Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The use of new effective compositions for decomposing a stable water-oil emulsion

Gurbanov Huseyn R., Nurullayev Vali Kh., Gasimzade Aysel V.

Nafta-Gaz

|

2024

|

R. 80, nr 2

102--108

EN

A sample of crude oil from Umbaki oil field, characterized by the property of forming an aggregative and kinetically stable water-oil emulsion has been studied in the work. To conduct the research, Dissolvan-4411, Difrol-9426, Sarol-412, Dissolvan-13280 and ND-12 demulsifiers were examined at concentrations of 200, 400 and 600 g/t and the optimal consumption rate was determined. Laboratory experiments were carried out at temperatures of 20, 40 and 60°C. 10 compositions were prepared with a 1:1 ratio of each reagent, based on the optimal consumption rate of 600 g/t. The compositions are reagents with the same purpose, prepared on the basis of demulsifiers. New compositions of W-series were prepared on the basis of the most preferred compositions of A-series. The efficiency of demulsification was investigated, and, experiments were carried out to measure the quantities of asphaltene, resin and paraffin sediments, as well as the remaining amounts of salts and mechanical mixtures after demulsification of oil. The results of the conducted experimental studies revealed that the effect of compositions is superior to the effect of individual reagents. This is explained by the synergism effect between the reagents. As a result, the impact of compositions on the rheology of stable water-oil emulsions becomes stronger. The amount of chloride salts, mechanical mixtures and asphaltene-resin-paraffin compounds in the oil also decreases sharply. Finally, the dependence of the thickness of the best-performing W series compositions on viscosity, which is an important rheological parameter of oil, is shown in a diagram. The W-2 composition is recommended for wide application in mining conditions as a multifunctional reagent in the oil industry.

PL

W pracy wykorzystano próbkę ropy naftowej ze złoża Umbaki, która cechuje się tworzeniem zagregowanej i stabilnej kinetycznie emulsji wodno-ropnej. W celu przeprowadzenia prac badawczych zbadano stężenia deemulgatorów Dissolvan-4411, Difrol-9426, Sarol-412, Dissolvan-13280 i ND-12 w ilościach 200, 400 i 600 g/t oraz określono optymalną wielkość ich zużycia. Doświadczenia laboratoryjne przeprowadzono w temperaturach 20, 40 i 60°C. Przygotowano 10 kompozycji w stosunku 1:1 każdego pojedynczego odczynnika zgodnie z optymalną szybkością zużycia 600 g/t. Kompozycje są odczynnikami o tym samym przeznaczeniu, sporządzonymi na bazie deemulgatorów. Nowe kompozycje serii W przygotowano w oparciu o najbardziej preferowane kompozycje serii A, a po zbadaniu skuteczności deemulgacji przeprowadzono doświadczenia dotyczące ilości osadów asfaltenów, żywic, jak również soli i mieszanin mechanicznych pozostałych po deemulgowaniu ropy. Wyniki przeprowadzonych badań eksperymentalnych wykazały, że efekt zastosowania mieszanin jest lepszy niż efekt oddziaływania pojedynczych odczynników. Można to wytłumaczyć efektem synergii pomiędzy odczynnikami. W rezultacie wpływ kompozycji na reologię stabilnych emulsji wodno-ropnych będzie bardziej znaczący. Gwałtownie zmniejsza się także ilość soli chlorkowych, mieszanin mechanicznych i związków asfaltenowo-żywicowo- -parafinowych w ropie. Ponadto na wykresie przedstawiono zależność grubości najlepiej działających kompozycji serii W od lepkości, która jest ważnym parametrem reologicznym ropy. Kompozycja W-2 zalecana jest do szerokiego stosowania w warunkach górniczych jako wielofunkcyjny odczynnik w przemyśle naftowym.

2

The inhibitory effect of selected reagents on carbon steel corrosion in formation water containing hydrogen sulfid

Gurbanov Huseyn R., Pashayeva Saida

Nafta-Gaz

|

2024

|

R. 80, nr 1

55--60

EN

For the first time, the impact of the composition of gossypol resin and IB-1 reagent, prepared in a 3:1 ratio and conventionally named HS-1, on the corrosion rate in hydrogen sulfide formation water has been investigated under laboratory conditions. Concentrations of 20, 40, 60, 80 mg/l of the new composition were used. During the experiments, a formation water sample taken from well No. 1082 of “Bibiheybatneft” OGPD, SOCAR, served as the electrochemical corrosion medium for the study. To conduct a comparative analysis, gossypol resin, IB-1 inhibitor, and HS-1 composition were used. Concentrations of 50, 100, 150, 200 mg/l of gossypol resin and 10, 15, 20, and 25 mg/l of IB-1 inhibitor were employed in the experiments. Numerous laboratory experiments revealed that the optimal consumption rate for the HS-1 inhibitor is 100 mg/l, for gossypol resin it is 200 mg/l, and for the IB-1 inhibitor it is 25 mg/l. These experiments were conducted under dynamic conditions over six hours. It was determined that the newly developed HS-1 composition offers superior protection in an aggressive medium containing hydrogen sulfide compared to its constituent components, gossypol resin, and IB-1 inhibitor. Specifically, as the concentration of gossypol resin in formation water increases from 50 to 200 mg/l, the corrosion protection effect ranges from 60–82%. When the concentration of IB-1 inhibitor varies between 10–25 mg/l in a hydrogen sulfide medium, the protection effect lies between 65-90%. In the aggressive medium of hydrogen sulfide formation water, increasing the concentration of the new HS-1 composition from 30–80 mg/l results in an enhancement of its electrochemical corrosion protection effect, ranging from 74–98%. Upon analyzing the results of numerous laboratory experiments, it was found that the optimal consumption rate of gossypol resin for corrosion protection in an aggressive medium with hydrogen sulfide is 200 mg/l, the consumption rate of IB-1 inhibitor is 25 mg/l, and for the HS-1 composition is 80 mg/l. The corrosion rates for gossypol resin in the concentrations of 50, 100, 150, 200 mg/l is 1.72, 1.38, 1.12, 0.78 g/m2 · h and retardation coefficient is 2.50, 3.10, 3.84, 5.51, respectively. Corrosion rate of IB-1 inhibitor concentration in the amount of 10, 15, 20, and 25 mg/l is 1.5, 1.12, 0.78, 0.43, and retardation coefficient is 2.86, 3.84, 5.51, 10.0, respectively. The corrosion rates for the new HS-1 composition at concentrations of 20, 40, 60, 80 mg/l is 1.12, 0.73, 0.34, 0.08, and the retardation coefficient is 3.84, 5.89, 12.64, 53.75, respectively. Comparing the corrosion rate values obtained for all three reagents with the corrosion rate for hydrogen sulphide formation water shows that new HS-1 composition has a higher effectiveness compared to its constituent components.

PL

Po raz pierwszy w warunkach laboratoryjnych zbadano wpływ składu żywicy gossypolowej i odczynnika IB-1, przygotowanej w stosunku 3:1 i umownie nazwanej HS-1, na szybkość korozji w wodzie złożowej zawierającej siarkowodór. Zastosowano stężenia 20, 40, 60, 80 mg/l nowego składu. Podczas eksperymentów jako elektrochemiczne medium korozyjne do badań posłużyła próbka wody złożowej pobrana z odwiertu nr 1082 "Bibiheybatneft" OGPD, SOCAR. W celu przeprowadzenia analizy porównawczej w doświadczeniach wykorzystano żywicę gossypolową, inhibitor IB-1 oraz komponent HS-1. Pobrano 50, 100, 150, 200 mg/l żywicy oraz 10, 15, 20 i 25 mg/l inhibitora IB-1. Liczne badania laboratoryjne wykazały, że optymalne zużycie inhibitora HS-1 wynosi 100 mg/l, żywicy gossypolowej 200 mg/l, a inhibitora IB-1 25 mg/l. Doświadczenia te prowadzono w warunkach dynamicznych przez sześć godzin. Stwierdzono, że nowo opracowana kompozycja HS-1 zapewnia lepszą ochronę w agresywnym środowisku zawierającym siarkowodór w porównaniu z jej składnikami, żywicą gossypolową i inhibitorem IB-1. Zatem gdy stężenie żywicy gossypolowej w wodzie złożowej wzrośnie o 50–200 mg/l, efekt ochrony przed korozją przyjmuje wartość w przedziale 60–82%. Gdy stężenie inhibitora IB-1 waha się w granicach 10–25 mg/l w środowisku siarkowodorowym, efekt ochronny wynosi 65–90%. W agresywnym środowisku wód złożowych zawierających siarkowodór zwiększenie stężenia nowej mieszaniny HS-1 w zakresie 30–80 mg/l powoduje wzrost jej elektrochemicznego efektu antykorozyjnego w granicach 74–98%. Analizując wyniki licznych eksperymentów laboratoryjnych stwierdzono, że optymalne zużycie żywicy gossypolowej do ochrony przed korozją w agresywnym środowisku z siarkowodorem wynosi 200 mg/l, zużycie inhibitora IB-1 25 mg/l, a stopień zużycia kompozycji HS-1 80 mg/l. Szybkość korozji żywicy gossypolowej w stężeniach 50, 100, 150, 200 mg/l wynosi 1,72; 1,38; 1,12; 0,78 g/m2 ·h, a współczynnik opóźnienia wynosi odpowiednio 2,50; 3,10; 3,84; 5,51. Szybkość korozji przy stężeniu inhibitora IB-1 w ilościach 10, 15, 20 i 25 mg/l wynosi 1,5; 1,12; 0,78; 0,43, a współczynnik opóźnienia wynosi odpowiednio 2,86, 3,84, 5,51, 10,0. Szybkość korozji nowego składu HS-1 w stężeniach 20, 40, 60, 80 mg/l wynosi 1,12; 0,73; 0,34; 0,08, a współczynnik opóźnienia wynosi odpowiednio 3,84; 5,89; 12,64; 53,75. Porównanie wartości szybkości korozji uzyskanych dla wszystkich trzech odczynników z szybkością korozji w wodzie złożowej zawierającej siarkowodór wskazuje, że nowa kompozycja HS-1 ma wyższą skuteczność w porównaniu do jej poszczególnych składników.

3

Właściwości betonu z cementu portlandzkiego wieloskładnikowego CEM II/C-M (S-LL)

Húlek Lukáš, Bačuvčík Michal, Cápay Michal, Janotka Ivan

Cement Wapno Beton

|

2024

|

R. 29, nr 1

54--70

PL

W 2021 roku cementownie na Słowacji rozpoczęły produkcję cementu portlandzkiego wieloskładnikowego typu CEM II/C-M zgodnie z normą STN EN 197-5. Głównym celem jest zmniejszenie śladu węglowego przez produkcję cementu o mniejszej zawartości klinkieru. Zastosowanie tego cementu jest obecnie ograniczone, ponieważ normy dotyczące wyrobów budowlanych dopuszczają stosowanie wyłącznie rodzajów cementu zgodnych z normą STN EN 197-1. Dla rodzajów cementów spełniających wymagania STN EN 197-5 nie jest wskazana ogólna przydatność ich stosowania w betonie zgodnie z STN EN 206+A2. Możliwość stosowania poszczególnych rodzajów cementu wyłącznie zgodnie z normą STN EN 197-1 dla klas ekspozycji XC, XF, XD i XA jest określona w Załączniku krajowym STN EN 206+A2/NA. Należy zatem wykazać przydatność zastosowania nowego betonu cementowego. Celem przeprowadzonych badań było wyjaśnienie możliwości wykorzystania CEM II/C-M (S-LL) w praktyce. W artykule przedstawiono wyniki projektu badawczego, którego celem było sprawdzenie przydatności CEM II/C-M (S-LL) do stosowania w betonie zgodnie z wymaganiami normy STN EN 206+A2.

EN

In 2021, cement plants in Slovakia started production of Portland composite cement of CEM II/C-M type according to STN EN 197-5. The main objective is to reduce the carbon footprint in the production of types of cement characterized by lower clinker content. The application of this cement is currently limited because the construction product standards only accept the use of types of cement according to STN EN 197-1. For types of cement meeting the STN EN 197-5 requirements, the general suitability of their use in concrete according to STN EN 206+A2 is not indicated. The applicability of individual types of cement only according to STN EN 197-1 for exposure classes XC, XF, XD, and XA is specified in the National Annex (STN EN 206+A2/NA). The suitability of the use of new cement concrete must therefore be demonstrated. The aim of the research carried out was to clarify the potential of using CEM II/C-M (S-LL) in practice. This article presents the results of a research project aimed at verifying the suitability of CEM II/CM (S-LL) for use in concrete following the requirements of STN EN 206+A2.

4

Method for calculating the individual hydrocarbon composition from the accumulated fractional composition of oil and condensate samples

Karimova Arifa Q.

Nafta-Gaz

|

2023

|

R. 79, nr 11

730--735

EN

The composition of oils is the main source of information that enables the evaluation and modeling of their physical, thermal and chemical properties (including their critical properties) across a wide range of state parameters. The more comprehensively the composition of oils is analyzed, the more precise information is provided for calculations and problem-solving in the field of oilfield mechanics and related areas, such as the extraction, preparation, transportation, and processing of oils and their fractions. The principal constituents of oils are hydrocarbons. Oils contain hydrocarbons of three homologous series: paraffins, naphthenes and aromas. In oils, there may be hydrocarbons of a mixed composition containing both naphthenic and aromatic rings. In addition to hydrocarbons, oils also contain oxygen, sulfur, nitrogen and other constituents. These compounds are the primary elements of asphaltene-resinous substances (ARS) found in oil. They are characterized by high relative densities (often exceeding 1 g/cm3 ), dark coloration, and relative chemical instability when exposed to elevated temperatures, oxygen, adsorbents, etc. The composition of asphaltene-resinous substances encompasses a wide range of substances. The validity of the proposed technique is justified by the observation that the data of molecular weight, Watson characteristic factor, and experimental density calculated from molar compositions should align on the same surface with a high degree of correlation. In addition, the experimental and calculated values, in terms of molecular composition, of molecular weights should lie on a straight line passing through the origin of coordinates with a slope coefficient equal to unity and exhibit high degree of correlation.

PL

Skład ropy jest głównym źródłem informacji umożliwiającym ocenę i modelowanie jej właściwości fizycznych, termicznych i chemicznych (włącznie z właściwościami krytycznymi) w szerokim zakresie parametrów stanu. Im bardziej dokładnie analizowany jest jej skład, tym dokładniejsze informacje są dostarczane na potrzeby obliczeń i rozwiązywania problemów w dziedzinie mechaniki złóż ropy i powiązanych obszarach, takich jak wydobycie, przygotowanie, transport i przetwarzanie rop i ich frakcji. Głównymi składnikami ropy są węglowodory. Ropa zawiera węglowodory z trzech szeregów homologicznych: parafiny, nafteny i aromaty. W skład ropy mogą wchodzić węglowodory o mieszanym składzie, zawierające zarówno pierścienie naftenowe, jak i aromatyczne. Oprócz węglowodorów, ropa zawiera także tlen, siarkę, azot i inne składniki. Związki te są podstawowymi składnikami substancji asfaltenowo-żywicznych (ARS) występujących w ropie naftowej. Charakteryzują się one wysoką gęstością względną (często przekraczającą 1 g/cm3 ), ciemnym zabarwieniem i względną niestabilnością chemiczną po ekspozycji na działanie podwyższonych temperatur, tlenu, adsorbentów itp. Skład substancji asfaltenowo-żywicznych obejmuje szeroki zakres substancji. Uzasadnieniem proponowanej techniki jest fakt, że dane dotyczące masy cząsteczkowej, współczynnika Watsona i gęstości eksperymentalnej obliczonej na podstawie składu molowego powinny znajdować się na tej samej powierzchni z wysokim stopniem korelacji. Ponadto, wartości eksperymentalne i obliczone w odniesieniu do składu molekularnego mas cząsteczkowych powinny znajdować się na linii prostej przechodzącej przez początek współrzędnych ze współczynnikiem nachylenia równym jedności i wykazywać wysoki stopień korelacji.

5

Różnorodność pap asfaltowych wraz z przykładowymi metodami oceny przydatności do stosowania w pokryciach dachowych

Francke Barbara

Materiały Budowlane

|

2023

|

nr 6

43--47

6

Nowy składnik główny cementu wg prEN 197-6 - frakcje drobne (pyły) z recyklingu betonu (F)

Batog M., Batog B.

Budownictwo, Technologie, Architektura

|

2023

|

nr 1

67--69

PL

Filozofia zrównoważonego budownictwa i gospodarki obiegu zamkniętego, gdzie materiały budowlane już raz zastosowane, po odpowiednim przetworzeniu, mogą być ponownie wykorzystane przy produkcji cementu (betonu), znajduje odzwierciedlenie także w normalizacji. Przykładem takiego podejścia jest projekt normy prEN 197-6 „Cement - Part 6: Cement with recycled building materials” [1], który definiuje nowy główny składnik cementu, jakim są frakcje drobne (pyły) z recyklingu betonu (z ang. recycled concrete fines) o oznaczeniu normowym F. Będą mogły one stanowić interesujący składnik cementu, zwłaszcza przy ograniczonej dostępności szeroko stosowanych w składzie cementu, zarówno popiołów lotnych, jak i granulowanego żużla wielkopiecowego.

EN

The philosophy of sustainable construction and circular economy, where building materials once used, after appropriate processing, can be reused in the production of cement (concrete) is also reflected in standardization. An example of such an approach is the draft standard prEN 197-6 „Cement - Part 6: Cement with recycled building materials” [1], which defines a new main component of cement, which is recycled concrete fines with the standard designation F. They can be an interesting component of cement, especially with the limited availability of widely used in the composition of cement, both fly ashes and granulated blast furnace slag.

7

Domieszki do betonów podwodnych

Owsiak Daniel

Inżynier Budownictwa

|

2022

|

nr 2

32--35

8

Earth Friendly Concrete - rozwiązanie zmniejszające zawartość CO2 w mieszankach betonowych

Owsiak Daniel, Markiefka Kai

Budownictwo, Technologie, Architektura

|

2022

|

nr 3

30--32

9

Drukowanie z form tekstowych linotypowych i innych maszynowych

Khadzhynova Svitlana, Jakucewicz Stefan

Przegląd Papierniczy

|

2021

|

R. 77, nr 11

604--607

PL

Celem artykułu było wykazanie, jak wielkie znaczenie dla rozwoju techniki drukarskiej miało wynalezienie i wprowadzenie maszynowego składu tekstu. W XIX w., wraz ze wzrostem szybkości pracy maszyn drukujących, skład ręczny form tekstowych stał się wyraźnym czynnikiem hamującym, ze względu na jego niską wydajność. Również nieefektywny był proces demontażu formy po wydrukowaniu nakładu, a zapasy czcionek wymagały dużej przestrzeni magazynowej. Wady ręcznego składu wymusiły poszukiwania nowych, bardziej wydajnych metod. Odpowiedzią na takie zapotrzebowanie były dwa wynalazki z końca XIX w., które zmechanizowały proces składania: maszyna do odlewania całych wierszy tekstu, zwana linotypem oraz maszyna do odlewania pojedynczych czcionek, zwana monotypem. Artykuł szczegółowo omawia konstrukcję i zasady działania tych urządzeń, wykazuje ich zalety, udowadniając ich wielką rolę w zrewolucjonizowaniu produkcji gazetowej, aż do końca XX w., czyli do czasu upowszechnienia się fotoskładu, który wkrótce zastąpiono składem komputerowym. Artykuł zawiera także chronologiczne usystematyzowanie ważnych wynalazków w epoce drukowania z form tekstowych linotypowych i innych maszynowych.

EN

Thea aim of this article was to show that the invention and implementation of machine typesetting have played a very important role. In 19. century, as a result of printing machines speed increase, the hand typesetting became the visible limiting factor because of low efficiency. The process of printing forms dismantle after job completion was ineffective as well and the large space for types stock was required. The disadvantages of hand typesetting enforced the looking for more efficient methods. Two solutions invented at the end of 19. century: the machine for casting of whole lines of text (Linotype) and the machine for casting of individual types (Monotype), were the answer. The article describes in details the design and functioning of these machines, presents their advantages and revolutionous role in newspaper production to the end of 20. century. Then the photosetting was commonized. Photosetting was quickly substituted for computer typesetting. The article contains chronological systemizing the important inventions in the era of printing from Linotype text forms and other machines.

10

Dachy zielone – wybieramy dobry substrat

Wielgus Krzysztof

Inżynier Budownictwa

|

2021

|

nr 4

38--40

11

Właściwości lekkich cegieł z 800-letniego obiektu zabytkowego w Indiach

Kumar Degloorkar Nikhil, Kumar Rathish Pancharathi

Cement Wapno Beton

|

2021

|

R. 26, nr 2

89--100

PL

Renowacja i konserwacja obiektów dziedzictwa kulturowego w każdym kraju jest zadaniem trudnym i czasami wymaga dużej uwagi. Jest to równocześnie ważne dla podtrzymania kultury i dziedzictwa społeczeństw. Jednak często bardzo trudno jest znaleźć odpowiednie materiały stosowane w przeszłości i dlatego w wyniku zastępowania ich dostępnymi spoiwami cementowymi, może dojść do uszkodzenia starych materiałów. Z tego powodu trzeba zbadać te antyczne materiały i opracować podobne zastępcze, o zbliżonych właściwościach. Ten materiał zastępczy powinien mieć podobny skład mineralny i właściwości fizyczne, a wówczas nie będzie stwarzał problemów w trakcie naprawy i po jej wykonaniu. W niniejszej pracy, przy użyciu nowoczesnych technik analitycznych, a przede wszystkim mikroskopii elektronowej, rentgenografii i spektroskopii w podczerwieni, zbadano skład antycznej cegły pływającej, stosowanej w indyjskim obiekcie zabytkowym. Określono również właściwości fizyczne, a mianowicie ciężar właściwy, gęstość nasypową, zawartość pustek i porowatość. Na podstawie przeprowadzonej analizy można stwierdzić, że cegły były lekkie, o czym decydowała duża porowatość, i mogły pływać w wodzie, gdyż były to pojedyncze pory zamknięte. Cegły wykonano z gliny prażonej w niskich temperaturach, co pozwoliło uzyskać dużą porowatość. Skład chemiczny cegieł, oznaczony pod mikroskopem elektronowym przy zastosowaniu mikroanalizy rentgenowskiej, składał się z kwarcu, tlenku glinu i hematytu. To niskotemperaturowe prażenie gliny zostało poparte analizą FTIR, wykazującą wiązania Si-O, które nie są trwałe w wysokiej temperaturze.

EN

Restoration and preservation of Heritage Structures in any country is a challenging task and sometimes requires urgent attention. Moreover, it is important for sustenance of culture and heritage of the society. But many times, it is very difficult to find matching materials used in the past and hence due to use of available cementitious materials there can be degeneration of existing material. In view of this, there is a need to characterize these ancient materials and develop alternate materials with almost similar characteristics. With this knowledge, an alternate material similar in mineral composition and physical properties need to be developed, which will not have compatibility issues during and after repair. In the present study, the material characterization of an ancient floating brick at an Indian Heritage site was examined using modern analytical techniques like SEM-EDS, XRD and FTIR. In addition, the physical properties like specific gravity, bulk density, voids ratio and porosity were also determined. From the analysis, it could be confirmed that the bricks were light in weight due to the pores content and could float in water due to the non-interconnected porosity. Also, the presence of quartz, alumina and hematite from SEM-EDS analysis confirmed that these bricks were made of firing the clay, at lower temperatures, to induce pores. This low temperature firing of clay was supported by FTIR analysis indicating the presence of Si-O bond that would have disappeared at higher temperature.

12

Cementy portlandzkie wieloskładnikowe żużlowo-wapienne (S-LL)

Synowiec Katarzyna, Batog Maciej

Materiały Budowlane

|

2020

|

nr 10

32--35

PL

Właściwości fizykochemiczne cementów żużlowo-wapiennych są na zbliżonym poziomie do właściwości cementu portlandzkiego żużlowego. Zaobserwowano przy tym korzystny wpływ udziału wapienia w składzie cementu na wytrzymałość na ściskanie zapraw cementowych, szczególnie przy obniżonym współczynniku w/c. W ocenie właściwości betonu szczególną uwagę zwraca efekt doszczelnienia struktury matrycy cementowej, przejawiający się zwiększeniem odporności na wnikanie mediów ciekłych i gazowych w głąb betonu (ograniczenie głębokości penetracji wody pod ciśnieniem oraz przenikalności jonów chlorkowych). Możliwe jest uzyskanie betonów klasy C30/37. Natomiast zapewnienie mrozoodporności betonu z cementów portlandzkich wieloskładnikowych (S-LL) nie jest łatwe do osiągnięcia, pomimo prawidłowego napowietrzenia mieszanki betonowej.

EN

The physicochemical properties of the composite slag-limestone cements are similar to those of the Portland slag cement. Additionally a favorable effect of limestone on the compressive strength of cement mortars was observed, especially at a reduced w/c ratio. While assessing the properties of concrete, particular attention is paid to the effect of sealing the structure of the cement matrix, which is manifested in the increased resistance to media penetration into the concrete (limiting the depth of water penetration under pressure and the permeability of chloride ions). It is possible to obtain concretes of C 30/37 class, while ensuring the frost resistance of concrete frost resistance of concrete with Portland composite cement (S-LL) seems to be quite challenging to achieve despite the proper aeration of concrete.

13

Study on the Structure and Properties of Continuous Basalt Fibres

Shi Fengjun, Su Hang, Zhao Lei, Yu Xiuyan, Li Shengxian

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2020

|

Vol. 28, no. 4 (142)

52--56

EN

The chemical composition, X-ray diffraction, thermal properties, flammability, mechanical properties and morphology of basalt fibres are investigated in this paper. Chemical analysis and energy dispersive X-ray fluorescence spectrometer experiments showed that basalt fibre is a kind of aluminosillicate fibre which is mainly composed of oxides such as SiO2, Al2O3, Fe2O3, CaO, MgO, Na2O, K2O, P2O5 and so on. X-ray diffraction indicated that the bulk structure of the fibres is non-crystal with a short range order but no long range order. SEM observation found that basalt fibre is circular in cross-section and smooth in the longitudinal direction. Solubility experiments revealed the superior resistance of the fibre to acids, alkaline and organic solvents. DGA demonstrated there are three weight loss stages in the process of elevating temperature. They are, respectively, evaporation of moisture in the fibre at about 100 °C, decomposition of the residual carbonate minerals between 480 °C and 630 °C, and decomposition of newly generated carbonates between 850~995 °C. On the heat flow curve, there are also three endothermic peaks, where the first and second correspond to the last two stages of weight loss and the third to the melting process of the fibre, whose onset is from 1122.14 °C, reaching a peak value at 1194.96 °C, and ending at 1380 °C. The tensile strength of basalt filaments and staple fibre was measured. Tensile and shear properties of the fibre were also tested.

PL

W pracy zbadano skład chemiczny, dyfrakcję promieniowania rentgenowskiego, właściwości termiczne, łatwopalność, właściwości mechaniczne i morfologię włókien bazaltowych. Analiza chemiczna i eksperymenty ze spektrometrem rentgenowskim z dyspersją energii wykazały, że włókno bazaltowe jest rodzajem włókna glinokrzemianowego, które składa się głównie z tlenków, takich jak SiO2, Al2O3, Fe2O3, CaO, MgO, Na2O, K2O, P2O5, itd. Dyfrakcja rentgenowska wykazała, że struktura objętościowa włókien jest niekrystaliczna z uporządkowaniem bliskiego zasięgu, ale bez uporządkowania dalekiego zasięgu. Obserwacja SEM wykazała, że włókno bazaltowe ma kołowy przekrój poprzeczny i gładki w kierunku wzdłużnym. Eksperymenty z rozpuszczalnością wykazały lepszą odporność włókna na kwasy, zasady i rozpuszczalniki organiczne. DGA wykazało, że istnieją trzy etapy utraty masy w procesie podwyższania temperatury. Są to, odpowiednio: odparowanie wilgoci we włóknie w temperaturze około 100 °C, rozkład resztkowych minerałów węglanowych w przedziale 480-630 °C oraz rozkład nowo wytworzonych węglanów w przedziale 850-995 °C. Na krzywej przepływu ciepła występują również trzy endotermiczne piki, przy czym pierwszy i drugi odpowiadają ostatnim dwóm etapom utraty masy, a trzeci proces topienia włókna, którego początek wynosi od 1122,14 °C, osiągając wartość szczytową przy 1194,96 °C, a kończąc na 1380 °C. Zbadano także wytrzymałość na rozciąganie włókien bazaltowych.

14

Kompetentne współdziałanie [Projekt Sektorowa Rada ds. Kompetencji w Budownictwie]

Fangrat Jadwiga, Głowacz Małgorzata, Runkiewicz Leonard

Builder

|

2019

|

R.23, nr 10

54--55

15

Możliwości wykorzystania produktów ubocznych przemysłu zbożowo-młynarskiego

Dziedzic K., Różańska M., Mildner-Szkudlarz S., Górecka D., Hęś M.

Przemysł Spożywczy

|

2018

|

T. 72, nr 12

36--39

PL

Dążeniem producentów żywności jest produkcja bezodpadowa. Możliwości zagospodarowania produktów ubocznych są ściśle związane z rozwojem nauki oraz technologii. To, co jest produktem ubocznym dla jednego zakładu produkcyjnego, może stanowić podstawowy surowiec w kolejnym łańcuchu produkcyjnym. W ostatnich latach zaobserwowano wzrost wykorzystania ziarna zbóż, a w konsekwencji zwiększenie ilości powstających produktów ubocznych. Wysoka koncentracja składników odżywczych i bioaktywnych stwarza możliwości ich wykorzystania nie tylko do celów paszowych, ale również jako dodatki do żywności innowacyjnej. W pracy przedstawiono możliwości zagospodarowania produktów ubocznych przemysłu zbożowo-młynarskiego.

EN

Non-waste production is one of the main goals of food industry. The possibilities of utilizing by-products are closely related to the development of science and technology. The by-product of one production plant can be the basic raw material in the next production chain. In the recent years ithere was observed an increase of production of cereal grain based food, accompanied by generation of large amounts of various by-products. High concentration of nutrients and bioactive substances allows for using of these products not only for feed production, but also as additives for innovative or functional food. In this work authors showed possibilities to use of by-products obtained from cereal industry.

16

Technologia szlachetnych wypraw tynkarskich w architekturze I połowy XX w.

Korpała M.

Przegląd Budowlany

|

2018

|

R. 89, nr 6

46--56

PL

Tynki szlachetne były nieodłącznym elementem architektury XX wieku. Obecnie nastąpiły znaczące przemiany technologii budowlanych, co spowodowało radykalne zmiany technik wykonania tynków szlachetnych. Dlatego konieczne jest omówienie tradycyjnej technologii wykonywania tynków, której znajomość jest niezbędna przy konserwacji i odtwarzaniu elewacyjnych wypraw w budynkach z I połowy XX wieku. Dekoracje elewacji w tym okresie to zarówno imitacja okładzin kamiennych, jak i wykorzystanie dekoracyjnego potencjału struktury i faktury powierzchni tynków. Na podstawie publikacji źródłowych przedstawione zostały szczegółowe informacje na temat sposobów wykonywania różnych rodzajów tynków szlachetnych.

EN

Stuccoes were an intrinsic element of architecture of the 20th century. Nowadays, significant changes took place regarding construction technology, which caused radical changes in techniques of preparation of stuccoes. Therefore, it is necessary to describe the traditional technology of preparation of stuccoes, the knowledge of which is essential in conservation and reconstruction of elevation coatings in buildings from the first half of the 20th century. Decorations of elevations during that period include both imitation of stone facings as well as use of decorative potential of the structure and texture of the stucco surface. Based on source publications, the author presents detailed information on the methods of preparation of different kinds of stuccoes.

17

System monitorowania składu wieloskładnikowych mrożonek warzywnych i owocowych na linii produkcyjnej

Krzysztoforski J., Boczkowski M., Załuski J., Płotkowiak R., Henczka M.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2018

|

Nr 5

136--137

PL

Przedstawiono budowę i zasadę działania systemu monitorowania składu wieloskładnikowych mrożonek warzywnych i owocowych przemieszczających się na przemysłowej linii produkcyjnej. System składa się z układu kamer cyfrowych, rejestratora obrazu oraz komputera z algorytmem do analizy obrazu, który określa przybliżony skład mrożonek w oparciu o zawartość poszczególnych barw w zarejestrowanym obrazie. Przedstawiony system umożliwia monitorowanie prawidłowego funkcjonowania linii produkcyjnej oraz identyfikację możliwych przyczyn występowania niejednorodności składu mrożonek.

EN

The structure and operation principle of the system for monitoring the composition of multicomponent frozen vegetables and fruit transported in the industry-scale production line are presented. The system consists of a set-up of digital cameras, an image recording device and a computer with an algorithm for image analysis that determines the estimated frozen food composition based on the content of specific colors in the recorded images. The presented system enables monitoring of the proper operation of the production line and identifying possible causes of inhomogeneous composition of the frozen food.

18

Wpływ tlenku grafenu na właściwości zaczynów cementowych

Jamrozik A., Wiśniowski R., Stryczek S.

Cement Wapno Beton

|

2018

|

R. 21/83, nr 1

59--66

PL

W pracy zbadano wpływ zawiesiny wodnej tlenku grafenu dodawanej w ilościach 0,05 %, 0,10 % oraz 0,15 % masy cementu, na właściwości zaczynów cementowych z cementu portlandzkiego CEM I 42,5 R. Dodatek zawiesiny tlenku grafenu powoduje zmniejszenie filtracji zaczynów nawet o około 40%. Czas wiązania zaczynów ulega skróceniu o ponad 50% przy niewielkim wpływie na początek czasu wiązania, co jest szczególnie korzystne przy cementowaniu otworów gazowych. Tlenek grafenu zwiększa lepkość zaczynów, bez zmiany ich modelu reologicznego. Wszystkie zaczyny były płynami nienewtonowskimi, rozrzedzanymi ścinaniem, opisywanymi modelem Hershela-Bulkley’a. Tlenek grafenu zwiększa wytrzymałość zaczynów, przy czym największą wytrzymałość miały zaczyny z dodatkiem 0,10 % zawiesiny, których wytrzymałość zwiększyła się o około 40%.

EN

Paper presents the results of the investigations on the influence of graphene oxide water suspension addition on the properties of cement slurries made of CEM I 42.5R ordinary Portland cement. The graphene oxide suspension was added in 0.05 %, 0.10 % and 0.15 % by mass of cement. This addition was resulting in the decreased of the cement slurry filtration by about 40%. Setting duration of slurries was decreased by over 50%, with only slight influence on the initial setting time. This is especially important in cementing gaseous wells. Graphene oxide addition increases viscosity of the slurries, however it does not change rheological model of slurries. All cement slurries had non-Newtonian properties of fluids diluted by shearing, and described with the Herschel-Bulkley model. Addition of graphene oxide suspension resulted in significant increase of strength; 0.10 % addition was found to be the most efficient, with strength gain of about 40%.

19

Zawartość zaczynu jako główne kryterium projektowania składu betonów samozagęszczalnych

Urban M.

Materiały Budowlane

|

2017

|

nr 8

83--86

PL

W artykule wskazano, że minimalizacja zawartości zaczynu w projektowaniu betonu samozagęszczalnego (BSZ) może być traktowana jako główny parametr optymalizacyjny. Zazwyczaj zawartość zaczynu w BSZ wynika z dążenia do spełnienia wymagań traktowanych jako dominujące (np. normowe kryteria samozagęszczalności). W efekcie często otrzymuje się mieszanki o zbyt dużej zawartości zaczynu, co niekorzystnie wpływa na ich koszt i ślad węglowy. Przeprowadzone badania pozwoliły na wykazanie, że parametrem bezpośrednio determinującym zawartość zaczynu w BSZ jest względna grubość otulenia ziaren kruszywa zaczynem trel (odniesiona do tzw. średniego ziarna kruszywa). Parametr ten zależy od jamistości stosu okruchowego kruszywa w stanie luźnym oraz wskaźnika w/s. W układzie trel – Vzmin można wyznaczyć linie graniczne lub obszary pozwalające na osiągnięcie określonych wartości głównych parametrów normowych mieszanki samozagęszczalnej (płynność, lepkość). Należy jednak nadmienić, że wszystkie podane spostrzeżenia dotyczą przypadku zachowania stałej płynności zaczynu.

EN

In the article it is pointed out that the minimisation of paste content can be treated as a main criterion for the self-compacting concrete (SCC) design process. In common practice, this parameter is typically treated as dependent on many others assumed as dominating (e.g. standard self-compactibility criteria). As a result, often SCC contain too high paste content, as well as have a high cost and CO2 footprint. Research conducted by the author allowed to identify that paste content in SCC is determined by the relative thickness of excess paste (trel), defined as a quotient between excess paste thickness and the size of the mean diameter of aggregate grains. This parameter is dependent on both aggregate voids in a loose state and water-to-powder ratio (w/p). Then, in the trel – Vpaste min co-ordinate system it is possible to assess limit lines (or recommended areas) for fluidity and viscosity EN-206 criteria. Finally, it has to be underlined here that all the abovementioned statements are true only in the case of maintaining the constant fluidity of cement pastes used for all SCC compositions tested.

20

Nowe trendy w produkcji lekkiego oleju opałowego

Wojtasik M., Żak G., Jakóbiec J.

Przemysł Chemiczny

|

2016

|

T. 95, nr 1

138--141

PL

Przedstawiono przegląd literaturowy dotyczący wymagań jakościowych, składu oraz uszlachetniania lekkiego oleju opałowego.

EN

A review, with 65 refs., of quality requirements, chem. compn. and the use of additives for improving operating properties of the oil.