Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: spatial management directions

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Kierunki zagospodarowania przestrzennego a ochrona przeciwpowodziowa na przykładzie gminy Kłodzko

Pustelnik R.

Architectus

2002

Nr 2(12)

105--110

Ochrona przeciwpowodziowa nie zawsze odgrywała istotną rolę w polskim planowaniu przestrzennym, zwłaszcza po drugiej wojnie światowej. Zagadnienia te były często minimalizowane. Ustalenia planów dotyczyły tzw. wody stuletniej i przeważnie nie traktowano ich jako istotnych barier w dysponowaniu terenem. Wielka powódź w lipcu 1997 roku spowodowała, że planiści przestrzenni, architekci i urbaniści zostali zobligowani, zarówno przez władze samorządowe, jak i przez indywidualnych właścicieli terenów, do zwrócenia większej uwagi na ochronę przeciwpowodziową, w trosce o bezpieczeństwo obiektów i ich użytkowników. Na tle rozległego przestrzennie zasięgu tzw. powodzi tysiąclecia z 1997 r. (dorzecze Odry), zwłaszcza ucierpiały obszary Kotliny Kłodzkiej oraz miasto Kłodzko, ze względu na zaskoczenie i siłę kataklizmu, który przetoczył się przez to terytorium w ciągu jednej nocy, siejąc gigantyczne zniszczenia. Ponownie fala powodziowa zagroziła Kotlinie Kłodzkiej już w następnym roku, chociaż zasięg zniszczeń był mniejszy. Najbardziej ucierpiało w tym czasie miasto uzdrowiskowe - Polanica Zdrój. Potężne straty materialne, a także ludzkie, bezpośrednie i pośrednie, powstałe w wyniku tych powodzi, spowodowały konieczność poznania ich przyczyn oraz podjęcia działań prewencyjnych na przyszłość. Najbardziej podstawowa konkluzja na temat zaistniałej dwukrotnie sytuacji klęski żywiołowej sprowadza się do stwierdzenia, że skutki tych powodzi mogły być znacznie mniejsze, gdyby wcześniej zwrócono uwagę na takie aspekty - oprócz systemu wczesnego ostrzegania - jak ochrona i zwiększanie lesistości, zwłaszcza obszarów górskich, budowa systemu zbiorników retencyjnych oraz usytuowanie terenów zabudowy poza strefą powodziową. W Kotlinie Kłodzkiej, zwłaszcza w latach dziewięćdziesiątych, znacznie zmniejszyła się intensywność zalesienia, zarówno ze względu na choroby drzewostanu, spowodowane różnorodnym skażeniami środowiska (np. w górnych partiach Masywu Śnieżnika i Gór Bystrzyc-kich), jak i z powodu rabunkowej gospodarki leśnej. Wymieranie lasów oraz nadmierna eksploatacja drewna, stanowiąca w tym czasie podstawę rozwoju lokalnego przetwórstwa, nastawionego na ogół na najprostszą obróbkę tego cennego surowca na tzw. palety, spowodowały gwałtowne obniżenie poziomu zalesienia tych górskich obszarów, a to z kolei odbiło się znacząco na obniżeniu poziomu bezpieczeństwa przeciwpowodziowego. Kolejną przyczyną siły tych kataklizmów była likwidacja znacznej części przedwojennych małych zbiorników retencyjnych, połączonych systemem kanałów, tzw. młynówek, które dodatkowo odprowadzały spiętrzoną wodę bokiem koryta Nysy Kłodzkiej, Białej Lądeckiej i innych rzek.

After the Second World War, flood control has not always played an essential role in Polish spatial planning. The great flood of 1997 and another one in 1998, resulted in the fact that spatial planners, architects and town-planners, were put under the obligation to take notice of flood control, in order to protect objects and their users. In the Kotlina Klodzka the intensity of afforestation has decreased; the dying out of forests and excessive exploitation of wood caused a deterioration of flood control safety. The liquidation of the largest of small storage reservoirs, connected by a system of canals, also increased the strength of the disaster. Building localization, in the area of flood-lands, was a successive cause of great losses. In order to counteract flooding, a complex spatial management has been activated, based on determining the hierarchy of strategic aims and creating foundations of investment policy.