Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: siedlisko grądowe

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The effect of extensive utilisation of meadow located in dry habitat on its state and yielding

Wasilewski Z.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

2014

Vol. 59, nr 4

114--118

The study was carried out in an area of meadow located in a proper dry meadow habitat. The soil comprised black degraded earth with the mechanical composition of heavy clayey sand and a pH of 4.4. The study involved the following methods of utilisation: mowing and harvesting the biomass, mowing and leaving the biomass on the swathe, mulching the biomass and leaving it on the swathe and leaving the meadow non-utilised. Despite significant differences in utilisation, no statistically significant differences were observed in sward density although leaving mowed biomass on the swathe contributed to a decline in sward density. The height of the mowed sward was lowest where biomass was collected and tallest where it was left after mulching. Despite the extensive utilisation and lack of fertiliser the crop yield remained relatively high, ranging from 4.3-4.7 t•ha-1 DMB. The different methods of utilisation did not bring significant differences in crop yield. The botanical composition of the sward deteriorated significantly with a decline in valuable grasses and the spread of dicotyledonous plants, including varieties such as the common dandelion (Taraxacum officinale F.H. Wigg.) and common sorrel (Rumex acetosa L.). This effect was particularly marked in the non-utilised meadow and the meadow where the biomass was left on the swathe. The results of the study indicate that leaving harvested biomass to mulch is more beneficial to meadow than being left non-utilised, but in the long term this leads to degradation, particularly of sward (through the spread of weeds) but also sward density (by rarefaction).

Badania prowadzono na łące położonej w siedlisku grądowym właściwym. Glebę stanowiła czarna ziemia wyługowana o składzie mechanicznym piasku gliniastego mocnego i pH 4,4. Badano następujące sposoby użytkowania: koszenie i zbieranie plonu (biomasy), koszenie i pozostawianie biomasy na pokosach, koszenie z rozdrobnieniem i pozostawianie na łące oraz łąka porzucona. Mimo znacznych różnic w sposobach użytkowania, nie stwierdzono udowodnionych statystycznie różnic w zadarnieniu łąki, mimo iż pozostawianie skoszonej biomasy sprzyjało rozrzedzeniu darni. Wysokość koszonej runi była najmniejsza na łące ze zbiorem biomasy a największa po jej rozdrobnieniu i pozostawieniu. Można zatem wnioskować o nawożącym działaniu pozostawianej biomasy. Plonowanie, mimo ekstensywnego użytkowania oraz braku nawożenia, było dość wysokie, sięgające 4,3-4,7 t•ha-1 s.m. Sposoby użytkowania nie różnicowały istotnie wielkości plonów. Wraz z upływem lat badań, skład botaniczny runi podlegał znacznym zmianom na niekorzyść, skutkiem ustępowania wartościowych traw a rozwojem roślin dwuliściennych, w tym takich gatunków jak mniszek pospolity (Taraxacum officinale F.H. Wigg.) oraz szczaw zwyczajny (Rumex acetosa L.). Dotyczyło to zwłaszcza łąki porzuconej oraz z pozostawianiem biomasy na pokosach. Najmniej niekorzystnych zmian w składzie botanicznym runi stwierdzono na łące ze zbiorem biomasy. Uzyskane wyniki badań wskazują, że pozostawianie skoszonej runi na łące jest zabiegiem dla niej korzystniejszym niż zaniechanie użytkowania, lecz w dłuższej perspektywie czasu prowadzi do degradacji, zwłaszcza runi (zachwaszczenie), ale również darni (rozrzedzenie).