3 content on the crystalline and domain structure of the PZT-based foru-component solid solutions have been performed. It has been shown that there is a close relation between the structure and temperature stability of the resonanse frequency (fr) of the fabricated piezoceramic transducers. Stability of fr is conditioned on movability, sort, and a number of the domain walls as well as value of the homogeneous parameter of deformation of the regular perovskite cell. By the hot pressing method the four-component PZT-based piezoceramics differing in (chi)PbTiO3 content has been obtained. The strong influence of the chemical composition on the atomic structure and basic electrophysical parameters of the samples under investigation has been stated. The investigations have enabled us to establish some regularities, which determine dependence of temperature stability of the resonance frequency of the piezoceramic transducers on their crystalline structure and domain configuration.

9

Temperaturowa stabilność częstotliwości rezonansowej piezoceramicznych rezonatorów

Surowiak Z., Gavrilyachenko S., Skulski R., Kupriyanov M. F., Bochenek D.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2001

|

Vol. 42, nr 5

24-29

PL

Wykazano, że podstawową metodą polepszenia temperaturowej stabilności rezonansowej przetworników piezoceramicznych na bazie PZT jest dobór odpowiedniego składu chemicznego. Dotyczy to szczególnie pierwiastków podstawianych w pozycje B układu. Ze wzrostem elektroujemności (EN) pierwiastków B wzrastają stopień kowalentności wiązań i spontaniczna deformacja (5) regularnej komórki elementarnej perowskitu. Piezoceramika staje się ferroelektrycznie twardsza, a jej struktura domenowa stabilniejsza, tzn. słabiej podatna na oddziaływania zewnętrzne, w tym na zmianę temperatury.

EN

It was indicated that the basic method of improving thermal resonant stability of the piezoceramic transducers on the PZT basis is the choice of proper chemical composition. It concerns mainly elements being substituted in B positions of the system. Together with increase of electronegativity of the B elements, the degree of bonds covalence increases, and, at the same time spontaneous deformation of the regular elementary cell of perovskite increases too. Piezoceramics becomes ferroelectrically hard and it's domain structure more stable i.e. less supple to exterior influences, like to temperature change.

10

Zależność temperaturowej stabilności częstotliwości rezonansowej od stopnia kowalentności wiązań B-O w piezoceramice typu PZT

Surowiak Z., Gavrilyachenko S. V., Kupriyanov M.F., Bochenek D.

Archiwum Nauki o Materiałach

|

2000

|

T. 21, nr 3-4

177-188

PL

Wykazano, że podstawową metodą polepszenia temperaturowej stabilności rezonansowej przetworników piezoceramicznych na bazie PZT jest dobór odpowiedniego składu chemicznego. Dotyczy to szczególnie pierwiastków podstawianych w pozycje B opisywanego układu. Ze wzrostem elektroujemności (EN) pierwiastków B wzrasta stopień kowalentności wiązań, a tym samym spontaniczna deformacja (delta) regularnej komórki elementarnej perowskitu. Piezoceramika staje się ferroelektrycznie twardsza, a jej struktura domenowa stabilniejsza, tzn. słabiej podatna na oddziaływania zewnętrzne, w tym na zmianę temperatury. W konsekwencji maleje delta fr/fr.

EN

It is shown that the choice of proper chemical composition is the basic method of improving thermal resonance stability of the piezoceramic transducers on the PZT basis. It mainly concerns elements substituted in positions B of the described system. With the increase of electronegativity of the B elements, the degree of bond covalence increases and, so does the simultaneous spontaneous deformation of the regular elementary cell of perovskite. Piezoceramics becomes ferroelectrically harder and its domain structure more stable, i.e. less voulnerable to exterior influences e.g. temperature change. As a consequence delta fr/fr decreases.