Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: schronisko turystyczne

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wpływ ścieków odprowadzanych ze schronisk turystycznych na stężenia związków biogennych w potokach - odbiornikach tych ścieków na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego (lata 2008-2009)

Siwek J. P., Biernacki W.

Gospodarka Wodna

2015

Nr 7

203--209

Celem badań prowadzonych w latach 2008-2009 było rozpoznanie wpływu ścieków wytwarzanych w czterech schroni-skach turystycznych na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego na stężenia związków biogennych w potokach, do których ścieki te były odprowadzane. Próbki ścieków oraz wód rzecznych powyżej i poniżej zrzutu ścieków były pobierane na ogół raz w miesiącu. W laboratorium oznaczano stężenia NH4+, NO2, NO3- i P043-. W potokach, do których ścieki były odprowadzane bezpośrednio z mechaniczno-biologicznych oczyszczalni (Sucha Woda, Chochołowski Potok), wyraźnie wzrastały stężenia NH4+ i PO43-. W wypadku potoku Roztoka, do którego docierały nieoczyszczone ścieki po kilkusetmetrowej wędrówce jednym ze żlebów, wzrastały stężenia NO3-. Najmniejszy wpływ zrzutu ścieków stwierdzono w schronisku nad Morskim Okiem, co należy jednak wiązać z cyklicznym charakterem pracy oczyszczalni. Największe ładunki związków biogennych docierały do potoków w czasie sezonu turystycznego (od maja do września). Pomimo dobrych warunków rozcieńczania stężenia niektórych form związków biogennych w potokach były nawet kilkaset razy wyższe kilkadziesiąt metrów za zrzutem ścieków niż przed nim. W latach 2010-2011, z inicjatywy spółki prowadzącej schroniska tatrzańskie - Schroniska i Hotele PTTK „KARPATY" Sp. z o.o., dokonano gruntownej modernizacji oczyszczalni ścieków działających przy schroniskach Murowaniec i na Polanie Chochołowskiej, a dla schroniska w Dolinie Pięciu Stawów Polskich wybudowano nową, mechaniczno-biologiczną oczyszczalnię ścieków z chemicznym strącaniem fosforu.

The goal of the research carried out in the years 2008-2009 was to identify the impact of sewage generated in four tourist shelters located within the boundaries of the Tatra National Park on concentrations of bio-genous compounds in streams to which this sewage was discharged. The samples of sewage and river water upstream and downstream of the sewage discharge points were taken on average once a month. The concentrations of NH4+, NO2, NO3- i P043-were determined in the laboratory. In streams to which the sewage was discharged directly from the mechanical biological treatment plants (Sucha Woda, Chochołowski Potok), the concentrations of NH4 and P043- grew significantly. In the event of the Roztoka stream, to which the untreated sewage was discharged having first flown through a several hundred meters long chute, the concentrations of NO3 increased. The smallest impact of the sewage discharge was identified in the Morskie Oko shelter, what should however be related to the cyclical character of the treatment plant work. The largest loads of biogenous compounds were flowing into the streams during the tourist sea-son (between May and September). Despite good conditions for dilution, the concentrations of some forms of biogenous compounds in streams were even hundreds of times higher several dozen meters downstream of the sewage discharge point than upstream of it. In the years 2010-2011, at the initiative of the company managing the Tatra shelters - Schroniska i Hotele PTTK „KARPATY" Sp. z o.o., a throughout modernization of the sewage treatment plants of the Murowaniec and Chochołowska Valley shelters was carried out, and in the Five Lakes Valley shelter a new mechanical biological treatment plant with Chemical precipitation of phosphor was built.

Rozwój architektury górskiej. Od szałasu do schroniska

Kronowski D.

Architectus

2006

Nr 2(20)

81--88

Począwszy od wieku XIX architektura górska związana z turystyką i rekreacją rozwijała się bardzo intensywnie, przy czym początkiem jej rozkwitu było zainteresowanie góralską architekturą tradycyjną, charakterystyczną dla tego regionu. W tej mierze najbardziej wyrazista była forma szałasu pasterskiego, którego strome i płaskie dachy oraz ciekawe kształty stały się inspiracją dla wielu schronisk górskich na świecie, w tym również w Polsce. Architektura' schronisk w Polsce jest również najbliższa formą do szałasów, które od wieków stanowiły schronienie dla ludności zamieszkującej tereny górskie, głównie dla sezonowych pasterzy, pracujących przy wypasie owiec albo bydła. Równie ciekawe obiekty nawiązujące stylistycznie do szałasów pasterskich można napotkać np. w Alpach. Szałasy górskie - zarówno dawniej, jak i obecnie -służąschronieniu przed uciążliwymi warunkami atmosferycznymi oraz są miejscem pracy. Pasterze korzystali z nich do produkcji pożywienia oraz prac związanych z wyprawianiem skór. Z tego typu schronień korzystano przede wszystkim w okresie wiosenno-letnim. Opuszczone, służą niejednokrotnie turystom jako miejsca noclegu. W okresie II wojny światowej dawały schronienie uciekinierom, partyzantom czy kurierom. Obiekty górskie pozostają zatem także nieodłączną częścią historii, skrywając tajemnice i dramaty, które rozegrały się w górach. Dzięki opisanym przykładom jest widoczny ewolucyjny zarys rozwoju architektury górskiej od szałasu do schroniska (ryc. 6). Stosowanie tradycyjnej formy budownictwa pasterskiego, konserwującej swoje pierwotne rozwiązania muratorsko-ciesielskie, splata się z wprowadzaniem podwyższonych standardów mieszkaniowych i przekształcaniem obiektów w schroniska turystyczne i miejsca wypoczynku. Odchodzi się od rozwiązań zdeterminowanych podstawowymi potrzebami życiowymi, przede wszystkim zdobywaniem pożywienia, zmierzając do kreowania schronień o charakterze głównie komercyjnym, skoncentrowanych na turystyce i zadaniach rekreacyjnych. Modyfikacje te są inspirowane przede wszystkim odmiennymi potrzebami, pojawiającymi się wraz ze zmieniającym się duchem czasów oraz pomysłami wykorzystania już istniejących obiektów do nowych celów. s. 81-- 88 8

Beginning from the 19th century mountain architecture bound with tourism and recreation developed very intensely. It began to flourish with rising interest in traditional mountain architecture, characteristic to the region. Here, the most distinct example is a shepherd's hut, whose steep and flat roofs and intriguing shapes became an inspiration for many mountain shelter-houses in the world, and also in Poland. Excellent carpentry know-how, at the turn of the 19lh and 20Ih centuries, influenced the durability and look of the shepherd's hut, slowly transforming it into a tourist object. The huts, situated in accessible glades, were given different architectonic and constructional forms than those localized in high mountain pastures and those above the forest border. Accessible material, such as wood and stones were used abundantly. The types of huts - stone shepherd's huts and other kinds, were slowly transformed into characteristic buildings - high mountain shelter-houses.