W Egipcie, w różnych miejscach, np. w muzeach, magazynach, bibliotekach i na terenach wykopalisk, znajduje się znaczna ilość zabytkowych przedmiotów ze skóry. Wiele z tych miejsc, szczególnie muzea i magazyny, są stare i z reguły warunki przechowywania zbiorów nie są w nich kontrolowane. Zatem skóry w niektórych z tych obiektów ulegają zniszczeniu. W artykule analizowano metodę sztucznego starzenia termicznego skór garbowania roślinnego w różnej temperaturze (70 C, 100 C, 134 C) jako czynnika, w wyniku którego następuje zmiana hydrotermicznej stabilności starzonych próbek. Zmiany te porównano z hydrotermiczną stabilnością archeologicznych skór garbowania roślinnego. W tym celu przeprowadzono pomiary temperatury skurczu z zastosowaniem mikroskopu polaryzacyjnego z podgrzewanym stolikiem. Wyniki wskazują, że hydrotermiczna stabilność skór starzonych sztucznie spada wraz ze wzrostem temperatury i czasu starzenia próbek oraz, że na ten wskaźnik w przypadku skór pochodzących z wykopalisk, ma wpływ przede wszystkim wiek badanych skór i środowisko naturalne. Wyniki potwierdzają, że badania hydrotermicznej stabilności są istotne z punktu widzenia konserwacji zabytkowych przedmiotów ze skóry, szczególnie dlatego, że do przeprowadzenia badań wystarczy kilka włókien skóry.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.