Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Tiosemikarbazony : właściwości koordynacyjne w aspekcie aktywności biologicznej

Ostrowska M., Toporivska Y., Pyrkosz-Bulska M., Gumienna-Kontecka E.

Wiadomości Chemiczne

|

2018

|

[Z] 72, 7-8

449--467

EN

Thiosemicarbazones are considered to be potential therapeutics, because they possess a broad range of biological properties including antitumor, antimalarial and antimicrobial activity. Generally, the tiosemicarbazones coordinate to the metal centre by means of an (N,S) bidentate mode, and when an additional coordinating group is present, more diversified binding modes can occur such as a tridentate (X,N,S) coordination fashion. The stability of the metal complexes formed with the tiosemicarbazoness strongly depends on the character of the metal ion, the X-donor atom of the additional functional group and the position and type of the substituents at the tiosemicarbazones. The most prominent representative of this family is the α(N)-heterocyclic Triapine (3-aminopyridine- 2-carbaldehyde thiosemicarbazone; 3-AP), which is currently undergoing different phase-I and -II clinical trials as an antitumor agent, and demonstrates promising activity. Triapine is a very strong inhibitor of ribonucleotide reductase, the rate determining enzyme in the supply of deoxyribonucleotides for DNA synthesis required for cell proliferation. The mechanism of action involves most probably the formation of an iron(II)–Triapine complex, which reacts with molecular oxygen to result in the generation of reactive oxygen species. Subsequently, these reactive oxygen species are responsible for the quenching of the active-site tyrosyl radical of ribonucleotide reductase required for the enzymatic activity. As a result, the coordination chemistry of iron complexes of tiosemicarbazones has been receiving considerable attention. This review describes the coordination chemistry of tiosemicarbazones, in particular analogs of Triapine. The coordination compounds of d-block elements are discussed with respect to their bonding and structures. Several of complexes are mononuclear, with distorted tetrahedral, square planar, square pyramid or octahedral as their common geometries. The metal-binding ability of STSC at physiological pH was compared and shown. Further, various biological applications with emphasis an anticancer activity of the ligands/complexes are discussed in brief so as to indicate the importance of ligands under consideration.

2

Micellar electrokinetic chromatography with bile salts for separation of flavanone diastereomers

Kowalczyk M., Asztemborska M.

Camera Separatoria

|

2016

|

Vol. 8, No. 1

45--54

EN

Sodium cholate and sodium deoxycholate were applied in the micellar electrokinetic chromatography technique as separating agents for the diastereomers of flavanone glycosides. The effects of the organic solvent buffer modifier, bile salt type and concentration were evaluated for enhancing distereomer separation. The critical micelle concentration of sodium cholate and sodium deoxycholate in the applied running buffer was determined. The bi nding constants of flavanone glycosides to bile salts micelle were estimated. The elaborated analytical method was used to analyse the flavanone fraction of bitter orange (Citrus aurantium) and grapefruit (Citrus paradisi) juice.

PL

Cholan sodu i deoksycholan sodu zostały zastosowane w technice micelarnej elektrokinetycznej chromatografii cieczowej jako czynnik rozdzielający diastereomery glikozydów flawanonów. Oceniono wpływ rozpuszczalnika organicznego jako modyfikatora buforu, typu soli żółciowej oraz jej stężenia na wzmocnienie rozdzielenia diastereomerów. Wyznaczono krytyczne stężenie micelarne cholanu sodu i deoksycholanu sodu w zastosowanym buforze rozdzielającym. Oszacowano stałe trwałości glikozydów flawanonów z micelami soli żółciowych. Opracowana metoda została wykorzystana do analizy frakcji flawanonowej w soku gorzkiej pomarańczy (Citrus aurantium) i grejfruta (Citrus paradise).

3

Właściwości i zastosowanie diketonów i ich pochodnych

Urbaniak W., Jurek K., Witt K., Gorączko A., Staniszewski B.

Chemik

|

2011

|

Vol. 65, nr 4

273-282

PL

W ramach badań zostały zsyntetyzowane i przebadane metodą spektrofotometrii UV-Vis pochodne acetyloacetonu, m.in. takie jak: 3-allil-2,4-pentanodion, 3-benzylo-2,4-pentanodion, 3-butylo-2,4- pentanodion, benzoiloaceton, dibenzoilometan, 3-metyl-2,4-pentanodion, 3-trimetylosililopropylo-2,4-pentanodion, oraz ich związki kompleksowe z Cu(II) i Co(II). Wykonano również badania widm masowych EI kompleksów 2,4-pentanodionu z różnymi kationami metali, o wzorze ogólnym Me(acac) n , gdzie n=2-4. Ponadto przeprowadzono badania nad możliwością zastosowania acetyloacetonianowych pochodnych cyny(IV) jako prekursorów w metodzie zol-żel. Stwierdzono, że badane związki wykazują interesujące wła- ściwości spektroskopowe, charakteryzują się dużą stałą trwałości i mogą być z powodzeniem stosowane w wielu dziedzinach, m.in. jako prekursory w metodzie zol-żel i inne.

EN

Within the present research, acetylacetone derivatives have been synthesised and tested using UV-Vis spectrophotometry; the derivatives include: 3-allyl-2,4-pentanedione, 3-benzyl2,4-pentanedione, 3-butyl2,4-pentanedione, benzoylacetone, dibenzoylmethane, 3-methyl2,4-pentanedione, 3-trimethylsilylpropyl-2,4-pentanedione and their Cu(II) and Co(II) complex compounds. Furthermore, EI mass spectra were recorded of 2,4-pentanedione with various metal cations of general formula Me(acac) n , where n=2-4. The possibility of using acetylacetonate tin(IV)derivatives as precursors in the sol-gel method was also investigated. The compounds tested were found to have interesting spectroscopic properties, with high stability constants; they may be successfully used in various areas, e.g. as sol-gel precursors, etc.

4

Poszukiwanie różnic we właściwościach kompleksotwórczych alkiloimidazoli i ich wykorzystanie

Lenarcik B., Radzymińska-Lenarcik E.

Chemik

|

2011

|

Vol. 65, nr 4

237-242

PL

Wykazano, że zasadowość cząsteczek należących do poszczególnych szeregów homologicznych alkiloimidazoli zależy od po- łożenia podstawników alkilowych w pierścieniu i rośnie liniowo ze wzrostem ich długości. Zasadowość zmniejsza się w szeregu: 1,2,4-trialkiloimidazole > 1,2-dialkiloimidazole > 1,4- dialkiloimidazole > 2- alkiloimidazole > 1-alkiloimidazole. Zasadowość ligandów ma wielkie znaczenie w rozdzielaniu metali. Metodą podziału w układzie ciecz-ciecz wyznaczono stałe trwałości tworzących się w roztworach wodnych kompleksów 1-alkilo- oraz 1-alkilo-2-metyloimidazoli z Co(II), Ni(II), Cu(II) i Zn(II). Wykazano, że tworzenie się kompleksów z metalami przejściowymi zależy od dwóch efektów - sterycznego lub hydrofobowego danego liganda (alkiloimidazolu). Efekty te można wykorzystać do selektywnego rozdzielania Co(II) od Ni(II), Cu(II) od Co(II) i Ni(II), Zn(II), Cd(II), czy innych kationów, w zależności od wyjściowego składu mieszaniny wykonanej różnymi technikami separacyjnymi.

EN

It was shown that the alkalinity of the molecules belonging to different homologous series alkylimidazoles depends on the position of alkyl substituents in the ring and increases linearly with increasing length. Alkalinity decreases in the series: 1,2,4-trialkylimidazole> 1,2-dialkylimidazole > 1,4 – dialkylimidazole > 2 - alkylimidazole> 1-alkylimidazole. The alkalinity of the ligands is of great importance in the distribution of metals. The liquid-liquid partition method was used to determined the stability constants of Co(II), Ni(II), Cu(II), and Zn(II) complexes with 1-alkyl- and 1-alkyl-2-methylimidazoles in aqueous solutions. It was shown that the formation of complexes with transition metals depends on two effects – steric or hydrophobic of ligands (alkylimidazole). These effects can be used for the selective separation of Co(II) from Ni(II), Cu(II) from Co(II) and Ni(II), Zn(II), Cd(II) or other cations, depending on the initial mixture composition.