Omawianie zagadnień z kinematyki rozpoczyna się zwyczajowo dyskusją ruchu prostoliniowego jednowymiarowego. Taki schemat nauczania kinematyki jest stosowany w szkołach powszechnych (obecnie gimnazjum i szkole ponadgimnazjalnej), a także w szkołach wyższych. U podłoża takiego schematu wydaje się leżeć zasada stopniowania złożoności wprowadzanych do nauczania zagadnień. Ta zaś bierze się prawdopodobnie z powszechnego przekonania, że łatwiej jest przejść od szczegółu do ogółu, niż na odwrót. Doświadczenia z pracy z uczniami i studentami wskazują jednak na to, że skupianie się na jednym aspekcie omawianego zagadnienia i związane z tym uproszczenia często prowadzą do wyrobienia niewłaściwego i trudnego później do wyprostowania, wyobrażenia o całości zagadnienia. Problem ten jest poważny zwłaszcza w sytuacji, gdy nauczanie jest tak zorganizowane, że nie przechodzi się od szczegółu do ogółu przez długi czas albo wcale.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.