Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  school of Polytechnic in Lvov
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Organizacja życia naukowego w dwudziestoleciu międzywojennym we Lwowie
PL
Lwów w okresie dwudziestolecia międzywojennego był obok Warszawy, Krakowa i Wilna, jednym z miast Polski, które stanowiły o świetności Rzeczpospolitej. Druga wojna światowa obaliła gmach RP, miasta kresowe Lwów i Wilno znalazły się poza kordonem, a przecież ich kultura, nauka i sztuka, wraz z nauką, kulturą i sztuką Krakowa i Warszawy, stanowiły przez lata o świetności Polski. Dziś o Lwowie (o Wilnie też) trzeba mówić w czasie przeszłym. Przez długie dziesięciolecia w PRL o Lwowie milczano, tej nazwy nie było w szkole, książce, radiu, prasie, telewizji. We Lwowie w okresie dwudziestolecia międzywojennego funkcjonowało pięć uczelni wyższych: Uniwersytet im. Jana Kazimierza (UJK), Politechnika Lwowska, Akademia Handlu Zagranicznego, Akademia Medycyny Weterynaryjnej oraz Konserwatorium Muzyczne, a także: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, muzea (przeszło 20), Teatr Wielki, biblioteki uczelni wyższych i wiele innych ośrodków kultury, sztuki i nauki. To one stanowiły o świetności Miasta, Miasta wielu pamiątek narodowych, budowli historycznych, siedziby trzech archidiecezji – metropolii (rzymsko-katolickiej, grecko-katolickiej i ormiańskiej, miejsca słynnych Targów Wschodnich i Panoramy Racławickiej. Katedra Geofizyki i Meteorologii UJK pod kierownictwem prof. Henryka Arctowskiego, jedyna w ówczesnym polskim szkolnictwie wyższym, podejmowała te kierunki badawcze, które miały charakter interdyscyplinarny i przyczyniały się do rozpoznawania obszarów Polski Południowo-Wschodniej pod względem surowcowym. Profesor H. Arctowski skupił wokół siebie grono wybitnych pracowników nauki, którzy po II wojnie światowej, zmuszeni do opuszczenia Lwowa i swoich placówek naukowych, podjęli rekonstrukcję geofizycznych ośrodków badawczych w wielu miastach Polski w jej granicach powojennych,
EN
In the period between the two World Wars, Lvov played a significant cultural role alongside other Polish cities: Warsaw, Krakow and Vilnius. During the Second World War the Republic of Poland lost its independence. The Eastern cities such as Lvov and Vilnius, together with their cultural impact were not any longer part of the country. Nowadays we can talk about Lvov and Vilnius in the past tense. In the Peoples’ Republic of Poland (PRL) Lvov was not mentioned in schools, books, radio, press, and television. In the 1920s, there were five universities in Lvov: The Jan Kazimierz University, The School of Polytechnics, The Academy of International Trade, The University of Veterinary Medicine, and The Academy of Music. In the city there were also: The Ossolinski National Institute, over 20 museums, The Great Theatre, libraries and many other cultural and educational centres. Lvov, with its many national treasures and historic buildings, was the seat of three archdioceses (Roman-Catholic, Greek-Catholic and Armenian). Moreover, it also featured the famous Eastern Trade Market and was the place where Panorama of Raclawice was displayed. Professor Henryk Arctowski was the head of the Faculty of Geophysics and Meteorology UJK. At that time it was the only faculty in Poland which led interdisciplinary studies involved in the research of mineral resources of the South-Eastern area of Poland. After the World War II many fine scientists, who had been working with Professor H. Arctowski, were forced to leave Lvov. Later on they got involved in the reconstruction of Geophysical Institutions in Poland within its new borders.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.