Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  seismic explorations
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
EN
Seismic data collected from desert areas contain a large amount of low-frequency random noise with similar waveforms to the effective signals. The complex noise characteristics make it difficult to effectively identify and recover seismic signals, which will adversely affect subsequent seismic data processing and imaging. In order to recover the complex seismic events from low-frequency random noise, we propose an attention mechanism guided deep convolutional autoencoder network (ADCAE) to assign different importance to different features at different spatial position. In ADCAE, an attention module (AM) is connected to the deep convolutional autoencoder network (DCAE) with soft-thresholded symmetric skip connection that helps to enhance the ability of feature extraction. By combining the global features of the input data and the output local features of DCAE, AM generates an attention weight matrix, which assigns different weights to the features associated with the seismic events and random noise during the training process. In this way, AM can guide the update of the target gradient, thus retains the complex structure of the seismic events in the denoised results and improves the training efficiency of the model. The ADCAE is applied to the synthetic data and field seismic data, and denoised results show that ADCAE has achieved satisfactory denoising performance in signals recovery and low-frequency random noise suppression at the low signal-to-noise ratio.
2
Content available remote Multi-criteria spatial analysis of land accessibility for seismic operations
PL
Głównymi metodami, które wykorzystuje się obecnie do odkrywania nowych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, są metody sejsmiczne. Lądowe badania sejsmiczne wymagają olbrzymiej ilości sprzętu i siły roboczej. Jednocześnie są one w bardzo dużym stopniu uzależnione od warunków terenowych, takich jak pokrycie i ukształtowanie terenu czy obecność obiektów antropogenicznych, np. dróg i zabudowań. Dostępność terenu jest jednym z głównych czynników o charakterze przestrzennym, który ma wpływ na przebieg badań sejsmicznych. Może być ona zdefiniowana jako koszt dotarcia do określonego miejsca, przy czym koszt ten może być wyrażony w różnych jednostkach, np. jako czas dojazdu, zużycie paliwa lub koszt wyrażony w pieniądzach. Głównym celem niniejszej pracy jest opracowanie metodyki szacowania dostępności terenu na potrzeby prowadzenia prac sejsmicznych. W tym celu wykonano Model Szacowania Dostępności Terenu (ang. Land Accessibility Assessment Model - LAAM), który uwzględnia pokrycie i ukształtowanie terenu, istniejącą sieć dróg oraz ewentualne przeszkody. Model został zaprojektowany w środowisku ArcGIS Model Builder. Następnie model ten został wykorzystany do oszacowania dostępności terenu dla trzech poligonów testowych. Poligony zostały tak dobrane, aby reprezentowały różne typy terenu: rolniczy, górski oraz pustynny. Każdy z trzech obszarów został uznany za hipotetyczny rejon prac sejsmicznych metodą 3D. Na podstawie wysokorozdzielczych zdjęć satelitarnych i map topograficznych pozyskano dane o pokryciu terenu, sieci dróg oraz informacje o ewentualnych przeszkodach terenowych (barierach). Ukształtowanie terenu zostało opracowane na podstawie numerycznego modelu terenu SRTM (wersja 4). Dla każde go obszaru stworzono 81 punktów docelowych oraz zaproponowano 3 różne lokalizacje bazy, które zostały poddane ocenie z punktu widzenia dostępności terenu. Model Szacowania Dostępności Terenu został wykorzystany do obliczania tzw. powierzchni kosztowej (ang. cost surface) oraz tzw. powierzchni odległości kosztowej (ang. cost distance surface) dla każdej lokalizacji bazy. Na podstawie tej analizy można dokonać wyboru optymalnej lokalizacji bazy. Model MSDT został również wykorzystany do obliczenia najkrótszych tras dojazdu do poszczególnych części projektu sejsmicznego oraz oszacowania całkowitych czasów potrzebnych na dojazdy oraz ich długości. Wyniki uzyskane przy pomocy modelu MSDT mogą zostać wykorzystane przez osoby zarządzające projektami sejsmicznymi, np. w celu optymalizacji decyzji związanych z lokalizacją bazy, z której wykonywany będzie dany projekt. Pozwalają one również obliczyć długości dojazdów i w ten sposób oszacować zużycie paliwa. Wyniki te mogą zostać również wykorzystane do oszacowania trudności prowadzenia prac sejsmicznych w danym terenie.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.