Gwoździowanie jest to metoda wzmacniania istniejącego gruntu, która umożliwia uzyskanie statecznych skarp o dowolnym nachyleniu. Gwóźdź gruntowy to element zbrojący zainstalowany w gruncie, zazwyczaj pod kątem skierowanym ku dołowi, tworzący na całej swojej długości opór tarcia z gruntem, który najczęściej składa się z gwintowanego pręta lub żerdzi oraz łączników, elementów centrujących, iniektu i głowicy gwoździa. Głowicę stanowią nakrętka i płyta oporowa, która przenosi część obciążenia z oblicowania lub bezpośrednio z powierzchni gruntu do gwoździa gruntowego.
W pracy przedstawiono uproszczone modele zniszczenia opisujące wzajemne oddziaływania na kontakcie grunt-element wzmacniający (gwóźdź). Kryteria, określające możliwe sposoby zniszczenia struktury grunt-gwóźdź, przedstawiono na podstawie względnej sztywności i wytrzymałości gruntu i gwoździa, oraz lokalnych bocznych przemieszczeń w poprzek strefy ścięcia. Lokalne, boczne przemieszczenia powstają wzdłuż potencjalnych powierzchni poślizgu. Zauważono, że wytrzymałość na kontakcie grunt-gwóźdź nie zależy tylko od sztywności i umownej granicy plastyczności gruntu, ale również od bocznych przemieszczeń w poprzek strefy ścięcia.
EN
In this paper, simplified failure modes has been used to describe the behaviour of soil-nail lateral interaction. The criteria for determination of the possible failure modes for a soil-nail are set out on the basis of the relative stiffness and strengths of the soils and nails and the local relative lateral displacement across the shear zone. This local relative displacement is produced along a potential sliding surface of the reinforced soil-nail retaining structure. It is found that the soil-nail lateral resistance is dependent not only on the relative stiffness and yield strengths of the soil and nail and also on the local relative lateral displacement across the shear zone.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.