Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  składnik lotny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Składniki lotne wyekstrahowano z kwiatów 5 gatunków Sect. Chrysantha (złota kamelia) za pomocą destylacji z parą wodną. Skład chemiczny analizowano, wykorzystując chromatografię gazową i spektrometrię mas. Do identyfikacji związków chemicznych zastosowano technologię wyszukiwania komputerowego oraz wyszukiwanie w bibliotece Narodowego Instytutu Standardów i Technologii (NIST). Względną zawartość składników określono metodą chromatografii gazowej z normalizacją powierzchni piku. Wykryto 53 związki lotne (18 alkenów, 9 alkanów, 7 aldehydów i 4 związki aromatyczne). Składniki lotne wykryte w kwiatach badanych gatunków Sect. Chrysantha były znacząco różne. W kwiatach Camellia tunghinensis, Camellia impressinervis, Camellia longzhouensis, Camellia pubipetala i Camellia nitidissima zidentyfikowano odpowiednio 33, 5, 22, 5 i 9 składników (głównie aldehydy i alkany). Głównymi składnikami w badanych próbkach kwiatów 5 gatunków Camellia chrysantha były nonanal, dodekan, heksadekan, metylocykloheksylodimetoksysilan, γ-undekalakton i δ-kadinen. Nonanal był jedynym wspólnym składnikiem, ze względną zawartością odpowiednio 9,36%, 85,29%, 17,08%, 77,16% i 56,97%. Nonanal był głównym składnikiem zapachowym C. impressinervis, C. pubipetala i C. nitidissima. Głównym składnikiem zapachowym C. pubipetala i C. nitidissima był metylocykloheksylodimetoksysilan, o względnej zawartości odpowiednio 5,94% i 9,06%. Głównymi składnikami zapachowymi C. tunghinensis były cykloheksan (19,86%) i nonanal (9,36%), a C. longzhouensis γ-elemen (18,46%), nonanal (17,08%) i δ-kadinen (10,52%). Te główne składniki lotne decydują o unikatowym zapachu różnych gatunków złotej kamelii. Wyniki stanowią punkt odniesienia dla rozwoju produktu i uprawy pachnących odmian Camellia chrysantha.
EN
The volatile components were extd. from 5 species of Sect. Chrysantha by steam distn. and the chem. components were analyzed by gas chromatog.-mass spectrometry. Computer retrieval technol. and National Institute of Standards and Technology (NIST) compd. library retrieval were used for their identification. The relative content of each component was detd. by gas chromatog. with peak area normalization. Fifty-three volatile compds. were detected (18 alkenes, 9 alkanes, 7 aldehydes and 4 aromatics). The volatile constituents in the flowers of 5 species of Sect. Chrysantha were significantly different. After studying Camellia tunghinensis, Camellia impressinervis, Camellia longzhouensis, Camellia pubipetala and Camellia nitidissima flowers, 33, 5, 22, 6 and 9 components (mostly aldehydes and alkanes) were identified, resp. Nonanal, dodecane, hexadecane, Me cyclohexyl dimethoxy silane, γ-undecalactone, and δ-cadinene were the main components of all Camellia chrysantha plants. Nonanal was the only one common component, with relative contents of 9.36%, 85.29%, 17.08%, 77.16%, and 56.97%, resp. Nonanal was the main aroma component of concave C. impressinervis, C. pubipetala, and C. nitidissima. Me cyclohexyl dimethoxy silane was the main aroma component of C. pubipetala and C. nitidissima, with relative contents of 5.94% and 9.06%, resp. Cyclohexane (19.86%) and nonanal (9.36%) were the main aroma components of C. tunghinensis. γ-Elemene (18.46%), nonanal (17.08%), and δ-cadinene (10.52%) were the main aroma components of C. longzhouensis. The volatile components played a decisive role in the unique fragrance of individual species of golden camellia. The results provided a ref. for the product development and variety cultivation of the Camellia chrysantha fragrant.
PL
Obok korzystnych efektów spalania paliw alternatywnych w piecach cementowych, wynikających głównie z utylizacji odpadów oraz obniżenia kosztów produkcji, występują zauważalne, a przy tym w większości niekorzystne, efekty technologiczne. W artykule zwrócono uwagę na podstawowe zagrożenia dla technologii wypalania klinkieru związane z oddziaływaniem zwiększonego udziału paliw alternatywnych na kinetykę spalania paliw oraz obiegi składników lotnych.
EN
Beside beneficial effects of combustion of alternative fuels in cement kilns resulting mainly from the utilization of waste and the reduction of production costs, there are noticeable, and at the same time mostly unfavorable, technological effects. The article draws attention to the fundamental danger to the clinker burning technology associated with the impact of an increased share of alternative fuels to fuel combustion kinetics and to volatile matter cycle.
EN
Volatile components of the needles from Pinus densiflora were studied by gas chromato-graphy-mass spectrometry (GC-MS) applying a new solid phase trapping extraction (SPTE) method and a Magic Chemisorber™ (MC). In SPTE, a titanium tube of the surface covered with poly dimethyls i loxane (PDMS) was used. The efficiency of SPTE method was studied by varying extraction temperature (20, 35, 50 and 65°C) at a fixed extraction time of 20 min. The optimum temperature was 35°C. Extraction efficiency of SPTE method was compared to that of SPME method under the same optimum conditions (extraction time 20 min, extraction temperature 35°C). For SPTE, extraction efficiency of hydrocarbons increased with the increasing temperature. However, alcohols and carbonyls, such as 2-hexenal, 1-hexanol, and 65-3-hexenol were extracted less efficiently at higher temperatures. Fatty acids, such as capric, lauric, myristic, pentadecanoic, and paimitic were identified by SPTE. but not by SPME under the same (SPTE optimum) experimental conditions.
PL
Związki lotne w igłach sosny Pinus densiflora S. oznaczano za pomocą chromatografii gazowej sprzężonej ze spektrometrią mas. Do oznaczeń zastosowano nową metodę ekstrakcji - półłapkowanie na fazie stałej (SPTE) i Magie ChemisorberTM (MC). W metodzie SPTE użyto rurki tytanowej, której powierzchnię pokryto polidimetylosiloksanem (PDMS). Badano wydajność metody SPTE w funkcji temperatury (20, 35, 50 i 65°C) przy stałym czasie ekstrakcji (20 min). Jako optymalną temperaturę przyjęto 35°C. Wydajność metody SPTE porównano z wydajnością metody SPME (mikroekstrakcja) stosując te same optymalne warunki. W metodzie SPTE wydajność ekstrakcji węglowodorów rosła wraz z temperaturą. Jednakże alkohole i związki karbonylowe, takie jak: 2-heksanol, 1-heksanol i as-3-heksanol ekstrahowały się w wyższych temperaturach z mniejszą wydajnością. Kwasy tłuszczowe takie jak: kaprowy, laurowy, mirystynowy, pentadekanowy i palmitynowy można było zidentyfikować metodą SPTE, natomiast metoda SPME nie dawała możliwości ich identyfikacji w warunkach optymalnych dla metody SPTE.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.