Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: sheet-to-purlin fastener

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Rotational restraint of cold-formed Z-purlins given by the trapezoidal sheeting with additional stiffening ribs

Gajdzicki Michał

Archives of Civil Engineering

2024

Vol. 70, nr 3

117--137

The Eurocode 3-1-3 [1] provisions, according to which the rotational restraint of a cold-formed Z-purlin given by the sheeting has to be determined, set out guidelines for the first-generation trapezoidal sheets only in strictly defined cases, and for the second-generation sheets there are no guidelines at all. In the experimental tests presented in this paper, values of stiffness CD were determined in the case where trapezoidal sheeting with additional stiffening ribs in the middle of each trough was used. Then, the obtained values were confirmed by numerical simulations. The cases when fasteners are located in each trough next to the intermediate stiffener (the 1+1 arrangement) or near the trapezoidal sheeting webs in every second trough (the 2+0 arrangement) were analyzed. Values of stiffness CD obtained from the experiments were also compared with CD values obtained on the basis of the Eurocode 3-1-3 provisions. As a result of the analyses carried out, several changes to the Eurocode 3-1-3 provisions were proposed. Values of the rotational coefficient C100 for cases not covered by Eurocode 3-1-3 were presented and, in addition, a modification of this coefficient for the 1+1 fastener arrangement under gravity loading was proposed.

Obudowa z blach trapezowych mocowanych bezpośrednio do płatwi z kształtownika typu Z profilowanych na zimno jest powszechnie stosowana w systemach dachowych hal magazynowych. Rozwój technologii profilowania blach stalowych spowodował wprowadzenie blach trapezowych o coraz bardziej skomplikowanych przekrojach, w których występują liczne podłużne usztywnienia pośrednie (profile drugiej generacji). Jednakże za tym rozwojem nie podążają przepisy normowe zawarte w Eurokodzie 3-1-3, zgodnie z którymi należy określić wartość sztywności obrotowej podparcia sprężystego płatwi CD. W przepisach tych nie tylko brakuje wytycznych dla blach trapezowych drugiej generacji, ale są one również bardzo ograniczone w przypadku blach bez dodatkowych usztywnień (blachy pierwszej generacji). Niestety prowadzi to do sytuacji, w których projektanci konstrukcji stalowych zmuszeni są ignorować ograniczenia opisanych w nich zasad, nie mając pewności, czy obliczona wartość nośności wyboczeniowej pasa swobodnego płatwi jest prawidłowa.Zgodnie z tymi zapisami sztywność CD można również wyznaczyć z bardzo prostego wzoru (130p), w którym wartość sztywności zależy tylko od parametru p, czyli liczby łączników blacha-płatew na metr długości płatwi. Ze względu na swoją prostotę wzór ten jest częściej stosowany w praktyce inżynierskiej, jednak daje wyniki zawsze po stronie niebezpiecznej (zawyzającej nośność płatwi), co pokazano we wcześniejszych badaniach przeprowadzonych przez Autora i dlatego należy go usunąć z Eurokodu 3-1-3. We wcześniejszych badaniach również zostało wykazane, że zastosowanie dwóch łączników blacha-płatew w co drugiej fałdzie blachy trapezowej skutkuje większymi wartościami sztywności obrotowej CD. Jednakże w badaniach tych wykorzystano wyłącznie blachy trapezowe pierwszej generacji, w których nie zastosowano podłużnych usztywnień pośrednich. W opisanych w niniejszej pracy badaniach eksperymentalnych zastosowano blachę trapezową drugiej generacji z żebrami usztywniającymi na środnikach i w dolinie fałdy.