Główne problemy i uwarunkowania wykorzystania zdjęć satelitarnych w inżynierii ruchu drogowego. Przybliżenie ortofotografii będącej techniką polegającą na złożeniu zdjęcia analogowego (przetworzonego do postaci cyfrowej) lub cyfrowego z mapami kartograficznymi w ściśle określonej skali (osnową geodezyjną).
EN
Main problems and conditions of satellite pictures application in traffic engineering. Orthophotography approximation that is a technique rely on placing the analog picture (digitalised) or digital one on cartographic map in precisely defined scale (geodesic web).
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Artykuł prezentuje wstępną ocenę zdjęć satelitarnych ASTER, wykonywanych z pokładu satelity Terra, dla potrzeb teledetekcji i fotogrametrii. Obraz powierzchni Ziemi rejestrowany jest w 14 kanałach spektralnych o różnej rozdzielczości przestrzennej: 3 kanały zakresu VNIR – 15 m, 5 kanałów zakresu SWIR – 30 m oraz 6 kanałów TIR – 90 m. Wielkość sceny satelitarnej wynosi 60 x 60 km. Na podstawie zobrazowania z maja 2002 wykonano wstępną analizę zdjęć ASTER z punktu widzenia teledetekcji i fotogrametrii. Przedstawiono parametry statystyczne opisujące poszczególne kanały spektralne oraz zestawy kanałów tworzących kompozycje barwne. Na podstawie kanału 3 (0.78-0.86 µm, rozdzielczość 15 m) zarejestrowanego z pokryciem stereoskopowym z jednej orbity, wygenerowano NMT. Ocenę dokładności NMT wykonano w oparciu o profile pomierzone na zorientowanych przestrzennie modelach zdjęć lotniczych w skali 1:26 000.
W niniejszym opracowaniu przedstawiono wyniki pierwszego etapu badań przeprowadzonych w celu określenia jak duży wpływ na wynik klasyfikacji cyfrowej zdjęć satelitarnych ma moment wykonywania transformacji geometrycznej oraz algorytmy wykorzystane w trakcie tego procesu. Jak wykazały prowadzone do tej pory prace badawcze , zarówno korekcja atmosferyczna, jak i transformacja geometryczna wpływają na rezultat końcowy różnych przetworzeń cyfrowych. Wpływ taki został udowodniony m.in. przy obliczaniu temperatury powierzchni oraz wskaźników roślinności.
Jednym z najbardziej dynamicznie rozwijających się obecnie podejść do rozpoznawania przedmiotów terenowych na obrazach teledetekcyjnych jest klasyfikacja obiektowa. Wywodzi się ona z procesu kognitywnego, poznawczego, realizowanego w naturalny sposób w mózgu człowieka oglądającego obraz lub zdjęcie, a mianowicie – przez uprzedni wstępny podział tegoż obrazu na segmenty o zbliżonych cechach wizualnych, wyróżniających te segmenty względem otoczenia. Segmentacja pozwala nie tylko na uporządkowanie treści rozpoznawanego obrazu, ale także dostarcza analitykowi znaczną liczbę parametrów, które mogą zostać użyte jako kryteria klasyfikacyjne. Jest to jedna z najważniejszych zalet tego podejścia. Przedmiotem pracy jest projekt i ocena jakości segmentacji wysokorozdzielczego obrazu teledetekcyjnego użytego do rozpoznawania obszarów o różnych funkcjach, współtworzących przestrzeń miasta. Do oceny wybrano jedno z najbardziej atrakcyjnych obecnie zobrazowań wykonywanych z pokładu satelity QuickBird. Analizowane zobrazowanie stanowi przetworzony techniką pan-sharpening obraz wielospektralny, przepróbkowany do rozdzielczości 0,60 m. Celem pracy jest ustalenie progów segmentacji w układzie hierarchicznym, oraz ocena cech segmentów dobranych do wyłonienia charakterystycznych kompleksów urbanistycznych. W podsumowaniu przedstawione zostaną możliwości wykorzystania wyników klasyfikacji obiektowej do badania zmian struktur urbanistycznych, w porównaniu z innymi obrazami teledetekcyjnymi badanego terenu oraz z danymi wektorowymi.
W referacie omówione zostanie ustalenie kategorii zagrożenia pożarowego lasu dla wszystkich kompleksów leśnych, zarówno lasów państwowych, jak i prywatnych na podstawie obrazów satelitarnych NOAA AVHRR. Klasyfikację przeprowadzono głównie w oparciu o uzyskane wskaźniki NDVI oraz wartości temperatury radiacyjnej. Uwzględniono również dane meteorologiczne zbierane przez stacje naziemne jak i statystykę występowania pożarów. Wszystkie te informacje pozwoliły one na uzyskanie wartości progowych, które posłużyły do określenia trzech klas kategorii zagrożenia pożarowego lasu, które okazały się zgodnymi z klasami wyznaczonymi metodą tradycyjną.
10
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW