Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Ocena oddziaływania zapachowego wybranego zakładu chemicznego z zastosowaniem olfaktometrii dynamicznej oraz badań modelowych i ankietowych

Sówka I., Skrętowicz M., Zwoździak J., Szklarczyk M., Nych A., Zwoździak P., Wojnicz G.

Przemysł Chemiczny

|

2011

|

T. 90, nr 6

1240-1244

2

Weryfikacja prognozy zapachowej uciążliwości Przykład fermy trzody chlewnej

Friedrich M., Kośmider J.

Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów

|

2009

|

Vol. 43 nr 4

128-136

PL

Przeprowadzono modelowanie rozprzestrzeniania się odorantów w otoczeniu fenny trzody chlewnej w pięciu sytuacjach meteorologicznych (model referencyjny). Wykorzystano wskaźnik emisji zapachowej 30ou/sźtucznik, oszacowany na podstawie danych Brytyjskiej Agencji Ochrony Środowiska. Obliczono średnie i maksymalne wartości stężenia zapachowego cod,6Dm'n [ou/m]]. Zespołowe pomiary terenowe wykonano w smudze zanieczyszczeń z użyciem terenowych olfaktometrów Nasal Ranger oraz metodą skalowania intensywności zapachu. Potwierdzono zgodność wyników pomiarów olfaktometrycznych z prognozowanymi wartościami stężenia średniego.

EN

The odour dispersion modeling from a pig farm at five meteorological situations (reference model) was carried out. The odour emission factor 30ouE/s'pig, estimated on the basis of data published by the British Environment Protection Agency was used. Mean and maximum values of odour concentration cod,6Dm'n [ou/m'] were caIculated. Panel field measurements were conducted under pollution plume with the use ofthe Nasal Ranger Field Olfactometer as well as the odour intensity evaluation method. The correlation ofthe olfactometry results with the predicted mean concentration values was confirmed.

3

Pomiary zapachu - stan aktualny i perspektywy

Kośmider J., Merecka B.

Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów

|

2007

|

Vol. 41 nr 3-4

86-92

PL

Norma PN-EN 13725:2005 (U) precyzuje metodę obiektywnego określania stężenia odorantów, zapewniając wspólną podstawę ocen emisji zapachowych w krajach członkowskich Unii Europejskiej. W Polsce metoda jest mało znana. Często przypisywane są jej określenia: subiektywna, mało wiarygodna, bardzo kłopotliwa. Znajduje to odbicie w kształcie projektu "Ustawy o przeciwdziałaniu uciążliwości zapachowej" i w uzasadnieniach zamiaru uchylenia zapisów art. 222 ust. 5 "Prawa Ochrony Środowiska", dotyczących poziomów odniesienia dla substancji zapachowych. Autorzy artykułu wskazują jedną z możliwości zastąpienia bezpośrednich sensorycznych pomiarów stężenia zapachowego użyciem "systemu GC-NN". System odbiera informacje o zapachu mieszaniny w formie zbioru liczb (komplet sygnałów detektora GC) albo w formie obrazu (chromatogram). Informacje są interpretowane przez sieć neuronową (NN) wyszkoloną z użyciem treningowego zbioru danych chromatograficzno-sensorycznych. Opisany przykład dotyczy oznaczeń stężenia zapachowego (cod [ou/m3]) w próbkach powietrza z domieszkami acetonu, etanolu i n-butanolu. Opisano sposób przygotowania treningowych zbiorów danych dla NN (z uwzględnieniem EN 13725) oraz wyniki testów otrzymanych sieci.

EN

The PN-EN 13725:2005 (U) standard specifies an objective method for determining odor concentration which ensures a common basis for odor emission estimation in the Member States of the European Union. In Poland, little is known about this method. Such features as subjective, not sufficiently reliable, very troublesome are often attributed to it. That is reflected in the draft form of the "The act of odor nuisance counteraction" and justification of rescission of Art. 222, Paragraph 5 of the "Environmental Protection Law", regarding the reference levels for odorants. Authors of the paper indicate an alternative for substituting the sensory measurements of odor concentration by the use of the GC-NN system. The system receives odor mixture data as a set of numbers (a complete set of signals from GC detector) or in a form of a picture (chromatogram). The data is interpreted by a neural network (NN) trained with a training set of chromatographic and sensory data. The example described refers to determining odor concentration in samples of air with admixtures of acetone, ethanol and n-butanol. A method for preparing a training data sets for neural networks (in compliance with EN 13725) and tests results of the acquired neural networks are presented.

4

Oceny skuteczności dezodoryzacji. Redukcja stężenia zapachowego w biofiltrze

Junga R., Sosialuk M.

Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów

|

2007

|

Vol. 41 nr 5

130-142

PL

Nasilająca się zapachowa uciążliwość działalności gospodarczej, obiektów komunalnych itp. powoduje, że w krajach rozwiniętych coraz większa waga jest przywiązywana do stosowania skutecznych metod zmniejszania emisji odorantów - stosowanie niskoemisyjnych technologii lub odpowiednich metod dezodoryzacji gazów odlotowych. W piśmiennictwie dostępne są opisy wielu technik dezodoryzacji, jednak wybór metody najbardziej skutecznej w określonych warunkach jest bardzo trudny. Trudności wynikają ze stosowania zróżnicowanych miar skuteczności. Wynika to ze zbyt małej popularności techniki pomiarów stężenia zapachowego, opisanej w normie EN 13725:2003 (PN-EN 13725:2007). Metodą opisaną w normie wykonano oznaczenia stężenia zapachowego na wlocie i wylocie z biofiltra (olfaktometr TO7). Określono zależność skuteczności dezodoryzacji (%) od stężenia zapachowego na wlocie.

EN

An increasing odour nuisance of economic activities, communal utilities activities etc. results in paying a particular importance to the application of efficient methods of decreasing of odour emissions in the developed countries. Technologies of low emissions or appropriate deodorisation methods of flue gases are applied. Literature sources provide descriptions of many deodorisation techniques however the selection of the method most effective under specified conditions is very difficult. The difficulties result from the application of different efficiency measures. It is due to the fact that the technique of odour concentration measurements described in the standard EN 13725:2003 (PN-EN 13725:2007) has still not gain sufficient recognition. The method described in the standard was used for determining odour concentration (olfactometer TO7) at the inlet and the outlet of a biofilter. A correlation between the deodorisation efficiency (%) and the odour concentration at the inlet of the biofilter was determined.

5

Standardy zapachowej jakości powietrza

Krajewska B., Kośmider J.

Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów

|

2005

|

Vol. 39 nr 6

181-191

PL

Substancje zapachowe emitowane do atmosfery stanowią uciążliwość dla mieszkańców bezpośredniego sąsiedztwa emitorów. Wyniki tradycyjnych analiz jakościowych i ilościowych nie są wystarczającym źródłem informacji o zapachu badanych próbek powietrza. Z tego powodu dotrzymanie klasycznie wyrażanych standardów jakości powietrza - poziomów stężenia pojedynczych zanieczyszczeń [žg/m3] i dopuszczalnych częstości ich przekraczania - nie gwarantuje braku uciążliwości zapachu. W wielu krajach europejskich i pozaeuropejskich, określono zapachowe standardy imisyjne jako najwyższy dopuszczalny percentyl stężenia zapachowego (cod [ouE/m3]) w powietrzu, standardy dotyczące emisji zapachowych (qod [ou/h]) lub diagramy minimalnych odległości źródeł emisji od budynków mieszkalnych. Równocześnie wprowadzono standardowe procedury oznaczania stężenia zapachowego metodami olfaktometrycznymi (w Europie - norma EN 13725). W niniejszym artykule porównano standardy zapachowe obowiązujące w niektórych krajach Zjednoczonej Europy oraz w Japonii, Stanach Zjednoczonych Ameryki i w Australii. W Polsce analogiczne przepisy są przygotowywane.

EN

Odorous substances emitted to the ambient air cause nuisance to the habitants in the direct vicinity of the emitors. Results from traditional qualitative and quantitative analyses cannot serve as a sufficient source of information on the odour of investigated samples. For that reason maintaining the standards of air quality expressed in a conventional way i.e. concentration level of individual pollutants [žg/m3] and admissible frequencies of their exceedances, does not ensure that the odour nuisance does not exist. In many European and non-European countries, immission odour standards have been determined as the highest admissible percentile of odour concentration (cod [ouE/m3]) in the ambient air, as well as standards concerning odour emissions (qod [ou/h]) or diagrams of minimal setback distances separating emission sources and residential buildings. At the same time standard procedures for determining odour concentration by olfactometry methods (in Europe: standard EN 13725) have been introduced. In this paper odour standards effective in some counties of the United Europe as well as in Japan, the United States of America and in Australia were compared. In Poland, similar regulations are under development.

6

Projektowane standardy zapachowej jakości powietrza i możliwości oceny skutków wprowadzenia regulacji

Kośmider J.

Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów

|

2005

|

Vol. 39 nr 3

77-82

PL

W latach 2003 i 2004 Departament Polityki Ekologicznej Ministerstwa Środowiska skierował do konsultacji społecznych dwa projekty rozporządzenia w sprawie standardów i metod oceny zapachowej jakości powietrza. W kolejnych projektach określano różne dopuszczalne poziomy stężenia zapachowego i dopuszczalne częstości przekraczania tych poziomów. W roku 2003 zaproponowano poziomy 2, 3 i 4 ou/m3 oraz dopuszczalne częstości ich przekraczania 2, 3, 5 i 8% (zależnie od sposobu zagospodarowania terenu i rodzaju zapachu), a w roku 2004 - poziomy 3 i 4 ou/m3 i częstości przekraczania: 3 i 8%. Zespół Pracowni Zapachowej Jakości Powietrza uzasadnia potrzebę wskazania tylko jednego poziomu - dokładnie zdefiniowanej wartości 1 ou/m3 - który nie powinien być przekraczany częściej niż przez 8 i 15% czasu roku. Przedstawia propozycję zakresu działań pilotażowych, zmierzających do oceny skutków nowej regulacji prawnej.

EN

In years 2003 and 2004 Department of Ecological Policy at the Ministry of Environment directed two drafts of a regulation on the standards and methods of odour air quality assessment to social consultations. Each draft regulation defined different admissible levels of odour concentrations alongside with admissible frequencies of their exceedances. In the 2003 draft regulation the levels of 2, 3 and 4 ou/m3 and the admissible levels of their exceedance of 2, 3, 5 and 8% were proposed (depending on the area use and a type of odour); and in the 2004 draft - levels of 3 and 4 ou/m3 and frequencies their exceedance 3 and 8% were suggested. The Laboratory of Odour Air Quality justifies the necessity of setting up a singe level - the accurately defined 1 ou/m3 - which should not be exceeded more often than 8 and 15% of the year-time; and proposes the scope of pilot actions aimed at assessing the impact of implementing the new regulation.