Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: social housing estates

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Problemy rewitalizacji osiedli socjalnych dwudziestolecia międzywojennego w Gdańsku w kontekście wybranych przykładów holenderskich, ukraińskich i rosyjskich

Cielątkowska R.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

2007

T. 52, z. 1-4

121-128

Celowo poniższe opracowanie zawiera przedstawienie metody rewitalizacji osiedli socjalnych Gdańska w kontekście "nie pasujących" do siebie przykładów architektury początków XX wieku Amsterdamu, Odessy i Tomska. Intencją autorki było z jednej strony pokazanie uniwersalności gdańskiej metody, z drugiej zaś wyeksponowanie różnic między trudnymi problemami ochrony i ożywiania zespołów architektury mieszkaniowej znajdujących się w odrębnych kulturowo i politycznie krajach. Jak wiemy z wielu prowadzonych na różnych forach, dywagacji wokół rewitalizacji, słowo to ostatnio stało się kluczem równie popularnym jak zrównoważony rozwój, bywa równie spłaszczane i rozmyte oraz nadużywane. W poniższym opracowaniu wystąpią dwa pojęcia, rewitalizacja jako wielowątkowe przywracanie życiu, z położeniem nacisku na aspekt społeczny zespołu mieszkaniowego oraz rewaloryzacja dotycząca szeregu zabiegów wokół samego budynku celem przywrócenia mu formy wyjściowej. Rewitalizacja mimo różnorodnych poszukiwań wspólnych cech dla różnych okresów historycznych, odrębnych struktur mieszkaniowych, odmiennych celów szczegółowych musi posiadać jasno określoną strategię zlokalizowaną - zwerbalizowaną i realizowaną przez instytucję tutaj odpowiednio przyjętą jako biuro rewitalizacji (operator rewitalizacji). Opracowana autorska metoda (R. Cielątkowska, P. Lorens) - jest w ostatecznej formie grafikiem zależności i uwarunkowań postępowania, gdzie prostym celem jest podtrzymanie lub rozbudowa gdańskich osiedli socjalnych. Uniwersalność, czytelna na przedstawieniu graficznym wiąże się z logicznym układem związków zmierzających do celu jakim jest podniesienie standardów mieszkańców, rozbudowy, uszczelnienie zabudowy, z jednej strony przy pełnym uczestnictwie mieszkańców, a z drugiej wsparcie ekonomiczne m.in. przez wprowadzenie stosownych udogodnień finansowych. Wyeksponować tutaj należy fakt iż działania rewitalizacyjne związane są bardzo silnie ze strategią rozwoju miasta oraz metodami zarządzania. Właśnie struktura graficzna pokazuje czytelnie, które czynniki zależą od polityki państwa, struktur własności, systemów ekonomicznych, a które z nich są wartościami uniwersalnymi (np. opracowania dotyczące zebrania danych historycznych czy też sam projekt architektoniczny, lub współpraca ze środowiskami naukowymi). Oczywiście poza położeniem geopolitycznym, wielkością powierzchni objętych procesem rewitalizacji, które są zmienne, same cele bezpośrednie sa różne, uwarunkowania kulturowe są odmienne a potrzeba rozbudowy nierównomierna.

This study includes a presentation of the revitalisation of social housing estates in Gdańsk in the context of "mismatching" examples of the XX century architecture of Amsterdam, Odessa and Tomsk. The intent of the author was, on one hand, to present the universality of the Gdańsk method, and on the other side to expose the differences between the difficult problems of protection and revival of residential architecture complexes located in culturally and politically different countries. The original revitalisation method (R. Cielątkowska, P. Lorens), presented in the form of a diagram of dependencies of various institutions, is based on the Revitalisation Operator as a coordinating institution of all actions. These multi-area dependencies, require large financial investments, depend, to a large extent, on the city development strategy and long-term development forecasts. The feature of Dutch patterns, which became a starting point for discussion, is that their revitalisation process has been completed. It was conducted in a rigorous and straightforward manner. The contemporary, supplementary architecture is characterised by moderation, culture, cubature-material reference with simultaneous expression in modern detail. The architecture of social housing estates in Gdańsk, taking up a significant city's space more or less degraded, allows to a lesser extent, in multi-family development, for extension and change of standard of citizens (example of ul. Hallera was presented), and to a larger extent regarding one-family developments. The applied extension consists of adding a new cubature not exceeding the initial form, repeatable for the entire complex of elements. Re-designed development fully adapts the "historical" building to the contemporary needs of the users. Unfortunately, the published revitalisation study has not until today been appropriately used by the city, which will consequently lead to further degradation of the complexes as urban structures. The architecture of Odessa consists of several floors developments, from bricks from the inter-war period, supplementing individual blocks in the street network, with common green areas inside them. Detail is sporadic. The architecture is degraded by chaotic temporary development and built up balconies and loggias. This is a relatively simple system for phase revitalisation. The complexes of Tomsk, the most valuable (wooden development, one or several floors, with rich details) from the beginning of the century, exist as a shabby open-air museum, not degraded yet. They require a complex, expensive and long revitalisation process.