Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Spatial planning policy towards floodplains and environmental protection as obstacles to the development of settlements on the Lower Bug

Sobieraj Janusz, Metelski Dominik

Archives of Civil Engineering

|

2023

|

Vol. 69, nr 2

583--605

EN

A little over a decade ago, a number of legislative changes were made in Polish law dealing with spatial planning in relation to floodplains and water management. More specifically, the amendments were a consequence of the adoption of the relevant Floods Directive by the European Parliament and the European Council in 2007, which was introduced as a countermeasure to the allegedly increasing flood risks associated with the ongoing urbanisation of floodplains. It was recognised that the risks of material and non-material damage associated with increasing urbanisation are so great that appropriate legal provisions must be introduced to reduce them. More than a decade has passed since the introduction of these provisions (the Floods Directive was adopted in Poland in March 2011). Over time, it has become apparent that the implementation of many legislative changes in Poland related to spatial planning in floodplains has been impractical and has had a very negative impact on the spatial and economic development of these areas. In this article we focus on the Lower Bug Valley and show how these new laws have led to a deterioration of the living situation in the floodplains. Indeed, the problem of economic decline in the floodplains and Natura 2000 sites is very serious and affects people who have lived for years in a 2-5 km wide strip in quiet surroundings flood-prone areas and along the river bend. Restrictions on livestock and the decline of agriculture are compounded by the lack of interest in acquiring habitats and land. These areas are becoming an open-air museum with residents living on social benefits and pensions.

PL

Nieco ponad dziesięć lat temu w polskim prawie dokonano szeregu zmian legislacyjnych dotyczących planowania przestrzennego w odniesieniu do terenów zalewowych i gospodarki wodnej. Dokładniej rzecz ujmując, zmiany te były konsekwencją przyjęcia przez Parlament Europejski i Radę Europejską w 2007 r. stosownej dyrektywy powodziowej, która została wprowadzona jako środek zaradczy na rzekomo rosnące ryzyko powodziowe związane z postępującą urbanizacją terenów zalewowych. Uznano, że ryzyko szkód materialnych i niematerialnych związanych z nasilającą się urbanizacją jest tak duże, że należy wprowadzić odpowiednie przepisy prawne w celu jego ograniczenia. Od wprowadzenia tych przepisów minęła już ponad dekada (dyrektywa powodziowa została przyjęta w Polsce w marcu 2011 r.). Z czasem okazało się, że wprowadzenie w Polsce wielu zmian legislacyjnych związanych z planowaniem przestrzennym na terenach zalewowych było niepraktyczne i miało bardzo negatywny wpływ na rozwój przestrzenny i gospodarczy tych obszarów. W niniejszym artykule koncentrujemy się na Dolinie Dolnego Bugu i pokazujemy, jak te nowe przepisy doprowadziły do pogorszenia sytuacji życiowej na terenach zalewowych. Rzeczywiście, problem upadku gospodarczego na terenach zalewowych i obszarach Natura 2000 jest bardzo poważny i dotyka ludzi, którzy od lat żyją w pasie o szerokości 2-5 km w spokojnym otoczeniu terenów zagrożonych powodzią i wzdłuż zakoli rzek. Ograniczenia w hodowli i upadek rolnictwa potęgują brak zainteresowania pozyskiwaniem siedlisk i gruntów. Tereny te stają się skansenem, którego mieszkańcy żyją z zasiłków społecznych i rent.

2

Increase in the number of submitted maps for design purposes as a determinant of proper spatial planning policy

Bieda A.

Journal of Water and Land Development

|

2017

|

no. 34

65--75

EN

Spatial planning policy is to set objectives and means through which public administrative authorities intend to shape the development of a specific area. This policy is to lead to the most rational use of the human environment. It is supported by spatial planning which, using local land use plans, helps clarify the concept of spatial planning policy, and it is also actively involved in its implementation. Spatial planning may not, however, exist independently. It is clearly related to other areas, without which the implementation of the spatial planning policy would be impossible. Surveying and construction are those sectors which are undoubtedly related to spatial planning. Surveying studies determine the location of future objects defined in the planning processes, whereas these structures are implemented in investment processes. The above correlation suggests a conclusion regarding the possibility to use building processes, as well as the preceding surveying work, as the indicator of the correct implementation of the spatial planing policy. In order to verify whether the number and location of investments may be in fact associated with the general concept contained in the spatial planning policy, the analysis of the spatio-temporal distribution of surveying works initiating the construction processes was performed, i.e. maps for design purposes for the town of Niepołomice. The resulting cartographic studies were compared with graphic enclosures to the planning documents prepared for the area within the administrative boundaries of the town. The studies were performed for the years 2003–2015.

PL

Zadaniem polityki przestrzennej jest ustalenie celów i środków, poprzez które organy administracji publicznej zamierzają kształtować zagospodarowanie określonego obszaru. Polityka ta ma prowadzić do najbardziej racjonalnego wykorzystania otoczenia człowieka. Jest ona wspierana przez planowanie przestrzenne, które za pomocą miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego pomaga sprecyzować koncepcję polityki przestrzennej, a także aktywnie uczestniczy w jej realizacji. Planowanie przestrzenne nie może jednak istnieć samodzielnie. Jest ono wyraźnie powiązane z innymi dziedzinami, bez których realizacja polityki przestrzennej byłaby niemożliwa. Branżami skojarzonymi z planowaniem przestrzennym są na pewno geodezja i budownictwo. Opracowania geodezyjne wskazują lokalizację przyszłych obiektów określonych w procesach planistycznych, natomiast obiekty te są realizowane w procesach inwestycyjnych. Z powyższego związku korelacji nasuwa się wniosek dotyczący możliwości wykorzystania procesów budowlanych oraz poprzedzających je prac geodezyjnych jako wskaźnika prawidłowej realizacji polityki przestrzennej. Aby sprawdzić, czy liczba i rozmieszczenie inwestycji mogą być rzeczywiście powiązane z ogólną koncepcją zawartą w polityce przestrzennej, wykonano analizę czasoprzestrzennego rozmieszczenia prac geodezyjnych rozpoczynających procesy budowlane, tj. mapy do celów projektowych w mieście Niepołomice. Uzyskane opracowania kartograficzne porównano z załącznikami graficznymi do dokumentów planistycznych powstających w odniesieniu do obszaru zawartego w granicach administracyjnych miasta. Badania przeprowadzono dla lat 2003–2015.

3

Zdecentralizowany i zintegrowany system pozyskiwania energii na przykładzie duńskim

Krenz A.

Przegląd Budowlany

|

2011

|

R. 82, nr 3

34-39

4

Problemy energooszczędności w obszarach zurbanizowanych na przykładzie Lublina

Ostańska A.

Przegląd Budowlany

|

2011

|

R. 82, nr 3

69-75

5

Przyszłość systemu ekologicznego Polski

Chmielewski T.

Problemy Ekorozwoju

|

2009

|

Vol. 4, nr 2

73-82

PL

Obszary o niemal naturalnym krajobrazie są przedmiotem różnych form ochrony przyrody. Zakłada się, że system obszarów chronionych powinien zapewnić równowagę ekologiczną w skali regionalnej i ogólnokrajowej. Aby tak się stało, system musi być odpowiednio duży, zróżnicowany i nie podlegać degradacji. Z końcem 2006 r. system obszarów chronionych w Polsce obejmował 32,1 % powierzchni kraju. Pomimo tego, stan zasobów ekologicznych jest poważnie zagrożony i gwałtownie się kurczy. Co więcej, wiele obszarów chronionych nie spełnia swej funkcji. W przeciwieństwie do często powtarzanych sloganów o poprawiającym się stanie środowiska w Polsce, wiele danych pokazuje, że wraz końcem lat 90. rozpoczął się okres wzrostu presji na środowisko i degradacji krajowego systemu ekologicznego. Główne obserwowane tendencje to: drenaż obszarów podmokłych, przyspieszenie spływu powierzchniowego, zmniejszenie zasobności wód w rzekach, zmniejszenie powierzchni aktywnej biologicznie, fragmentacja krajobrazu, narastanie barier ekologicznych i przestrzennej izolacji ekosystemów, a także zmniejszenie biologicznej i krajobrazowej rożnorodności. Wobec tych zmian, niezbędne jest uznanie ochrony przyrody i systemu ekologicznego Polski za jeden z kluczowych elementów nowej polityki przestrzennej kraju.

EN

Areas of the utmost natural and landscape values are subject to different forms of protection. It is generally believed, that the system of protected areas should ensure ecological balance on the regional and national scale. In order for this to happen, the system should be adequately vast, rich and varied, and not subject to degradation. At the end of 2006 the system of protected areas constituted 32,1% of the area of Poland. Despite this fact, the condition of ecological resources of the country is seriously threatened and is diminishing rapidly. Moreover, a lot of protected areas do not efficiently realize the tasks assigned to them. Contrary to a frequently repeated slogan about the improving condition of Poland’s environment, a lot of data proves, that, with the end of the 90s, we entered the stage of environmental loading increase and subsequent degradation of country’s ecological system. The main tendencies observed in the changes in natural environment are: drainage of moist areas, acceleration of surface runoff and a decrease in water abundance of rivers, diminishing of biologically active surface, fragmentation of landscape, thickening of ecological barriers net and spatial isolation of ecosystems, as well as, a decrease in biological and landscape diversity. In the face of such pressure, it is necessary to recognize nature protection and strengthening of the ecological structure of Poland as one of the key elements of new spatial planning policy of the country.