Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  soil aeration
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Suitable soil and environmental conditions are the main prerequisites for successful growth of plants. Generally, all soil properties are substantially affected by textural composition. Therefore, the objective of the study was to test the interrelationships between particle size distribution and such physical soil properties, which usually predetermine the survival/death of plants, since they significantly affect the content and availability of water and air. Textural composition and physical soil properties were studied in profiles under monocultures of selected exotic trees in Arboretum Mlyňany, Slovakia. The results showed that medium-textured dominated in topsoils, whereas heavy-textured classes were dominant in luvic and stagnic horizons. Evaluation of entire profiles had confirmed standard, expected relationships between the individual grain fractions and soil physical properties. However, differences have occurred when the correlations between texture and physical properties in individual horizons were evaluated. Considering entire soil profiles, increased sand content significantly supported drainage of rainwater and soil aeration; silt contributed to increase the total porosity and aeration as well as available water capacity; clay contributed to the decrease in the available water capacity, total, and particularly coarse porosity and aeration, and to rise water retention, as well as the values of the wilting point. The results showed silt as key fraction providing suitable hydrophysical properties for the survival and growth of trees introduced in Arboretum. In compacted luvic and stagnic horizons, silt was significantly involved in the formation of total, and particularly coarse porosity and thereby increase soil aeration, while conversely, in loose topsoils just silt fraction significantly contributed to the reduction of coarse pores and increase of fine capillary pores and therefore water retention. In loose eluvial horizons, the silt contributed to significant increases in capillary porosity and water availability, which is essential in terms of meeting the plant needs.
EN
Alluvial soils of the Vistula River delta are one of the most fertile soils in Poland. Part of the area is a depression, whose agricultural utilization relies upon the efficient reclamation systems on polders. High ground water levels enhance redox processes, restriction of which is one of more important functions of the draining systems. This paper presents short characteristics of the redox status of alluvial soils in the delta and describes processes and consequences of oxygen deficits in soils. The importance of indices of oxygen deficit for the formation of water conditions, which would favour agricultural utilization of the delta soils, is underlined.
PL
W degradacji siedlisk w delcie Wisły istotną rolę odgrywa zakłócenie gospodarki tlenem w środowisku glebowym wywołane trwałym lub okresowym podtapianiem bądź zalaniem gleb. Gleby będące w stanie pełnego zalania wodą wykazują właściwą sobie uzależnioną od warunków termicznych buforowość umożliwiającą korzystanie z zasobów tlenowych roztworu glebowego zanim nastąpi rozwój procesów redukcji utlenionych składników glebowych. Dynamika natlenienia gleb w powiązaniu z cyklem rozwojowym roślin uprawnych jest istotnym czynnikiem zapewniającym właściwe wykorzystanie wprowadzonych do gleby składników nawozowych i uzyskanie odpowiednio wysokich plonów. W związku z tym, natlenienie gleby powinno być priorytetem w kształtowaniu warunków powietrzno-wodnych mad żuławskich, które należą do gleb dynamicznie reagujących na niedobór tlenu. Bezpośrednim skutkiem anaerobiozy są strefy lub poziomy oglejenia. Mady z przypowierzchniowym trwałym oglejeniem, obejmującym także strefę korzeniową, nie nadają się do użytkowania ornego. Ilościowym miernikiem zaawansowania procesów redukcji i natleniania składników glebowych jest potencjał oksydoredukcyjny (Eh). W zależności od rozwoju procesów oksydoredukcyjnych wartości Eh wynoszą od +700 mV w glebach dobrze natlenionych do -400 mV w glebach zredukowanych, długotrwale zalanych wodą. Z rolniczego punktu widzenia spadek potencjału oksydoredukcyjnego do +300 mV (redukcja związków żelaza) wskazuje na niedotlenienie masy glebowej. Czas, w ciągu którego następuje w glebie spadek potencjału redoks do +300 mV, określa odporność gleb na redukcję budujących ją związków chemicznych. Zależy on od temperatury gleby, jej aktywności biologicznej i genetycznych właściwości. Jak wykazały badania, odporność oksydoredukcyjna mad żuławskich w temperaturze gleby +15°C, najbardziej charakterystycznej dla okresu wegetacji, wynosi od 2 dni w warstwie ornej do 5-10 dni w warstwach głębszych. Wskazuje to na bardzo małą odporność mad żuławskich na redukcję, przede wszystkim w poziomie orno-próchnicznym. Określenie potencjału redoks oraz odporności na redukcję ma więc bardzo duże znaczenie w gospodarowaniu zasobami glebowymi i zachowaniu równowagi w środowisku, a w szczególności w kształtowaniu warunków wodnych produkcji roślinnej na Żuławach
EN
Organogenic soils transformed by moorsh-forming process, occurring in these soils after their drainge, have been classified according to the organic matter content into three types. Different organic matter content is reflected in porosity and, consequently, in the air content in the soil. There is a relationship in organic soils between nitrification (a potential source of water eutrophication) and soil porosity.
PL
W glebach organogenicznych objętych procesem murszenia występuje związek między wielkością nitryfikacji stanowiącej potencjalne źródło eutrofizacji wód a porowatością gleb określającą ich stan napowietrzenia skorelowany z wielkością nitryfikacji. Szczególnie podatne na nitryfikację są odznaczające się dużą porowatością gleby torfowo-murszowe, w których optymalna dla tego procesu zawartość powietrza występuje już przy wysokiej wilgotności rzędu 65-70 % objętości. Gleby murszowate i murszaste, o mniejszej porowatości, osiągają stan napowietrzenia stymulujący nitryfikację w wilgotności bliskiej dolnej granicy wody łatwo dostępnej dla roślin (pF 2,7) czyli w warunkach uwilgotnienia mniej intensywnego z punktu widzenia rozwoju roślin. Gleby torfowo-murszowe z utworów silnie zamulonych oraz mineralno-murszowe charakteryzują się warunkami pośrednimi w porównaniu z glebami omówionych grup skrajnych. Utrzymywanie w glebach murszowatych i murszastych, a także w pewnym stopniu mineralno-murszowych stanu uwilgotnienia optymalnego dla rozwoju roślin ogranicza ich napowietrzenie, a tym samym nitryfikację i w efekcie przeciwdziała potencjalnej eutrofizacji wód przez azotany. Optymalne dla rozwoju traw uwilgotnienie gleb torfowo-murszowych intensyfikuje mineralizację jak również nitryfikację i może przyczynić się do eutrofizacji wód. Zapobiegać temu zjawisku może ograniczanie porowatości gleb (przez ich wałowanie) oraz zwiększone pobieranie azotanów przez intensyfikowany odpowiednimi zabiegami pratotechnicznymi rozwój runi łąkowej. Utrzymywanie w glebach murszowych użytkowanych rolniczo wysokiego uwilgotnienia, zbliżonego do tego jakie występuje w nich przy zawartości powietrza około 10% obj., jest warunkiem niezbędnym w warunkach racjonalnego z gospodarczego i sozologicznego punktu widzenia ich użytkowania.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.