Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Produktivnost' dolgoletnego travostoâ v zavisimosti ot dozizvesti

Teberdiev D. M., Rodionova A. V.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2016

|

T. 16, z. 4

125--131

RU

Последствие высоких доз извести на 79 год пользования способствовало снижению кислотности почвы до слабокислой. Урожайность старосеяного агрофитоценоза без внесения удобрений составила в зависимости от последействия доз и форм извести 2,6–4,2 т∙га-1 абсолютно сухого вещества (СВ), при внесении N120P60K90 6,6–8,1 т∙га-1 СВ. Применение приемов улучшения условий питания растений за счет внесения извести и минеральных удобрений влияет на изменение флористического состава травостоя. Основным компонентом агрофитоценоза без удобрений NPK является овсяница красная (Festuca rubra L.), которая в зависимости от доз извести составляет от 17,2 до 69,7% урожая, а при применении N120P60K90 – лисохвост луговой (Alopecurus pratensis L.) – 13,0–58,5%. Если травостой не использовать (заповедный режим) его основу составляет вейник наземный (Calamagrostis epigejos (L.) Roth.) занимая до 60–66% массы.

PL

Następcze działanie wapnowania w 79. roku użytkowania runi sprzyjało zwiększeniu odczynu gleby do słabo kwaśnego. Plonowanie nienawożonej agrofitocenozy w zależności od dawek i formy wnoszonego wapna wynosiło 2,6–4,2 t∙ha-1 s.m., a przy wniesieniu N120P60K90 6,6–8,1 t∙ha-1 s.m. Zastosowanie zabiegów poprawiających warunki odżywiania roślin przez wprowadzanie do gleby wapna i nawozów mineralnych wpływa na zmiany składu botanicznego runi. Podstawowy komponent nienawożonej agrofitocenozy stanowi kostrzewa czerwona (Festuca rubra L.), której udział w plonie, w zależności od dawek wapna wynosi 17,2–69,7%, a przy wniesieniu N120P60K90 udział wyczyńca łąkowego (Alopecurus pratensis L.) wynosi 13,0–58,5%. Jeżeli ruń nie jest użytkowana to główny jej komponent stanowi trzcinnik lancetowaty (Calamagrostis epigejos (L.) Roth.) – 60–66% biomasy.

EN

Subsequent effect of liming in the 79th year of sward utilization enabled the increase of soil pH to weakly acidic. Yielding of non-fertilised agri-phytocoenosis ranged from 2.6 to 4.2 t∙ha-1 dry wt. After application of fertilisers at a dose of N120P60K90 it increased to 6.6–8.1 t∙ha-1 dry wt. Measures improving plant nutrition through the introduction of calcium and mineral fertilisers to soil affect botanical composition of sward. Basic component of non-fertilised meadow was the red fescue (Festuca rubra L.), whose share in the yield was 17.2–69.7% depending on calcium doses. After application of N120P60K90 the share of the meadow foxtail (Alopecurus pratensis L.) was 13.0–58.5%. If meadow sward is not used then its main component (60–66% of biomass) is the bushgrass (Calamagrostis epigejos (L.) Roth.).

2

Skład botaniczny i wartość użytkowa spasanej runi w różnych siedliskach

Wasilewski Z.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2010

|

T. 10, z. 4

265-280

PL

Badania prowadzono w latach 2002-2004 na spasanych antropogenicznych użytkach zielonych, reprezentowanych przez siedliska: grądowe właściwe i podmokłe oraz pobagienne właściwe i grądowiejące, a także na spasanych użytkach naturalnych w siedliskach grądowych właściwych, łęgowych właściwych i rozlewiskowych. Badaniami objęto 11 stanowisk - sześć na użytkach antropogenicznych i pięć na naturalnych. Niezależnie od rodzaju siedliska, z wyjątkiem łęgu rozlewiskowego, trawy stanowiły 66,7- 75,1% masy plonu na użytkach antropogenicznych i 45,0-73,8% na użytkach naturalnych; rośliny bobowate odpowiednio 0-8,3% i 0-1,7%; gatunki zaliczane do ziół i chwastów 16,6-26,6% i 8,3- 24,5%; roślinność turzycowa 0-1,7% i 0-46,7%. W sześciu siedliskach na użytkach antropogenicznych oznaczono 40 gatunków roślin, w tym: 15 traw, 3 roślin bobowatych, 21 z grupy ziół i chwastów oraz jeden gatunek turzycy. Na użytkach naturalnych występowały natomiast 44 gatunki, w tym: 19 traw, jeden gatunek roślin bobowatych, 19 z grupy ziół i chwastów oraz pięć z grupy turzyc, sitów i skrzypów. Stwierdzono, że najbogatsza w gatunki szata roślinna występuje w siedliskach grądowych właściwych na użytkach antropogenicznych (22-24 gatunki), a najuboższa w siedlisku łęgu rozlewiskowego na użytku naturalnym (10 gat.). Wartość użytkowa runi (Lwu) była bardzo zróżnicowana i zdecydowanie lepsza na użytkach antropogenicznych nawożonych niż naturalnych nienawożonych. O ile na użytkach antropogenicznych wartość ta zawierała się w przedziale między 5,4 a 8,1 pkt. w 10-stopniowej skali, o tyle na naturalnych między 2,9 a 6,5. Na użytkach antropogenicznych największą wartością użytkową charakteryzowała się ruń w siedlisku grądowym właściwym i pobagiennym grądowiejącym (7,7-8,1 pkt.), następnie pobagiennym właściwym (7,1-7,3 pkt.) i najmniejszą w grądowym podmokłym (5,4 pkt.), zaś na użytkach naturalnych odpowiednio: w siedlisku grądowym właściwym (6,5 pkt.), następnie łęgowym właściwym (3,9-4,5 pkt.) i najmniejszą w łęgowym rozlewiskowym (2,9 pkt.).

EN

Studies were carried out in the years 2002-2004 in grazed anthropogenic grasslands represented by proper dry and dry waterlogged meadow habitats, by post-bog proper moorshed meadows and drying post-bog habitats and on grazed natural grasslands in deciduous forest, proper and flooded riparian habitats. Eleven sites were selected; six in anthropogenic and five in natural grasslands. Irrespective of the habitat type (except for flooded meadows with flowing water habitat) grasses contributed in 66.7-75.1% to plant yield in anthropogenic grasslands and in 45.0-73.8% in natural grasslands. Respective figures for legumes were 0-8.3% and 0-1.7%, for herbs and weeds 16.6- 26.6% and 8.3-24.5% and for sedges 0-1.7% and 0-46.7%. Forty plant species were determined in anthropogenic grasslands including 15 grass species, 3 legumes, 21 species of herbs and weeds and one species of sedges. There were 44 species in natural grasslands including 19 grasses, one species of legumes, 19 species of herbs and weeds and 5 species of sedges, bulrush and horsetail species. The greatest species richness was noted in proper deciduous forest habitats in anthropogenic grasslands (22-24 species) and the poorest - in flooded meadows with flowing water habitat in natural grassland (10 species). Utility value of the sward varied being definitely better in fertilised anthropogenic grasslands than in non-fertilised natural grasslands. In anthropogenic grasslands the value ranged from 5.4 to 8.1 points in a 10-grade scale while in natural grasslands it varied from 2.9 to 6.5. The highest utility value among anthropogenic grasslands was found for sward from proper dry meadow habitat and from post-bog drying moorshed meadows habitat (7.7-8.1 points) then for grass from post-bog proper moorshed meadows habitat (7.1-7.3 points) and the least for grass from dry waterlogged meadow habitat (5.4 points). In natural grasslands the respective values were: for proper dry meadow habitat - 6.5 points, for proper flooded meadow habitat - 3.9-5.4 points and for flooded meadows with flowing water habitat - 2.9 points.

3

Wpływ sposobów i różnej częstości użytkowania mieszanek lucerny mieszańcowej (Medicago sativa L. x varia T. Martyn) z trawami na plon, jego skład botaniczny i jakość

Gaweł E.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2008

|

T. 8, z. 2b

5-18

PL

W pracy omówiono wpływ zróżnicowanej częstości użytkowania pastwiskowego i kośnego na plonowanie, udział komponentów w mieszankach i skład chemiczny paszy z mieszanek lucerny z trawami. W roku siewu zebrano plon z dwóch pokosów. W latach pełnego użytkowania pierwszy odrost wykorzystano na sianokiszonkę, a następne zbierano zgodnie ze schematem doświadczenia co 21, 28, 35 i 42 dni, w związku z czym uzyskano 6, 5, 4 i 3 zbiory w każdym roku. Oznaczono zawartość N, P, K, białka ogólnego, włókna surowego i tłuszczu surowego w mieszankach i na tej podstawie obliczono wartość pokarmową plonów. Wyniki badań wykazały, że sposób i częstość użytkowania oraz skład botaniczny mieszanek wpływały na plon, skład chemiczny i wartość pokarmową paszy. Zbiór mieszanek z małą częstością(co 35 i 42 dni) powodował uzyskanie istotnie większych plonów suchej masy, ale ich jakość była gorsza niż runi zbieranej z częstościąco 21 i 28 dni. Festulolium okazało się mniej trwałym komponentem zastosowanych mieszanek.

EN

The effect of different mowing and grazing frequency on the yield, percent of components in mixed swards and chemical composition of the fodder from lucerne-grass mixtures was studied. In the seeding year the crop was harvested in two cuts. In productive years the first regrowth was used to produce hay-silage and subsequent crops were harvested according to the experimental layout at 21-, 28-, 35- and 42-day intervals which resulted in 6, 5, 4 and 3 harvests per year. The herbage was assayed for N, P, K, total protein, crude fibre and crude fat. The nutritive value of dry matter was calculated based on those assays. The way and frequency of utilization of the sward and its botanical composition affected the yields, chemical composition and nutritive value of the fodder. When harvested at low frequencies, every 35 or 42 days, the mixtures yielded considerably more dry matter, but fodder quality was worse than that of the crop harvested at 21- or 28-day intervals. Festulolium was found to be less frequent component of applied mixtures.

4

Wpływ zróżnicowanego wieloletniego nawożenia mineralnego na zbiorowiska łąkowe na glebie torfowo-murszowej

Kamiński J.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2003

|

T. 3, z. 1

53-67

PL

W latach 1994-1997 na podstawie doświadczenia polowego, realizowanego metodą losowanych bloków w sześciu powtórzeniach, przeprowadzono ocenę wpływu wieloletniego nawożenia mineralnego na zbiorowiska łąki trwałej 2-kośnej położonej na posusznej glebie torfowo-murszowej. Oceniano plonowanie, skład florystyczny oraz stosunki socjologiczne z określeniem kierunków rozwoju i warunków wilgotnościowych fitocenoz. W doświadczeniu tym, od 1957 r., stosowano następujące kombinacje nawozowe: 0, K, PK, NPK. Brak nawożenia powodował bardzo silną degradację łąki, zanikanie darni oraz liczne występowanie mszaków charakterystycznych dla siedlisk suchych, głównie z rodzaju Brachytecium i Ceratodon. Nawożenie potasem (K) sprzyjało kształtowaniu się zbiorowisk bogatych florystycznie, o złożonej strukturze fitosocjologicznej, z udziałem cennych przyrodniczo gatunków charakterystycznych dla łąk naturalnych i półnaturalnych. Największy wpływ na plony miało nawożenie fosforem i potasem (PK), które decydowało o rozwoju traw wysokich, głównie stokłosy bezostnej (Bromus inermis Leyss.) oraz sprzyjało wzbogacaniu zbiorowisk w nitrofilne gatunki zielne. Działanie azotu nawozowego na plony było nieznaczne, nasilało natomiast synantropizację fitocenoz. Niezależnie od zaznaczonych różnic w składzie florystycznym i strukturze fitosocjologicznej fitocenoz, rodzaj nawożenia nie różnicował wartości liczbowych średnich wskaźników wilgotnościowych, określanych w skali 10-stopniowej, stanowiących podstawę oceny uwilgotnienia siedlisk łąkowych na podstawie występującej flory.

EN

The influence of the long-term mineral fertilisation on plant communities of a permanent 2 cut meadow situated on semi-dry peat-moorsh soil was assessed during the field experiment carried out in the years 1994-1997 with the random block method in 6 repetitions. Yielding, floral composition, water conditions and sociological relationships were evaluated and potential development was estimated. The following fertiliser combinations were used in this experiment since 1957: 0, K, PK and NPK. A lack of fertilization resulted in meadow degradation, disappearance of sward and in the massive appearance of mosses (mostly of the genera Brachytecium and Ceratodon) typical for dry habitats. Potassium fertilization favoured rich communities of a complex phytosociological structure with valuable species characteristic for natural and semi-natural meadows. Yielding was most affected by PK fertilisation, which was decisive for the growth of tall grasses, mainly brome grasses (Bromus inermis Leyss.), and enriched meadow communities in nitrophilous herb species. Nitrogen fertilisers did not significantly affect the yield but enhanced synanthropisation of phytocoenoses. Regardless of the differences in the floral composition and structure, fertilisation did not differentiate mean values of moisture indices estimated in a 10-grade scale, which serve for the assessment of water conditions in meadow habitats upon the existing flora.