Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: scratch test method

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Charakterystyka warstw aluminidkowych wytworzonych metodami CVD na nadstopach niklu Inconel 625 oraz Inconel 713 LC

Yavorska M., Sieniawski J., Filip R., Krupa K.

Inżynieria Materiałowa

2010

Vol. 31, nr 4

1287-1290

Prowadzono badania wpływu mikrostruktury na właściwości mechaniczne warstwy aluminidkowej wytworzonej w procesie CVD na nadstopach niklu Inconel 713LC i Inconel 625. Warstwy aluminidkowe wytwarzano metodą CVD w temperaturze 1050°C przez 8 h oraz w temperaturze 1020°C przez 4 h. Proces niskoaktywny CVD umożliwia wytworzenie dyfuzyjnej warstwy aluminidkowej, składającej się z kryształow fazy NiAl na podłożu ze stopu Inconel 713 LC oraz Inconel 625. Podjęto próbę zwiększenia aktywności aluminium przez stosowanie proszku Al-Cr wewnątrz reaktora, gdzie wytworzono warstwę aluminidkową o zawartości aluminium >38% mas. w zewnętrznej strefie. Celem oceny jakości połączenia warstwy aluminidkowej z podłożem (przyczepności) stosowano metodę scratch-test. Stwierdzono największą wartość siły krytycznej (Lc1 = 43,37 N) dla warstwy aluminidkowej wytworzonej w temperaturze 1050°C w ciągu 8 h na podłożu Inconel 713 LC. Wartość najmniejszą (Lc1 = 16,84 N) wykazano dla warstwy aluminidkowej wytworzonej w temperaturze 1020°C w ciągu 4 h na podłożu Inconel 625.

The influence of microstructure on the mechanical properties of aluminide layer produced in CVD process on nickel base superalloys was investigated. The aluminide layers were produced in the low activity CVD processes at the 1050°C temperature during 8 h and at the 1020°C temperature during 4 h. The low activity CVD process enabled to obtain diffusion aluminide layer, which consists of NiAl phase on the substrates of Inconel 731 LC and Inconel 625. The aluminum activity was increased by means of Al-Cr powder in the retort inside. As a result the aluminum content in the outer zone of aluminide layer of about 38 wt. % was obtained. The scratch-test method was used to assess the quality of between layer and substrate. The largest value of critical force LC1 (about 43.37 N) was found for layer deposited in low activity process on Inconel 713 LC substrate. The lowest value was found for layer deposited at the 1020°C temperature during aluminizing of 4 h on Inconel 625 substrate.

Comparative studies of chosen test methods applied for evaluation of furniture surface resistance to scratching

Banecki J., Krzoska-Adamczak Z.

Drewno : prace naukowe, doniesienia, komunikaty

2007

vol. 50, nr 177

119-138

This paper is continuation of research on new surface scratching test method elaboration and successive stage of method validation. A new original test method was compared with two chosen ones that were commonly applied. The comparison was performed by evaluation of test results repeatability and ability to differentiate furniture surfaces. Moreover, the study of correlation between the new test method and standardized ones was carried out.

Praca stanowi kontynuację badań, których efektem było opracowanie oryginalnej metody oceny odporności powierzchni mebli na zarysowanie i jest kolejnym etapem w procesie walidacji tej metody. Celem pracy było porównanie trzech różnych metod badania odporności powierzchni mebli na zarysowanie poprzez określenie podstawowych cech tych metod takich jak: powtarzalność końcowego wyniku i różnicowalność wykończeń meblowych oraz zbadanie korelacji pomiędzy wynikami uzyskanymi przy zastosowaniu porównywanych procedur badawczych. Stosowano znormalizowane metody badania odporności na zarysowanie wg EN 438-2:1991 i SIS 839117:1973 oraz opracowaną wspólnie z europejskimi partnerami w ramach projektu FUNFACE nową metodę wg CEN/TS 15186:2005. Stwierdzono, że metoda badawcza wg EN 438-2 charakteryzuje się największą powtarzalnością (100%) końcowej oceny odporności na zarysowanie, podczas gdy procedury badawcze wg CEN/TS 15186 oraz SIS 839117 wykazują mniejszą powtarzalność (90%). Największe różnicowanie powierzchni meblowych ze względu na ich odporność na zarysowanie umożliwia metoda badawcza wg CEN/TS 15186, mniejszą zapewnia procedura wg SIS 839117, a najmniejszą metoda wg EN 438-2. Nowa metoda badania odporności powierzchni mebli na zarysowanie wykazuje korelację liniową z metodą określoną w normie SIS 839117.