Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Kompozyty

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: sintered AgNi

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wpływ dyspersyjnej fazy MgO na przebieg spiekania materiału AgNi20

Gacek S., Olszewska I.

Kompozyty

2004

R. 4, nr 11

254-259

Badano wpływ własności proszków wyjściowych srebra i niklu oraz oddziaływanie fazy tlenkowej MgO na przebieg procesu spiekania materiału AgNi20, AgNi20 z dodatkiem 0,5; 1,0; 2,0 i 4,0% objętościowych MgO do srebra. Stosowano różniące się własnościami proszki: srebra wytworzonego metodą elektrolizy oraz metodą chemicznego współstrącania i redukcji (tabele 1 i 2, rys. 1). Do proszku srebra wprowadzano MgO poprzez: -chemiczne osadzenie MgO na powierzchni elektrolitycznego proszku srebra, -osadzenie MgO w całej objętości cząstek srebra dzięki równoczesnemu współstrącaniu i redukcji. Wypraski o gęstościach względnych 60, 70, 80, 90% spiekano w atmosferze wodoru w temperaturze 1200 K w czasie 0,25; 0,5; 1; 4 i 8 godzin. Na podstawie pomiarów gęstości oraz wielkości ziarn srebra ustalono, jaki był charakter zmian gęstości i struktury spieków (rys. rys. 2-4). Dodatek MgO osadzonego na powierzchni cząstek elektrolitycznego proszku srebra utrudniał ich wzajemny kontakt i: -wpływał na zmniejszenie lub zanik pęcznienia występującego w pierwszym etapie spiekania, -powodował zmianę intensywności i wielkości skurczu, -wpływał hamująco na rozrost ziarn srebra (rys. rys. 2-4). MgO rozmieszczony równomiernie w osnowie srebra, spieków otrzymanych z mieszanek współstrącanych: -utrudniał przebieg spiekania, -powodował zmniejszenie intensywności zarówno pęcznienia, jak i skurczu w pierwszym etapie spiekania, -działał hamująco na rozrost ziarn srebra (rys. rys. 2-4).

This paper deals with the impact exerted by initial substances of Ag and Ni powders owing to their specific properties, as well as of an oxide phase of MgO on the course of sintering a material made of AgNi20 and of AgNi20 with some MgO quantities added to silver, their rates being 0.5,1.0, 2.0, and 4.0% by volume. The silver powders used in the investigations differed by their properties: one silver powder was manufactured using electrolysis, and the other one during a process of chemical co-precipitation and reduction (Tables 1,2; Fig. 1). MgO was incorporated into the Ag powder by: -chemical settling MgO on the surface of the electrolytic Ag powder, -settling MgO within the entire volume of Ag particles and by simultaneous co-precipitation and reduction. The compacts showing relative density values of 60, 70, 80, and 90% were sintered in the hydrogen atmosphere, at 1200 K, during 0,25; 0,5; 1; 4; 8 hrs. The density values and sizes of Ag grains were measured, and the measurement results allowed for the determination of the nature of changes occurring in the density and structure of sinters (Figs 2-4). MgO added to the Ag powder and settled on the particle surfaces of electrolytic powder made the mutual contact among the particles more difficult, and caused the following: -the swelling process of sinters during its first phase was either reduced or it totally vanished, -the intensity and magnitude of shrinkage was changed, -the silver grain growth was retarded (Figs 2-4). In case the magnesium oxide was uniformly distributed and arranged in the silver matrix of the sinters obtained from the co-precipitated mixes, then, it caused the following phenomena: -the entire sintering process progressed more difficult, -the intensity of both the swelling and the contraction was reduced during the first sintering phase, -the silver grain growth was retarded (Figs 2-4).

Własności materiałów stykowych AgNi20 z dodatkiem dyspersyjnych cząstek MgO

Gacek S.

Kompozyty

2003

R. 3, nr 8

370-375

Materiały stykowe srebro-nikiel są stosowane w różnego rodzaju wyłącznikach napowietrznych. Wymaga się od nich dużej odporności na zużycie wywołane utlenianiem i wykruszaniem. W pracy badano własności styków wykonanych z mieszaniny zawierającej 20% proszku niklu karbonylkowego o wielkości cząstek poniżej 10 mikrometra i 80% proszku srebra elektrolitycznego < 55 mikrometra lub proszku srebra uzyskanego w wyniku chemicznego strącania i redukcji < 25 mikrometra. Do proszków wyjściowych wprowadzano dodatki 0,5; 1; 2; 4% obj. tlenku magnezu. Tlenek magnezu MgO wprowadzano poprzez chemiczne osadzenie na powierzchni cząstek elektrolitycznego proszku srebra lub przez równoczesne chemiczne osadzenie w objętości cząstek drobnoziarnistego współstrącanego proszku srebra (rys. 1). Mieszaniny proszków prasowano i spiekano w temperaturze 930°C w czasie 30, 120, 480 min w atmosferze wodoru. Podczas spiekania próbki AgNi20 znacznie pęczniały. Dodatek MgO powodował zmniejszenie intensywności zmian wymiarowych i zapobiegał wzrostowi ziarn niklu podczas spiekania [3, 4], Wybrane do badań trwałości łączeniowej spieki doprasowano (1500 MPa) do gęstości względnej 96-98%. Twardość spieków uzyskanych z gruboziarnistego proszku srebra była znacznie niższa od twardości styków z drobnoziarnistego proszku srebra (rys. 2). Jako kryterium badania trwałości łączeniowej przyjęto wyznaczenie ubytku masy styków ruchomego A i nieruchomego K po określonej liczbie łączeń 10 000, 50 000 i 100 000 (rys. rys. 3, 4). Po wykonaniu każdej serii łączeń mierzono spadek napięcia i obliczano oporność zestyku (rys. rys. 6, 7). Ponadto wyznaczono liczbę trwałych złączeń styków w poszczególnych etapach próby (tab. 1). Uzyskane wyniki badań trwałości łączeniowej analizowanych materiałów wykazały, że optymalne własności użytkowe posiadały styki wykonane z próbek AgNi20 zawierających drobnoziarnisty proszek srebra chemicznie współstrącany z 2% MgO (gęstość względna po prasowaniu 70%, spiekanie 930°C 120 min, a następnie doprasowanie do 98% gęstości teoretycznej).

Silver-nickel contact materials are used in various overhead breaker switches. One of the requirements they should fulfil is their high resistance to wear resulting from oxidation and spalling phenomena occurring [1, 2]. This paper presents properties of contacts made either of a mixture of AgNi20 and nickel carbonyl, their particle being < 10 [micro]m, and electrolytic silver powder, its particles being < 55 [micro]m, or of a chemically produced silver powder of a particle < 25 [micro]m. MgO was introduced in the silver powders, and its amount was 0.5; 1; and 2.4% of their volume. MgO was introduced using two methods; either by chemical plating of MgO particles on the surface of silver powder's electrolytic particles (Fig. 1), or by a process of simultancous precipitation of silver powders and chemical plating of MgO within the volume of particles of the fine-grained silver powders. The mixtures of powders were pressed (moulded) and sintered in hydrogen, at a temperature of 930°C during 30, 120, and 480 min period [3, 4], The MgO addition caused a reduction in the intensity of dimension changes and prevented nickel particles from growing during their sintering [3, 4]. To test the stability of coupling in sinters, some samples were selected and additionally pressed under a pressure of 1500 MPa to reach a relative density level of 96 to 98%. The hardness of samples made of electrolytic silver powder was essentially lower than the hardness of contacts produced of fine-grained silver powder (Fig. 2). While testing this stability, a specific criterion was assumed; it was a mass loss in contacts: an A movable contact and a K fixed contact, determined upon the completion of three series of connections, i.e. after 10,000, 50,000, and 100,000 connections (Figs. 3, 4). As soon as each series of connections was performed, the voltage drop and a contact resistivity were measured (Figs. 6, 7). In addition, a number of stable lasting connections in indhidual phases of the entire testing cycle was determined (Tab. 1). The results obtained from the connection stability tests performed on the materials under investigation allowed for a conclusion that the most favourable functional/usable properties showed contacts made of the following AgNi20 samples: AgNi20 samples contained fine-grained silver powder that was concurrently precipitated with 2.0% MgO; the contacts' relative density upon the completed pressing was 70%; they were sintered under a temperature of 930°C within a 120 min period; and at the end, they were pressed (moulded) again to the 98% level of the theoretical density.