Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Biostratigraphy, microfacies, and reservoir quality of the Oligocene Qom Formation (Kharzan Section, north-west of Ardestan, central Iran)

Arani Asma Aftabi, Ashouri Ali Reza, Daneshian Jahanbakhsh, Ghaderi Abbas, Wood David A.

Geological Quarterly

|

2023

|

Vol. 67, No. 3

art. no. 23

EN

The central Iran Basin is a region with unique environmental characteristics in which the Late Paleogene–Early Neogene benthic foraminifera display distinctive distributions and abundances that can assist in identifying the intervals with the best reservoir potential. Lipidocyclinid and miogypsinid zonal marker taxa in this region can be correlated with those in the SBZ23 region (European Basin), indicating an Oligocene (Chattian) age. With sedimentation of continental strata of the Upper Red Formation following the marine succession of the Qom Formation, it seems that the last Tethyan marine transgression in the Ardestan region in central Iran occurred in the Oligocene, and the Tethyan seaway was permanently closed during the Miocene. Seven carbonate microfacies and marl or silty marl facies were identified in the study area based on field investigations, textural analysis and faunal assemblages. These microfacies were deposited on an open-shelf carbonate platform in lagoonal, patch-reef, and open-marine belts that effectively define both inner and middle-shelf environments. Micritization, cementation, mechanical and chemical compaction, dissolution and fracturing are the most important diagenetic processes controlling reservoir quality in the Qom Formation. The investigation of these processes in the facies of the Qom formation in the Kharzan section revealed that intervals associated with shallow lagoonal depositional environments display better reservoir quality than other formation intervals, due to dissolution and fracturing.

2

Środowisko sedymentacji warstw menilitowych w profilu łuski Stróż, jednostka śląska, Karpaty

Dziadzio P. S.

Nafta-Gaz

|

2018

|

R. 74, nr 11

813--820

PL

Warstwy menilitowe od wielu lat są przedmiotem szerokiego zainteresowania w zakresie ich potencjału naftowego. Towarzyszy temu ciągle zadawane pytanie o ich środowisko sedymentacji. Zbierane systematycznie dane z różnych obszarów jednostek śląskiej i dukielskiej, z punktu widzenia coraz nowszej wiedzy o środowiskach sedymentacji utworów klastycznych, dostarczają dowodów na ich genezę. Łuska Stróż to zachodnie przedłużenie fałdu Gorlic, gdzie w profilu warstw menilitowych, podobnie jak w obrębie fałdu Gorlic, potwierdzono występowanie dowodów na płytkowodną sedymentację. W ich profilu wyróżniono dziewięć facji osadowych (A-I), zarówno węglanowych, jak i drobno-, grubo- i bardzo gruboklastycznych o zmiennych, zarówno strukturalnych, jak i tekstualnych cechach, oraz zinterpretowano ich genezę. Charakterystyczną cechą omawianego profilu jest dominujący udział facji klastycznych (F i G), które budują tzw. piaskowce magdaleńskie. Facje te stanowią prawie 90% jego miąższości. Facja F (gruboławicowe masywne piaskowce glaukonitowe) zinterpretowana jest jako osad zdeponowany w proksymalnej części delty. Facja G – zlepieńce polimiktyczne – zinterpretowana została jako osad przybrzeżny (klifowy). Pozostałe facje klastyczne (H i I), odpowiednio heterolitowa i piaskowcowa, występujące głównie w górnej części profilu, na podstawie obecności w nich charakterystycznych struktur sedymentacyjnych zostały zinterpretowane jako facje osadowe powstałe w środowisku przybrzeżnym zdominowanym procesami pływowymi z udziałem procesów sztormowych. Wśród struktur sedymentacyjnych po raz pierwszy rozpoznano i opisano rytmity pływowe, które dodatkowo zostały zinterpretowane jako produkt pływów syzygijnych i kwadraturowych. Geneza facji węglanowych (A, B i C) nie jest jednoznaczna, ale obecność w skale drobnych kryształów gipsu może wskazywać, że deponowane były w płytkowodnym, hipersalinarnym środowisku sedymentacji. Opisane facje oraz ich geneza wskazują, że warstwy menilitowe w obrębie łuski Stróż (podobnie jak i w obrębie fałdu Gorlic) powstawały w płytkowodnym, prawdopo- dobnie zamkniętym basenie sedymentacyjnym z okresową łącznością z oceanem światowym, na co wskazywać może obecność struktur pływowych.

EN

For many years Menilite Beds have been the subject of wide interest from the petroleum potential point of view. This has been accompanied by constantly asked question about their sedimentary environment. Data collected systematically from various areas of the Silesian and Dukla Units, taking under consideration the latest knowledge about clastic sedimentary environments, provide evidence for their genesis. Stróże Thrust Sheet is the western extension of the Gorlice fold (Gorlice Thrust Sheet), where in the section of the Menilite Beds, as in the Gorlice fold, evidence for shallow water sedimentation was found. In the profile 9 facies (A-I), both carbonate and fine, coarse and very coarse clastic with variable, structural and textual features were distinguished and their genesis was interpreted. A characteristic feature of this profile is the presence of dominant clastic facies (F and G) which build socalled Magdalena Sandstones. These facies constitute almost 90% of the profile thickness. Facies F (thick bedded, massive and coarse grained glauconitic sandstones) is interpreted as deposited in the proximal part of the delta front. Facies G (polymictic conglomerates) is interpreted as a coastal (cliff) deposit. Other H and I facies, respectively heterolithic and fine grained sandstones, occur mainly in the upper part of the profile. Based on the presence of characteristic sedimentary structures, they have been interpreted as sedimentary facies deposited in a coastal environment dominated by tidal processes involving storm processes. Among the sedimentary structures, tidal rhythmites were identified and described for the first time. They were additionally interpreted as a product of neap and spring tides. Genesis of carbonate facies (A, B and C) is not unambiguous, but the presence of small gypsum crystals in the rock may indicate that they were deposited in a shallow, hypersaline sedimentary environment. The described facies and their genesis indicate that the Menilite Beds within the Stróże Thrust Sheet (similar as in the Gorlic Fold) were deposited in the shallow, probably isolated sedimentation basin with periodic connection to the world ocean, which can be indicated by the presence of tidal structures.

3

Środowisko sedymentacji i korelacja geochemiczna dolnooligoceńskich utworów z obrębu jednostek dukielskiej i grybowskiej

Dziadzio P. S., Matyasik I.

Nafta-Gaz

|

2018

|

R. 74, nr 6

423--434

PL

Celem pracy była interpretacja środowisk depozycji utworów dolnego oligocenu, nazywanych warstwami podgrybowskimi i grybowskimi, z obrębu tzw. jednostki grybowskiej występujących w oknach tektonicznych Grybowa i Ropy oraz porównanie i wzajemne skorelowanie ich z warstwami menilitowymi z obrębu jednostki dukielskiej (ss.) z rejonu Dukli i Tylawy. Wyniki zostały oparte na badaniach sedymentologicznych i geochemicznych (Rock-Eval, biomarkery) uzupełnionych badaniami biostratygraficznymi, w celu określenia ich pozycji stratygraficznej. Wskazują one na odmienne warunki ich powstania niż dotychczas przyjmowano w wielu publikacjach, szczególnie w kontekście głębokości oligoceńskiego basenu sedymentacyjnego Karpat, i dają kolejne argumenty do zmiany poglądów na jego ewolucję. Przeprowadzone badania wskazują na znaczne podobieństwo litologiczne i dużo mniejsze podobieństwo geochemiczne warstw występujących w oknach tektonicznych do tych z obrębu jednostki dukielskiej (ss.). Główny powód różnicy wynika z ich stopnia pogrzebania i z wyższego zaangażowania tektonicznego warstw występujących w oknach tektonicznych, które weszły w fazę generowania węglowodorów i je wygenerowały. Niewielkie ilości ropy naftowej nadal są w ich obrębie zakumulowane.

EN

The aim of the work was to interpret the depositional environments of the Lower Oligocene Subgrybow and Grybow beds from the Grybow Unit, which are present in Grybow and Ropa tectonic windows, as well as the comparison and correlation between them and Menilite Beds from the Dukla Unit (ss.) in the area of Dukla and Tylawa. The results, based on sedimentological and geochemical studies (Rock Eval, biomarkers) supplemented by the biostratigraphic studies conducted to determine their stratigraphic position, show, that their origin differs from that presented in many previous papers, especially in the context of the depth of the Carpathian Oligocene sedimentary basin. They also provide some new arguments for revision views on its evolution. The results of research, show their lithological similarity, but to a lesser extent the geochemical similarity of beds occurring in tectonic windows and those in the area of the Dukla Unit (ss.). The main reason for such a difference is due to their different degree of burial maturation and tectonic evolution. Rocks from the tectonic windows were in the hydrocarbon generation window and generated hydrocarbons. Small amounts of crude oil are still being accumulated within them.

4

Charakterystyka węgla brunatnego z miocenu Niżu Polskiego na podstawie wybranych profili

Kasiński J. R., Piwocki M., Swadowska E., Ziembińska-Tworzydło M.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2010

|

nr 439 (1)

99--153

PL

W typowych profilach trzech neogeńskich pokładów węgla brunatnego odsłaniających się w kopalniach odkrywkowych na Niżu Polskim i w basenach satelickich zostały przeprowadzone studia porównawcze makro- i mikrofacjalne oraz geochemiczne, w skład których wchodziły badania: sedymentologiczne, paleobotaniczne (w szczególności analiza palinologiczna), litologiczne i petrograficzne węgla oraz geochemiczne. W wyniku tych badań wyróżniono szereg facji, uwarunkowanych głównie czynnikami hydrologicznymi, które można powiązać z subśrodowiskami sedymentacji jeziorno-bagiennej, współcześnie zasiedlonymi przez określone zbiorowiska roślinne. Najbardziej pełny zestaw takich subśrodowisk został przedstawiony dla II łużyckiego pokładu węgla brunatnego w niecce żytawskiej. Sukcesja subśrodowisk sedymentacyjnych i związanych z nimi zbiorowisk roślinnych jest w zasadzie porównywalna z naturalną sukcesją roślinną zarastania zbiornika jeziornego, jednak często bywa zaburzana w związku ze zmianami poziomu wód gruntowych: podnoszenia się w wyniku działania mechanizmów auto- (kompakcja niżejległych osadów, szczególnie istotna w przypadku przejścia od torfu do węgla brunatnego) i allochtonicznych (subsydencja tektoniczna). Podobne zaburzenia mogły powodować także czynniki sedymentacyjne, takie jak progradacja litosomów klastycznych lub podniesienie bazy erozyjnej w następstwie ruchów eustatycznych. Badania wykazały, że tylko kompleksowe badania mikro- i makrofacjalne dają podstawy do przedstawienia wiarygodnej rekonstrukcji środowiska sedymentacji węglotwórczej. Najistotniejsze wyniki pracy stanowi rekonstrukcja następstwa zbiorowisk roślinnych i wnioski na temat zmian warunków hydrologicznych i hydrogeologicznych.

EN

Some selected profiles of three Neogene lignite seams outcropped within opencast mines in the Polish Lowlands and satellite basins have been examined for comparison of macro- and microfacies and geochemical features. The investigations included: sedimenological research, paleobotanical investigation (particularly palynological analysis), lithological and petrographic study of lignite and geochemical examinations of coal have been made there. Some facies related to recent lacustrine/paludal sedimentary subenvironments, qualified at first by hydrological conditions and corresponding with floristic habitats have been established. The most complete inventory of sedimentary subenvironments has been defined within the 2nd lignite seam in the Zittau Basin. The sedimentary subenvironment succession and related floral communities is generally conformable with a natural plant succesion of a lake overgrowth. However, it was frequently interrupted after groundwater level changes: uplifting in the result of autochtonic mechanism (compaction of underlying sediments, most substantial in the case peat to lignite) and allochtonic one (tectonic subsidence). Also sedimentary factors, like progradation of clastic lithosomes and elevation of erosional base after eustatic movements could take part in the disruptions. The examination show that only integrated macro- and microfacial analysis makes it possible to present a reliable reconstrustion of the coal-forming sedimentary environment. The reconstruction of the succession of plant communities and conclusions on hydrological/hydrogeological conditions are the most substantial results of the work.

5

Klastyczne utwory badeńskie Roztocza - przebieg sedymentacji w północnej marginalnej strefie basenu zapadliska przedkarpackiego

Wysocka A.

Przegląd Geologiczny

|

2006

|

Vol. 54, nr 5

430-437

EN

The Carpathian Foredeep Basin is the northern compartment of a foreland basin system that surrounds the Carpathian orogenic belt. The Roztocze Hills area, during Badenian deposition, belonged to the northern part of the outer ramp of the Carpatian Foreland Basin. The sedimentary conditions of the clastic Badenian deposits of the Roztocze Hills are reconstructed, in the territories of Poland and Ukraine. The lithology and sedimentary structures of clastic rocks point to a high-energy, shallow-water, normal-marine environment connected with the offshore and open sea zone. The characteristic of the Badenian succession allows an interpretation of the environment and its change during sedimentation. Deposition during the Badenian in the Roztocze Hills area was strongly connected with the evolution of the Carpathian Foredeep. Initially sedimentation was mainly dependent on hydrodynamic factors and connected with the outer ramp conditions. However, during the Late Badenian, the influence of diastrophic factors gradually increased and sedimentation was connected with outer foredeep conditions.

6

Depositional and tectonic controls on Early Badenian clastic sedimentation in the Sandomierz-Tarnobrzeg area (Baranów Beds, northern Carpathian Foredeep)

Wysocka A.

Kwartalnik Geologiczny

|

1999

|

Vol. 43, Nr 4

383-394

EN

The distribution, sedimentary environment and tectonic evolution of the Lower Badenian clastic deposits (Baranów Beds) in the area between Sandomierz and Tarnobrzeg are described. These deposits represent two facies: transitional marine, continental and open marine. The morphology and microtextures of quartz grains from the Świniary sand pit indicate changing sedimentary environments in the upper part of the Baranów Beds: from a marine shore influenced zone gradually through to deeper conditions. The thickness distribution of these deposits shows the influence of a nearby fault zone.

PL

Celem pracy jest określenie zasięgu występowania, środowiska sedymentacji oraz ewolucji tektonicznej dolnobadeńskich utworów klastycznych oraz przedstawienie dotychczasowych wiadomości na ich temat. Utwory te określane mianem warstw Baranowskich wykształcone są jako piaskowce i piaski kwarcowe z wkładkami mułowców, wapieni litotamniowych oraz podrzędnie iłów z węglem brunatnym. W podłożu utworów mioceńskich na obszarze badań, w północnej, brzeżnej części zapadliska przedkarpackiego występują utwory eokambryjskie oraz kambryjskie, przede wszystkim łupki, mułowce i iłowce. Ukształtowanie powierzchni, na którą wkraczała transgresja morza badeńskiego, było zróżnicowane. Świadczy o tym występowanie zlepieńców w spągu warstw Baranowskich, w profilach wielu otworów wiertniczych. Składają się one głównie z porwaków mułowców i iłowców kambryjskich. Dowodem zróżnicowania rzeźby podłoża i występowania w nim obniżeń jest również obecność w spągu utworów badeńskich iłów i piasków ilastych z węglem brunatnym. Wyższa część utworów klastycznych wykształcona jest natomiast jako piaski kwarcowe, częściowo zlityfikowane. Warstwy Baranowskie na obszarze badań reprezentują dwie facje. Część niższa powstawała w brzeżnej, bagiennej części zbiornika, przejściowej pomiędzy środowiskiem morskim a lądowym. Część wyższa reprezentuje otwartomorskie środowisko sedymentacji terygenicznej. Dostępne obserwacjom piaski kwarcowe, z wyższej części warstw Baranowskich, gromadziły się w środowisku morskim, w płytkowodnej strefie, poniżej podstawy falowania. Pomimo braku zróżnicowania uziarnienia oraz składu mineralnego w profilu badanych osadów, na podstawie cech powierzchni ziarn kwarcu, stwierdzono zmiany warunków sedymentacji w obrębie tej części warstw Baranowskich. Od środowiska wysokoenergetycznego, wyraźnie związanego ze strefą brzegową, do zaniku wpływu środowiska brzegowego, co związane jest najprawdopodobniej z pogłębieniem zbiornika. W porównaniu do opisów A. Radwańskiego (1973) dotyczących nieistniejącej części odsłonięcia w Świniarach, obecnie odsłonięta część złoża piasków wydaje się przedstawiać nieco głębsze środowisko, bardziej oddalone od brzegu. Zdaniem autorki akumulacja osadu odbywała się poniżej podstawy falowania, a materiał klastyczny i organodetrytyczny przynoszony był z północy. Wszystkie obserwowane w Świniarach formy cementacji są epigenetyczne. Powstawały w wyniku procesów diagenetycznych zachodzących w osadzie od pliocenu po dzień dzisiejszy. Na obszarze sandomiersko-tarnobrzeskim w stropie osadów piaszczystych lokalnie występuje cienka (max. 5 cm) warstewka piaszczysto-marglista, rzadziej piaszczysto-ilasta z masowym nagromadzeniem fauny, wśród której dominują Ervilia pusilla i Modiola hoernesi. Ponad nią stwierdzono osady chemiczne, a także margle oraz wapienie margliste z charakterystyczne pekteny wyróżniane jako warstwy pektenowo-spirialisowe. Powyżej nich znajdują się iły sarmackie, zarówno warstwy syndesmyowe, jak i bezskamielinowe. Na całym analizowanym obszarze północny zasięg warstw Baranowskich ma charakter erozyjny, a ich miąższość jest zmienna. Powierzchnia stropowa warstw Baranowskich jest wyrównana i łagodnie nachylona na wschód i południowy wschód. Miejscami, w rejonie Świniar i Łoniowa, bezpośrednio nad serią piaszczystą występują osady czwartorzędowe lub seria ta odsłania się na powierzchni terenu w rejonie Nawodzic i Rybnicy. Analiza ukształtowania i głębokości występowania podłoża warstw Baranowskich pozwala na stwierdzenie istnienia uskoku o kierunku NW-SE. Powstanie uskoku należy wiązać z ruchami tektonicznymi mającymi miejsce na obszarze zapadliska w sarmacie. Powstanie uskoku spowodowało wzajemne przemieszczenie utworów badeńskich, skrzydło północno-wschodnie uległo względnemu podniesieniu, południowo-zachodnie zaś obniżeniu.