Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wykorzystanie sejsmostratygrafii do rozpoznania rozkładu mioceńskich facji zbiornikowych w północno-wschodniej części zapadliska przedkarpackiego

Pietsch K., Porębski S. J., Marzec P.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2010

|

T. 36, z. 2

173-186

PL

Interpretacja sedymentologiczna i sejsmostratygraficzna, wykonana dla przekroju usytuowanego w północno-wschodniej części rowu Wielkich Oczu i przebiegającego poprzez wyniesienie Markowice - Lubliniec oraz dalej na NE, umożliwiła identyfikację spągowej niezgodności kątowej sarmatu (UN0) oraz wydzielenie w formacji z Machowa nie mniej niż siedmiu sekwencji genetycznych zbudowanych głównie z osadów deltowych. Niezgodność UN0 odzwierciedla epizod ekstensyjny nałożony na regionalną, fleksuralną rotację dna basenu w kierunku SW i jest przykryta zespołem frontalnych, podnoszących się w przeciwnym kierunku wyklinowań litosomów deltowych zasilanych ze źródła orogenicznego. Wyklinowania te mogą stanowić pułapki dla gazu generowanego i akumulowanego w heterolitach czoła delty i prodelty. W kierunku SE niezgodność ta przykryta jest lokalnie przez gazonośne, gruboławicowe arenity kwarcowe o proweniencji platformowej. Jest możliwe, iż podobne piaskowce występują także lokalnie na wyniesieniu Markowice - Lubliniec na powierzchni UNO, poniżej zespołu wspomnianych wyklinowań.

EN

Sedimentological and seismostratigraphic interpretation of a dip cross-section located in the northwestern part of the Wielkie Oczy Graben, across the Markowice - Lubliniec elevation and farther to the NE resulted in the identification of the base-Sarmatian angular unconformity (UNO) and allowed to subdivide the Machów Formation into seven genetic sequences composed mainly of deltaic deposits. The unconformity reflects extension episode superimposed on regional south-westward rotation of the basin floor and is overstepped and upplapped towards the NE by deltaic bodies fed from an southerly (orogenic) source. The upplaping pinchouts may form combined, structural-stratigraphic traps for methane generated in delta front-prodelta heteroliths. Unconformity UNO is farther to the SE overlain locally by gas-bearing massive sandstones of intrabasinal or northerly provenience, and similar sandstones may be expected to occur in the study area below the belt of upplapping pinch-outs.

2

The Ordovician-Silurian boundary beds between Saaremaa and Gotland, Baltic Sea, based on high resolution seismic data

Tuuling I., Flodén T.

Geological Quarterly

|

2007

|

Vol. 51, No 3

217-229

EN

New seismic profiles have been used to revise earlier interpretations of the Ordovician-Silurian bound ary beds be tween Saaremaa and Gotland. Atrans-Baltic reflector with erosional fea ures (S2) above the erosional Ordo vician-Silurian boundary reflector (S1) correlates with the bound ary between the Raikküla and Adavere stages. The sporadic reflector or2 below the S1 reflector off shore from Gotland represents the erosional boundary between the Pirgu and Porkuni stages. Three stratigraphic gaps occur in the Ordovician-Silurian boundary beds off shore from Gotland. The amount of eroded rocks between the Pirgu and Porkuni stages, the Ordovician and Silurian systems and the Raikküla and Adavere stages can change rapidly. Consequently, the thick ness and stratigraphy of the Ordovician-Silurian boundary beds around Gotland can change considerably across short distances. The O4-5-S1 unit off shore from Gotland, including carbonate build ups and erosional incisions infilled with Porkuni strata, belongs facially to the transi ional belt between the Estonian Shelf and the Livonian Tongue. The thick ness changes in the S1-S2 unit (Juuru and Raikküla stages) indicate an extensive subma rine erosional channel, streching from north of Estonia across the Baltic Sea and central Gotland, which developed in the Baltic Basin along a shelf to deep-basin transect dur ng Llandovery time.

3

Sejsmostratygrafia osadów czwartorzędowych w polskiej części Bałtyku

Przezdziecki P.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2005

|

nr 413

81-126

PL

W pracy przedstawiono budowę pokrywy osadów czwartorzędowych polskiej części Morza Bałtyckiego opracowaną na podstawie analizy materiałów sejsmoakustycznych. Wykorzystując zmiany cech obrazu rejestracji sejsmoakustycznych opracowano kryteria rozdzielenia osadów czwartorzędowych od ich podłoża oraz wydzielenia głównych, złożonych jednostek pozwalających prześledzić zasadnicze rysy budowy pokrywy czwartorzędowej. Jednostki te określono jako kompleksy sejsmostratygraficzne. W rejonie polskiej części Bałtyku, w obrębie czwartorzędu wydzielono trzy główne kompleksy, które geologicznie zinterpretowano następująco: kompleks A - jego geneza związana jest z okresem glacjacji obszaru, obejmuje również osady starsze od ostatniego zlodowacenia, w tym osady interglacjalne; kompleks B - do tego kompleksu należą osady różnej genezy powstałe od momentu deglacjacji, aż do chwili przykrycia ich osadami morskimi; kompleks C - genetycznie związany z procesami sedymentacji morskiej. Podział pokrywy osadowej na kompleksy przedstawiono na przykładach rejestracji z różnych części rejonu badań. W obrębie kompleksów, na podstawie wewnętrznego zróżnicowania ich zapisu, wyróżniono mniejsze jednostki, które zostały skorelowane z wydzieleniami litologiczno-genetycznymi odpowiadających im osadów. Opisano cechy obrazu tych jednostek na rejestracjach i zilustrowano przykładami. Sposób zalegania kompleksów (głównych, złożonych jednostek) - przedstawiono na przekrojach i mapach. Mapy prezentują ukształtowanie powierzchni rozgraniczających kompleksy oraz miąższość kompleksów i ich podział na mniejsze jednostki odpowiadające wydzieleniom litologiczno-genetycznym.

EN

The study focuses on seismostratigraphy of Quaternary seabed deposits in the Polish part of the Baltic Sea, as derived from the analysis of seismoacoustic records. The analysis allowed to identify three major units that can be interpreted in the following way. Unit A is made up by glacial and fluvioglacial sediments deposited during the glacial period as well as by older, interglacial formations. Unit B consists of deposits of various origin, formed after the glacier had retreated and the sea transgressed. Unit C is a result of marine sedimentation in progress since the transgression. The major units are further subdivided into subunits, differing in their lithology and genesis. The distribution of the major units is presented on geological profiles and maps. The maps illustrate morphology of the major units, their thickness, and the subunit patterns.

4

Rapid sea level changes in the Southern Baltic during late glacial and Early Holocene

Uścinowicz Sz.

Polish Geological Institute Special Papers

|

2004

|

Vol. 11

9-18

EN

In the area of the southern Baltic Sea, the largest and most violent changes in water level took place in Late Glacial and Early Holocene, during the period between 13.0-8.5 ka BP. These changes depended on the varied glacio-isostatic movements between the northern and southern parts of the Baltic Sea, the glacio-eustatic increase in the ocean level and the closing or opening of the connection between the Baltic Sea basin with the ocean. During the Late Glacial and Early Holocene, the sea level changed within an amplitude as wide as 25-27 m. In some extreme cases, the sea level could have fallen at a rate of about 100-300 mm/a, the sea level rise rate reaching up to about 40-45 mm/a. In Late Glacial and Early Holocene, there were three transgressions: during 12.0-11.2, 11.0-10.3 (the Baltic Ice Lake) and 10.2-9.2 ka BP (the Yoldia Sea and the Ancylus Lake). There were also three regressions, setting on 11.2, 10.3 and 9.2 ka BP. During regressions, depending on the real drainage rate and the local gradient of the bottom inclination, the land possibly grew at a rate of 0.3 to 4 km per year. During transgressions, rate of shoreline migration could reach in some cases up to 150-200 m per year. These processes took place on the surface of the sea bottom currently located at the depth of c. 55 to 25 m below sea level and from 30 to 60 km away from the present-day southern coast of the Baltic Sea. Rapid changes of shoreline position are recorded in progradational barrier structures and in the erosion surfaces of the glacial till and glacio-marine clays.

5

Identification of Miocene gas deposits from seismic data in the southeastern part of the Carpathian Foredeep

Pietsch K., Jarzyna J.

Geological Quarterly

|

2002

|

Vol. 46, No 4

449-462

EN

Seismic interpretations are normally made to help identify and locate structural and stratigraphic traps for oil. We focus on problems in interpreting seismic sections in sandy-shaly Miocene deposits which occur in the eastern part of the Polish Carpathian Foredeep. There, the structural picture yielded by the seismic section is not in good agreement with the known structure and a correct interpretation of the seismic wave field, based on seismic modelling, is needed to ensure proper location of exploratory and production wells. We show that the correct choice of petrophysical parameters in these deposits allows interpretation of the seismic image in terms of a multi-horizon gas body. A decrease in velocity, characteristic of gas-saturated beds, was not observed in velocity obtained from sonic measurements. Therefore, several versions of a seismogeological model were constructed based on the results of integrated log interpretation. A model using seismic wave velocity obtained from acoustic wave velocity and a quality factor Q, as a measure of attenuation of elastic waves, was of particular significance. In addition to the petrophysical parameters, the strata geometry necessary to construct a seismogeological model, was determined. Combining the interpreted geometry and information regarding depths of lithostratigraphic units an anticlinal structure was deduced in the gas-rich zone. A comparison of synthetic seismograms calculated using only sonic velocity and seismic velocity corrected for attenuation, with the recorded seismic traces, shows that the best agreement was obtained for a model which included the attenuation. Differences observed between the synthetic and field sections were a basis for determining local direct hydrocarbon indicators, which were then used to identify hydrocarbon deposits in the recorded seismic section.

6

Depositional setting of Miocene deposit in SE part of the Carpathian Foredeep in Poland – a seismostratigraphic approach

Pietsch K., Porębski S., Hodiak R.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

1999

|

nr 387

163--164