Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Metoda sprawdzania podatności obudowy powłokowej

Wichur A., Bajorek M., Frydrych K.

Górnictwo i Geoinżynieria

|

2007

|

R. 31, z. 3

459-468

PL

Jednym z elementów projektowania obudowy powłokowej jest sprawdzenie jej podatności, które polega na wykazaniu, że konstrukcyjna podatność obudowy jest większa od wymuszonych przemieszczeń górotworu. W artykule wykazano, że występujący we wzorze (21) normy (PN-G-05600:1998) współczynnik liczbowy 0,9 posiada zróżnicowaną wartość zależną od parametrów mechanicznych górotworu i obudowy. Analizę przeprowadzono w oparciu o rozwiązanie podane w pracy [9] przy założeniu sprężystej pracy obudowy i górotworu. Obliczenia przeprowadzono dla 8 rodzajów górotworu scharakteryzowanych wartościami współczynnika zwięzłości według Protodiakonowa f= 1,5-5 oraz dla 13 przekrojów obudowy według (PN-G-06010:1998) o polu przekroju w świetle wyrobiska w granicach od 10 do 53 m2. Wyniki pracy potwierdzają wysunięte przypuszczenia. Podana w normie (PN-G-05600:1998) wartość 0,9 odpowiada wartościom K uzyskanym dla współczynnika podatności obudowy k2 obliczonego ze wzoru (25). Jest to przypadek, w którym współczynnik podatności obudowy stanowi ok. 60% współczynnika podatności górotworu.

EN

One of the elements of designing shell lining is checking its flexibility, which consists in demonstrating that the structural flexibility of the lining is greater than the forced rock mass shifts. The paper shows that the numerical factor 0,9 presented in the formula (21) of the standard (PN-G-05600:1998) has a diversified value dependent on the mechanical parameters of the rock mass and the lining. The analysis has been carried out on the basis of the solution evolved in the paper [9], with the assumption of the elastic work of the lining and the rock mass. Calculations have been made for 8 kinds of rock mass, characterized by values of the rock-hardness factor according to Protodiakonov f= 1.5-5 and for 13 lining sections according to (PN-G-06010:1998) at the cross-sectional area in the inside diameter of the mine working ranging from 10 to 53 square meters. The results of the work confirm the stated assumptions. The value 0.9 given in the standard (PN-G-05600:1998) corresponds to the values of K obtained for the lining flexibility factor k2 calculated with the formula (25). This is a case in which the lining flexibility factor constitutes around 60% of the rock mass flexibility factor.

2

Zasady doboru obudowy powłokowej

Wichur A., Frydrych K., Strojek D.

Górnictwo i Geoinżynieria

|

2005

|

R. 29, z. 3/1

499-509

PL

Obudowy powłokowe stały się szerzej znane w Polsce w latach 70. ubiegłego stulecia. Aktualna norma dotycząca projektowania obudów powłokowych bardzo ogólnie przedstawia zakres stosowania tego rodzaju obudowy. Ogranicza się jedynie do kilku najważniejszych warunków technicznych, jakie muszą być spełnione, aby móc ten typ obudowy zastosować. Celem niniejszej pracy było uzupełnienie tego zakresu kryterium ekonomicznym, które umożliwia dobór optymalnej konstrukcji obudowy. Prowadzoną analizę zasad doboru obudowy powłokowej oparto na wykonaniu 144 projektów dla szeregu danych, z wykorzystaniem m.in. różnych wartości parametrów geotechnicznych skał, głębokości lokalizacji wyrobiska oraz trzech typów odrzwi. Otrzymane wyniki mogą być zastosowane przy projektowaniu obudów powłokowych.

EN

Shell lining had been wider known in Poland during 70s of the previous century. A present standard concerning design of the shell lining presents the range of the lining usage in a very general manner. It is only confined to a few basic technical conditions which must be fulfilled in order to apply this type of lining. The aim of this study was to supplement this scope with an economical criterion, which facilitates the optimal selection of the lining construction. The carried out analysis of principles of the shell lining's selection was based on 144 projects for series of data, with application a.o. various geotechnical parameters of rock, depths of dog headings and three types of steel sets. The obtained results can be applied in the shell lining's design.

3

Wzmocnienie kamiennego sklepienia tunelu kolejowego za pomocą współpracującej powłoki wykonanej ze stalowych, falistych paneli cylindrycznych i betonu samozagęszczalnego

Ryż K.

Górnictwo i Geoinżynieria

|

2005

|

R. 29, z. 3/1

349-362

PL

Tunel kolejowy w Kamionce Wielkiej, zlokalizowany w ciągu linii Tarnów - Leluchów, ma obecnie ponad 100 lat. Jest to konstrukcja sklepiona, której strefa wlotowa od strony Tarnowa znalazła się w stanie awaryjnym wskutek wybrzuszenia sklepienia, połączonego z pęknięciem ciosów kamiennych na długości kilku metrów. Wystąpiło ryzyko zawalenia sklepienia i naruszenia stateczności górotworu. Ponadto postępuje proces oddzielenia się konstrukcji portalu od obudowy tunelu oraz występuje realne zagrożenie wypadania rozluźnionych ciosów kamiennych ze sklepienia. Opisana w pracy technologia naprawy obejmuje zabiegi doraźne i docelowe, dopuszczając możliwość ich etapowania. Doraźne wzmocnienie i zabezpieczenie sklepienia w segmencie z wybrzuszeniem realizowane jest za pomocą sukcesywnie instalowanych odrzwi stalowych, zespalanych z kamiennym sklepieniem za pomocą wklejanych kotew stalowych. Wzmocnienie docelowe, obejmujące odcinek około 30 m wraz z portalem, wykonane jest w postaci stalowej powłoki w części stropowej oraz przyczółków żelbetowych w częściach ociosowych. Powłokę stalową tworzą skręcane, faliste panele. Zespolenie powłoki z istniejącym sklepieniem kamiennym osiągane jest dzięki warstwie samozagęszczalnego betonu. Przedstawiona w pracy technologia wzmacniania tunelu stała się realna w praktycznym zastosowaniu dzięki upowszechnieniu w polskim budownictwie komunikacyjnym konstrukcji ze stalowych paneli falistych oraz samozagęszczalnych mieszanek betonowych. Zastosowana technologia pozwala utrzymać ruch w tunelu podczas wszystkich stadiów realizacji robót, co stanowi jej ważną zaletę.

EN

The railway tunnel in Kamionka Wielka, located within the Tarnów - Leluchów line, is at present over 100 years old. It is an arch type stone structure. At the tunnel inlet at the Tarnów side an unacceptable deformation as well as a cracking of the stone lining was noted at the range of several meters. The risk of the collapse of the structure and soil mass was apparent. Moreover separation process between portal and the arch stone lining is going on and there is a possibility that loose stone blocks will fall out from the structure. The described technology of the structure rehabilitation contains both immediate actions and final measures undertaken during further steps of the repair procedure. Immediate strengthening and stabilization of the structure at the zone where structural damage had occurred was performed by inserting of steel arch support of V-section connected to the stone by means of in-glued anchors. Final strengthening at the zone of 30 m and at the tunnel portal consists of a steel shell at the arch zone and the reinforced concrete abutments at the walls. The steel shell is made from bolted corrugated panels. Connection of the shell with the existing tunnel lining is assured by infilling the interface gap with a self-compacting concrete. Presented repair procedure was possible due to the usage of modern measures like bolted corrugated steel panels and self-compacting concrete. At each stage of the rehabilitation procedure, railway traffic can be continued which may be recognized as an important advantage of the presented technology.