Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Ultrafiltracja z membranami modyfikowanymi i klasyczna nanofiltracja w separacji mikrozanieczyszczeń

Burdzik-Niemiec E., Dudziak M.

Proceedings of ECOpole

|

2016

|

Vol. 10, No. 2

607--615

PL

W pracy podjęto badania nad oceną nisko- i wysokociśnieniowej filtracji membranowej pod kątem separacji wybranych mikrozanieczyszczeń, tj. bisfenolu A (BPA) oraz 17α-etynyloestradiolu (EE2). Obydwa związki należą do substancji aktywnych endokrynnie (ang. Endocrine Disrupters Compounds (EDCs)), które niekorzystnie wpływają na organizmy żywe występujące w wodach naturalnych, stąd potrzeba ich skutecznego usuwania z odpływów z oczyszczalni ścieków. W pracy porównawczo badano klasyczną membranę do nanofitracji o symbolu NF-90 firmy Dow Filmtec (USA) oraz wytworzoną membranę ultrafiltracyjną z polieterosulfonu (PES), zmodyfikowaną nanorurkami (SWCNT), oznaczoną jako UF-PES-SWCNT. Oczyszczaniu poddano odpływ modelowy zawierający wzorce badanych mikrozanieczyszczeń w stężeniu 500 μg/dm3. Na podstawie przeprowadzonych badań dotyczących separacji bisfenolu A oraz 17α-etynyloestradiolu w procesie ultra- i nanofiltracji wykazano, że współczynnik retencji zależał zarówno od rodzaju procesu, jak i usuwanego związku. W przypadku membrany nanofiltracyjnej efektywność usuwania BPA wynosiła 90%, a dla EE2 95%. Wartości tego parametru dla membrany ultrafiltracyjnej zmodyfikowanej nanorurkami była nieznacznie niższa, tj. 70% dla BPA i 92% dla EE2. Na podstawie tych wyników stwierdzono, że niezależnie od rodzaju membrany 17α-etynyloestradiol był usuwany w znacznie wyższym stopniu niż bisfenol A. Może to być spowodowane większym powinowactwem tego związku do polimerów membranotwórczych, wynikającym z dużej wartości współczynnika logKow. W ramach badań wykazano również, że membrana ultrafiltracyjna zmodyfikowana nanomateriałami w porównaniu do klasycznej membrany nanofiltracyjnej była mniej podatna na niekorzystne zjawisko foulingu, ale posiadała kilkakrotnie mniejszą wydajność.

EN

During the study, the efficiency of high and low pressure membrane filtration in terms of removal of bisphenol A (BPA) and 17α-ethinylestradiol (EE2) form model effluent containing mentioned micropollutants in the concertation of 500 μg/dm3 were tested. Both compounds are endocrine active substances (Endocrine disrupters Compounds - EDCs), which adversely affects both - living organisms present in the water and the subsequent water treatment processes for the water supply purposes and its final quality. During this study, the high-pressure commercial NF-90 nanofiltartion membrane (Dow Filmtec, USA) and self-prepared polyethersulfone (PES) ultrafiltration membrane modified with nanotubes (PES-SWCNT) were tested. Membrane designated as UF-PES-SWCNT. Based on studies concerning the separation of bisphenol A and 17α-ethinyl estradiol by means of ultra and nanofiltration processes, it has been shown, that the retention degree of tested compounds was dependent on both, the type of the process and the physicochemical properties of the compound to be removed. The efficiency of micropollutants removal in case of nanofiltration membrane reached 90 and 95% for BPA and EE2, respectively. The value of retention degree for modified PES membrane was lower, namely about 70% for BPA and 92% for EE2. Based on obtained results it was found, that regardless of the type of the membrane, 17α-ethinyl estradiol was removed to a greater extent compared with bisphenol A. EE2 has higher affinity for membranogenic polymers because of its higher logKow coefficient. Research has also shown, that modified PES membrane was more resistant to fouling phenomena in comparison with NF-90 membrane.

2

The influence of water matrix on the separation of bisphenol a with low and high pressure driven membrane techniques

Dudziak M., Burdzik-Niemiec E.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2016

|

Vol. 9, no. 2

117--123

EN

The unrestricted access to clean and inexpensive water is perceived as one of the most basic humanitarian objectives; however, it still remains a challenge in 21st century due to many factors such as constantly increasing pollution of surface water. One of the remedies for this situation might be so called in-depth municipal waste water treatment. The objective of this paper was to examine the efficacy of the pressure-driven membrane filtration (ultra- and nanofiltration) to remove bisphenol A from a variety of environmental matrices including real effluent from municipal wastewater treatment plants. The process of pressure-driven membrane filtration was realized through dead-end flow filtration with the use of different commercial membranes. It has been proved that bisphenol A retention coefficient depended both on the process type and the physical and chemical properties of the membrane applied. The type of water matrix was also significant. It has been determined that efficient bisphenol A removal is possible only in the process of nanofiltration. However, in this case the selection of an appropriate membrane is of a great importance because of the physical and chemical parameters that determine both separation properties and the intensity of adverse reactions that accompany pressure-driven filtration processes.

PL

Nieograniczony dostęp do czystej i niedrogiej wody jest uważany za jeden z najbardziej podstawowych celów humanitarnych, który jednak dalej pozostaje wyzwaniem 21-ego wieku z uwagi m.in. na wzrastające zanieczyszczenie wód powierzchniowych. Jednym ze środków zaradczych w tej sytuacji ma być tzw. pogłębione oczyszczanie ścieków komunalnych. W ramach niniejszej pracy podjęto badania nad oceną efektywności ciśnieniowej filtracji membranowej (ultra- i nanofiltracji)w aspekcie usuwania bisfenolu A z różnych matryc środowiskowych, w tym rzeczywistego odpływu z oczyszczalni ścieków komunalnych. Proces ciśnieniowej filtracji membranowej realizowano w układzie filtracji jednokierunkowej stosując rożne komercyjne membrany. Wykazano, że współczynnik retencji bisfenolu A zależał zarówno od rodzaju procesu jak i właściwości fizykochemicznych użytej membrany. Istotny był również rodzaj oczyszczanej matrycy wodnej. Określono, że skuteczna eliminacja bisfenolu A możliwa jest jedynie w procesie nanofiltracji. Jednak w tym zakresie istotny jest dobór odpowiedniej membrany biorąc pod uwagę parametry fizyczno-chemiczne, które determinują zarówno właściwości separacyjne jak i intensywność zjawisk niekorzystnych towarzyszących ciśnieniowej filtracji.

3

Usuwanie mykoestrogenów, wydajność oraz morfologia membran nanofiltracyjnych w warunkach występowania foulingu i skalingu

Dudziak M.

Gaz, Woda i Technika Sanitarna

|

2011

|

Nr 9

328-330

PL

Mechanizmy separacji mikrozanieczyszczeń. Charakterystyka membran. Złożoność zjawisk i czynników występujących w trakcie filtracji membranowej,które uzależniają separację zanieczyszczeń w procesie nanofiltracji.

EN

Mechanisms of separation of micropollutants. Characteristics of the membranes. The complexity of the phenomena and factors occurring during membrane filtration, which makes the separation of pollutants in nanofil- tration process.