Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: shrinkage cracking

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wpływ domieszek chemicznych zmniejszających napięcie powierzchniowe wody na wczesne odkształcenia skurczowe kompozytów cementowych

Zieliński Adam

Materiały Budowlane

2024

nr 8

5--10

Wczesne odkształcenia skurczowe mogą doprowadzić do niekontrolowanych pęknięć powierzchniowych kompozytów cementowych. Rozwój siatki spękań w wyniku wysychania może skutkować wykruszeniem fragmentów materiału i korozją stali zbrojeniowej i wpływać na utratę trwałości i użytkowalności konstrukcji bez wpływu obciążeń eksploatacyjnych. W artykule przedstawiono nową wersję stanowiska pomiarowego do rejestracji wczesnych odkształceń skurczowych i przeprowadzono badania wpływu domieszek chemicznych zmniejszających napięcie powierzchniowe wody (SRA) na redukcję odkształceń skurczowych w etapie plastycznymi wczesnego twardnienia materiału. Na podstawie przeprowadzonych analiz stwierdzono, że zwiększenie zawartości domieszki SRA do 2% masy cementu powoduje spadek wczesnych odkształceń skurczowych kompozytów cementowych.

Early shrinkage deformations can lead to uncontrolled surface cracks in cement composites. The development of a network of cracks due to drying can result in the fragmentation of material and corrosion of reinforcing steel, leading to a loss of durability and usability of the structure, even without operational loads. This paper presents a new version measurement stand for recording early shrinkage deformations and tests the influence of chemical admixtures that reduce the surface tension of water (SRA) on reducing shrinkage deformations during the plastic stage and early hardening stage of the material. The analyses conducted concluded that increasing the SRA admixture content to 2% of the cement mass decreases early shrinkage deformations in cement composites.

Application of a new theory of restraint factor after cracking of reinforced concrete members

Zych Mariusz

Archives of Civil Engineering

2023

Vol. 69, nr 1

197--212

A detailed tie model of cracking is proposed. The model is dedicated to both semi-massive RC (reinforcement concrete) members subjected to early-age imposed strains and non-massive members in which imposed strains occur after concrete hardening. As distinct from the currently applied European guidelines, the proposed model enables an analysis of crack width changes. These are a function of progressive imposed strain, material and geometry data, but also depend on the scale of cracking which determines the strain conditions of a member. Consequently, the new model takes account of not only the factors determining the cracking development but also the member relaxation effect that results from cracking. For this reason a new definition of restraint factor is proposed, which takes into account the range of cracking of a structural member, i.e. the number and width of cracks. Parametric analyses were performed of both the changes of the degree of restraint after cracking as well as the changes of crack width depending on the adopted type of aggregate, class of concrete and the coefficient of thermal expansion of concrete. These analyses indicate the potential benefits of the application of the presented model for both a more accurate interpretation of research and economical design of engineering structures.

W artykule przedstawiono uszczegółowioną propozycję modelu zarysowania elementów prętowych. Model ten dedykowany jest zarówno do średnio-masywnych elementów żelbetowych poddanych wczesnym odkształceniom wymuszonym oraz do niemasywnych elementów, w których odkształcenia wymuszone występują po stwardnieniu betonu. W odróżnieniu od obecnie stosowanych europejskich wytycznych zaproponowany model umożliwia przeprowadzenie analizy zmian szerokości rys. Zmiany te są funkcją postępującego odkształcenia wymuszonego, danych materiałowych i geometrycznych, ale zależą również od skali zarysowania, która determinuje warunki skrępowania elementu. Zdefiniowano spadek siły rozciągającej po zarysowaniu, który jest podstawą do wyznaczenia wielkości dalszego odkształcenia wymuszonego niezbędnego do powstania kolejnego zarysowania elementu. Daje to również podstawę do określenia finalnej skali zarysowania elementu. Odprężenie po każdorazowym zarysowaniu powoduje również okresowe zmniejszenie szerokości rys, do czasu pojawienia się kolejnego przyrostu skrępowanej części odkształcenia wymuszonego. W modelu uwzględniono, że spadek siły rozciągającej oraz spadek szerokości rysy jest zjawiskiem sprzężonym, przez co konieczne było rozwiązanie układu równań składającego się z dwóch zależności. Pierwsza opisuje aktualną szerokość rysy, z uwzględnieniem pewnego spadku siły rozciągającej.