Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Improved petrographic-coded model and its evaluation to determine a thermal conductivity log

Gegenhuber N., Kienler M.

Acta Geophysica

|

2017

|

Vol. 65, no. 1

103--118

EN

Thermal conductivity is one of the crucial properties for thermal modelling as well as tunnelling or geological modelling. Available data are mainly from laboratory measurements. Therefore, additional ways, such as correlations with other properties to derive the petrophysical parameter, will be an advantage. The research presented here continues and improves the petrographic-coded model concept with an increased set of data, including a variety of lithologies, and, furthermore, the correlations, including the electrical resistivity. Input parameters are no longer taken from the literature, but are derived directly from measurements. In addition, the results are compared with other published approaches. Results show good correlations with measured data. The comparison with the multi-linear regression method shows acceptable outcome, in contrast to a geometric-mean method, where data scatter. In summary, it can be said that the improved model delivers for both correlation (compressional wave velocity and electrical resistivity with thermal conductivity) positive results.

2

A comparative analysis of concrete strength using igneous, sedimentary and metamorphic rocks (crushed granite, limestone and marble stone) as coarse aggregate

Tsado T. Y.

Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo

|

2013

|

Z. 19 (169)

179--191

EN

This paper presents a comparative analysis of the effect of the physical properties of coarse aggregate (igneous rock - crushed granite stone; sedimentary rock - limestone and metamorphic rock - marble stone) on the compressive strength of Portland cement concrete and compare their characteristic strength. Tests such as sieve analysis, specific gravity, bulk density, void ratio, porosity, water absorption and aggregate impact value were carried out on aggregates to ascertain their physical properties as they affect the strength of concrete. The concrete strength comparison was confined to characteristic concrete strength of grade 20 and 30 N/mm² only. Two different mix proportions of 1:2:4 and 1:3:6, and water cement ratio of 0.5 and 0.6 for both mixes were used to cast concrete cubes which were hydrated for 7, 14, and 28-day periods respectively. The compressive strength tests conducted on the cast cubes was found to be within the stipulated value of concrete strength of 26.0 N/mm² for 28-day hydration period by British Standard specification. The 28-day concrete cubes cast with these aggregates shows that, at the low strength of 20 N/mm², igneous rock - crushed granite stone c concrete had the highest strength of 26.45 N/mm² followed by Sedimentary-limestone with 26.11 N/mm² and metamorphic rock - marble stone 26.03 N/mm² in that order, and also at the high strength of 30 N/mm², crushed granite concrete gave the highest strength to be 30.11 N/mm² followed by granite 29.78 N/mm² and limestone 29.53 N/mm² in that order.

PL

W artykule przedstawiono analizę porównawczą wpływu właściwości fizycznych kruszywa grubego (skały magmowej - łamany granit, skały osadowej - wapienie i skały metamorficznej - marmur) na ściskanie betonu poprzez porównanie charakterystycznej wytrzymałości. Kruszywo grube poddano badaniom: uziarnienia, gęstości nasypowej, gęstości, porowatości, wskaźnika porowatości, absorpcji wody i współczynnika wpływu kruszywa w celu ustalenia właściwości fizycznych, jakie mają wpływ na wytrzymałość betonu. Porównanie wytrzymałości betonu ograniczono do charakterystycznej wytrzymałości na ściskanie betonu o wartości 20 i 30 N/mm². Do wykonania sześciennych kostek betonowych zastosowano dwie różne proporcje mieszanki 1:2:4 i 1:3:6 i dwie wartości stosunku cementowo-wodnego 0,5 i 0,6, które dojrzewały odpowiednio przez 7, 14 i 28 dni. Testy wytrzymałości na ściskanie przeprowadzone na kostkach sześciennych wykazały, że przewidywana wytrzymałość betonu dla próbek 28-dniowych wynosi 26,0 N/mm², opierając się na normie brytyjskiej. Badania 28-dniowych betonowych kostek, w których zastosowano analizowane kruszywa grube wykazały, że dla wytrzymałości 20 N/mm²: beton z granitem miał największą wytrzymałość - 26,45 N/mm², beton z wapieniem 26,11 N/mm² i z marmurem - 26,03 N/mm². Dla wytrzymałości 30 N/mm² również beton z granitem miał największą wytrzymałość: 30,11 N/mm², następnie z granitem 29.78 N/mm² i wapieniem 29,53 N/mm².

3

Geologiczne uwarunkowania możliwości wykorzystania kopalin jako mineralnych kruszyw budowlanych

Smoleńska A., Rembiś M.

Budownictwo, Technologie, Architektura

|

2002

|

nr 4

43-47

4

Metamorphic rocks in the basement of the Carpathians between Bielsko-Biała and Cracow

Moryc W, Heflik W.

Kwartalnik Geologiczny

|

1998

|

Vol. 42, nr 1

1-14

EN

The petrological studies revealed characteristics of the metamorphic rocks in the Lachowice-Stryszawa-Ślemien area. It has been shownbasing on the macro- and microscopic observations, thermal and chemical analyses that these rocks display features of metapsamites (locally metagreywackes) and metapelites, which are the products of the lowest grade of metamorphism - the greenschists facies. In the geological part of the paper the structural system of the erosinal surface of the crystalline rocks as well as an extent of the sediments older than Miocene is analysed. The crystalline basement of the Bielsko-Biała-Crakow region is discordantly covered with the younger sediments of different geological systems. With respect to their age, the metamorphic rocks studied correspond to the Cadomian or even older orogeny.

PL

Skały metamorficzne podłoża Karpat Zachodnich znane są z dwudziestu kilku otworów wiertniczych. Dotychczas utwory te zbadane zostały w rejonie horstu rzeszotarskiego. Wyniki nowych wierceń (dotychczas nie publikowanych) z rejonu Lachowic-Ślemienia-Stryszawy wykazały występowanie nowych stanowisk z tymi utworami. Są to skały metapsamitowe i metapelitowe o słabym stopniu metamorfizmu w facji zielonych łupków. Szczegółowe badania makro- i mikroskopowe, chemiczne i termiczne świadczą o ich przynależności do tego samego typu przeobrażeń genetycznych Utwory metamorficzne występujące w podłożu mezo-paleozoicznym (miejscami podmioceńskim) na obszarze Bialska-Białej_Krakowa tworzą zróżnicowaną strukturalnie powierzchnię erozyjną dodatkowo przeciętą szeregiem uskoków. Niektóre z nich, jak strefa Lubińca-Krakowa-Rajbrota lub uskok Żywca-Rzeszotar mają charakter regionalny i wpływają przy tym wybitnie na układ strukturalny tej powierzchni. Na północ od uskoku Żywca-Rzeszotar powierzchnia erozyjna skonsolidowanego podłoża metamorficznego jest najsilniej wyniesiona w rejonie Bielska-Białej-Kęt, gdzie osiąga wysokość prawie - 1000m. Ku południowi, północy i wschodowi powierzchnia ta wyraźnie się obniża, dochodząc w rejonie Piotrowic i Wysokiej do głębokości rzędu - 2500m. Dalsze obniżenie się tej powierzchni uwydatnia się w południowej strefie tego obszaru, przekraczając w strefie dotychczas zbadanej wiertniczo (Bystra-Lachowice) najprawdopodobniej - 3500m. Obniżenie tej powierzchni w tej strefie ma niewątpliwie związek z regionalnym uskokiem Żywca-Rzeszotar, zrzucającym obszar położony na południe od niego. Uskoki powodujące zróżnicowanie układu strukturalnego nie tylko tej powierzchni, ale powierzchni innych podmioceńskich systemów geologicznych, odgrywają główną rolę w budowie tektonicznej tego obszaru. Odzwierciedleniem tego jest głębokość powierzchni utworów krystalicznych występujących w strefie horstu rzeszotarskiego (Rzeszotary ok. - 500m) w stosunku do zrzuconego od zachodu bloku Mogilan-Borzęt, występującego przynajmniej o 1000-1700m niżej. W budowie geologicznej i charakterze petrograficznym skał metamorficznych zarysowuje się pewna zbieżność z ich układem strukturalnym. W strefie najsilniej wyniesionego podłoża (Bielsko-Białej-Kęt-Andrychowa) występują granitoidy, a zatem skały o najwyższym w tym rejonie stopniu metamorfizmu. Po zewnętrznej, północnej, wschodniej i południowej stronie tego garbu występują utwory słabo zmetamorfizowane, o typie facji zieleńcowej. Być może można się tu doszukać pewnej prawidłowości, wymaga to jednak jeszcze dalszych, dodatkowych badań. W świetle dotychczasowych badań utwory metamorficzne, zarówno z obszaru Polski, jak i Czech, należy dziś uznać za skały prekambryjskie, związane z działalnością kadomskiej, a być może nawet starszej orogenezy. Wskazują na to również nieliczne wprawdzie, ale dość sugestywne, badania radiometryczne.