Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: self-determination

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The specificity of the formation of professional identity in military institutions of higher education

Makukha Tamara, Makukha Dimitro

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach

2023

T. 17

179--187

The article examines the specifics of the formation of professional identity in military institutions of higher education. The idea that the development of higher military education remains a priority task of Ukrainian state-building is emphasized. The term „professional military education” is explained, referring to specialized military education, which is obtained under educational programs at the appropriate levels of military education in order to improve the professional level of a military specialist. It is proved that the formation of the professional identity of applicants of higher military education is a long process of qualitative modification of their inner world, which correlates with the stages of professionalization by enriching social subjectivity, self actualization, and self-fulfillment in military professional activities. That is why, identification is proposed to be perceived as the main mechanism of socialization of an individual, translation of military-professional corporate values, and professional adaptation, which contributes to the freedom of individual development, enrichment, and diversity of meanings of activity. The role of the „self-concept” as a cognitive system for regulating behavior in various life conditions, in accordance with which there is a search for the meaning of one’s own existence, and the formation of an internal position, is emphasized. It is determined that the educational and professional environment in military institutions of higher education provides for constant problematization by solving several non-standard professional tasks that are projected onto a multidisciplinary structure of professional training, which has a systematic, progressive, and dynamic nature. It is shown that a developed sense of professional identity allows an individual to build his or her own professional perspective, taking into account the specifics of the acquired military professional experience and integration into the valuable military experience of foreign countries.

W artykule przeanalizowano specyfikę kształtowania się tożsamości zawodowej w wojskowych szkołach wyższych. Podkreślono ideę, że rozwój wyższego szkolnictwa wojskowego pozostaje priorytetowym zadaniem ukraińskiego państwowo budowa. Wyjaśniono termin “zawodowe wykształcenie wojskowe”, które odnosi się do specjalistycznego wykształcenia wojskowego, które uzyskuje się w ramach programów edukacyjnych na odpowiednich poziomach szkolnictwa wojskowego w celu podniesienia poziomu zawodowego specjalisty wojskowego. Wykazano, że kształtowanie się tożsamości zawodowej kandydatów na wyższe wykształcenie wojskowe jest długotrwałym procesem jakościowej modyfikacji ich świata wewnętrznego, który koreluje z etapami profesjonalizacji poprzez wzbogacanie podmiotowości społecznej, samorealizację i samorealizację w działalności wojskowo zawodowej. Dlatego proponuje się postrzeganie identyfikacji jako głównego mechanizmu socjalizacji jednostki, przekładu wojskowo-zawodowych wartości korporacyjnych i adaptacji zawodowej, która przyczynia się do swobody indywidualnego rozwoju, wzbogacania i różnorodności znaczeń działania. Podkreślono rolę “samoświadomości” jako poznawczego systemu regulującego zachowania w różnych warunkach życiowych, który implikuje osobiste i zawodowe poziomy samostanowienia, zgodnie z którymi odbywa się poszukiwanie sens własnego istnienia, kształtowanie się pozycji wewnętrznej. Stwierdzono, że środowisko edukacyjne i zawodowe w uczelniach wojskowych zapewnia ciągłą problematyzację poprzez rozwiązywanie szeregu niestandardowych zadań zawodowych, które rzutowane są na multidyscyplinarną strukturę kształcenia zawodowego, która ma charakter systematyczny, progresywny i dynamiczny. Podsumowując, rozwinięte poczucie tożsamości zawodowej pozwala jednostce budować własną perspektywę zawodową, biorąc pod uwagę specyfikę zdobytego wojskowego doświadczenia zawodowego i integrację z cennym doświadczeniem wojskowym obcych państw.

Explicit and implied significance of contemporary public spaces. Pt, Alternative spaces

Dziubiński Dariusz

Budownictwo i Architektura

2020

Vol. 19, no 1

83--102

This paper is a continuation of deliberations on meaning (sense) of public spaces. It refers to unofficial spaces for informal activities, which could be called informal alternative spaces or maybe even a bit exaggeratedly “spaces-of-resistance”. Their extremely important features include absence of control and lack of rules, which distinguish them from other spaces. The paramount advantage visitors gain from these places is the ability to give the space a meaning of their own, thus changing the users’s position from that of a mere user into the user in possession. It also changes his/her relation to the space which ceases to be only a ‘closed object’. It is brought into use, as it is created and linked only for the time of the actor-user's (own) performance. The experimental character of the game leads to a reinterpretation of the meaning (or even necessity to change it) that the space has. Such an approach breaks with the patterns embedded in a collective imaginarium, which promote safe, comfortable behaviours – an unofficial, alternative space must be created each time from scratch, such space is a process. It is not treated as a product, it becomes space of commitment – it becomes political space, but as such, it is a challenge and thus it is interesting only for few people. By meeting each other and being with others we fulfill our basic psychological need, but simultaneously we enter into different roles in a social game in which our own “win” often counts above all. Our private satisfaction can also be valued by a sense of community, collaboration, having something in common, and this obviously can bring benefits to everyone. However, without a deeper thought practices that seek and provide best possible conditions for staying in space can lead to a certain inertia, which can turn into “algorithmization” in satisfying space users, specialized only in passive satisfaction of thoughtless users.

W tekście, kontynuując moje rozważania dotyczące sensu przestrzeni publicznych, odnoszę się do nieoficjalnych przestrzeni aktywności, które można nazwać przestrzeniami nieformalnymi, alternatywnymi lub może nawet nieco na wyrost „przestrzeniami oporu”, których niezmiernie istotnymi wyróżniającymi od innych przestrzeni cechami są brak kontroli i brak reguł. Najważniejszą zaletą dla korzystających z tych miejsc jest możliwość nadawania swoich znaczeń przestrzeni, co zmienia ich pozycję z użytkowników na „będących-w-posiadaniu”. Zmianie ulega również ich relacja do przestrzeni, która przestaje być jedynie oddanym do użytkowania „zamkniętym obiektem”. Powstaje i jest związana regułami/relacją jedynie na czas podjętej przez aktorów-użytkowników (ich własnej) gry. Eksperymentalny charakter tej gry skłania do reinterpretacji (a nawet konieczności) zmiany znaczenia przestrzeni. Takie podejście zrywa ze wzorami osadzonymi w zbiorowym imaginarium, które promują bezpieczne, wygodne zachowania – przestrzeń alternatywną, nieoficjalną trzeba tworzyć za każdym razem od nowa, taka przestrzeń jest procesem. Nie jest traktowana jak produkt, staje się miejscem zaangażowania – staje się „polityczna” (ideologiczna), jednak jako taka stanowi pewien kłopot, wyzwanie, a przez to interesuje niewielu. Spotykając się z innymi ludźmi, realizujemy swoją podstawową psychologiczną potrzebę, ale równocześnie wchodzimy w różne role w społecznej grze, w której liczy się często przede wszystkim nasza własna „wygrana”. Nasza prywatna satysfakcja też może być wartościowana przez poczucie wspólnoty, współdziałanie, posiadanie czegoś wspólnego a to oczywiście może przynieść korzyści dla wszystkich. Jednak bez pogłębionej refleksji praktyki poszukujące i zapewniające jak najlepsze warunki do przebywania w przestrzeni mogą doprowadzić do pewnej bezwładności, która z kolei może się przerodzić w „algorytmizację”, wyspecjalizowaną jedynie w biernym zadowalaniu bezrefleksyjnych użytkowników.