Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Regionalne relacje podaży do popytu w Polsce dla kruszyw żwirowo-piaskowych

Galos K., Smakowski T.

Górnictwo Odkrywkowe

|

2013

|

R. 54, nr 5-6

194--202

PL

Produkcja kruszyw naturalnych żwirowo-piaskowych w Polsce rosła niemal nieprzerwanie od 2003 r., początkowo dzięki rozwojowi budownictwa kubaturowego, a w późniejszym okresie - budownictwa infrastrukturalnego (zwłaszcza drogowego). Łącznie wzrosła ona w tym okresie aż o ponad 290%, do ok. 236 mln t w 2011 r., przy ograniczeniu do około 177 mln t w 2012 r. Zużycie kruszyw żwirowo-piaskowych jest nierozerwalnie związane ze stanem budownictwa kubaturowego (użytkowanie do produkcji betonów), w mniejszym stopniu - budownictwa drogowego (piaski). Szybki, nie mający precedensu w historii rozwój popytu na kruszywa naturalne żwirowo-piaskowe w Polsce, trwający do 2011 r., a dotyczący głównie piasków, w mniejszym stopniu żwirów i innych kruszyw, był rezultatem m.in. dużych inwestycji drogowych, kolejowych i infrastrukturalnych współfinansowanych z funduszy pomocowych Unii Europejskiej. W rezultacie nastąpił wzrost tego zapotrzebowania do aż około 237 mln t w 2011 r., lecz w 2012 r. nastąpiła jego redukcja o ¼ do ok. 177 mln t. Relacje popytu do podaży na kruszywa żwirowo-piaskowe wykazują bardzo duże zróżnicowanie regionalne. Po stronie podaży zdecydowanie dominują obecnie województwa małopolskie, podlaskie, warmińsko-mazurskie, dolnośląskie, mazowieckie, a ostatnio także podkarpackie. Niewielka produkcja notowana jest w województwach świętokrzyskim, lubelskim, lubuskim i kujawsko-pomorskim. Aż w ośmiu województwach notowany jest trwały deficyt kruszyw żwirowo-piaskowych (głównie żwirów), najwyższy w województwie mazowieckim, wielkopolskim, śląskim i łódzkim. Z drugiej strony, kilka województw ma trwałe nadwyżki podaży nad popytem: podlaskie, warmińsko-mazurskie, małopolskie, opolskie i zachodniopomorskie, a ostatnio także podkarpackie. W przyszłości należy oczekiwać zasadniczo utrzymania tych relacji, przy ewentualnej zmianie znaczenia poszczególnych regionów, np. wzrostu dostaw żwirów z Małopolski i Podkarpacia do Polski centralnej i wschodniej, czy ponownego rozwoju dostaw żwirów z Dolnego Śląska i Opolszczyzny na rynki sąsiednich województw.

EN

Production of sand&gravel aggregates in Poland was increasing continuously in the years 2003-2011 due to quickly rising demand, mainly demand of buildings construction, later on – of infrastructure construction. It rose by ca. 290% up to ca. 236 million t in 2011, with reduction down to 177 million t in 2012. Sand&gravel aggregates consumption is closely related to the tendencies in buildings construction, and in road construction to a lesser extent (sand). Very quick, unprecedented demand growth for sand&gravel aggregates in Poland, which took place until 2011, was reported mainly in case of sand (for gravel to a lesser extent), being a result of large road, railway and other infrastructure investments, co-financed by EU funds. As a result, sand&gravel aggregates consumption rose to even 237 million t in 2011, with 25% reduction down to 177 million t in 2012. Regional markets of sand&gravel aggregates have various sources of supply. Małopolskie, Podlaskie, Warmińsko-Mazurskie, Dolnośląskie, and Mazowieckie voivodeships, recently also Podkarpackie voivodeship, are the largest producers. Small production is reported in Świętokrzyskie, Lubelskie, Lubuskie and Kujawsko-Pomorskie voivodeships. In eight voivodeships stable deficit of gravel is reported, the largest one in Mazowieckie, Wielkopolskie, Śląskie and Łódzkie voivodeships. On the contrary, a few voivodeships have stable surplus of gravel: Podlaskie, Warmińsko-Mazurskie, Małopolskie, Opolskie, and Zachodniopomorskie voivodeships, recently also Podkarpackie voivodeship. In the coming years, such supply/demand relation in individual voivodeships are expected to be maintained, with possible change of individual regions importance, e.g. development of gravel supplies from Małopolskie and Podkarpackie voivodeship to central and eastern voivodeships, redevelopment of gravel supplies from Dolnośląskie and Opolskie voivodeships to the neighboring voivodeships.

2

Regionalne relacje podaży do popytu w Polsce dla kruszyw łamanych

Galos K., Smakowski T.

Górnictwo Odkrywkowe

|

2013

|

R. 54, nr 5-6

186--193

PL

Produkcja kruszyw naturalnych łamanych w Polsce rosła nieprzerwanie w latach 2003-2011 wskutek szybko rosnącego popytu, głównie ze strony budownictwa infrastrukturalnego. Łącznie wzrosła ona w tym okresie aż o ponad 240% do 88,7 mln t w 2011 r., przy ograniczeniu do około 64,9 mln t w 2012 r. Zużycie kruszyw łamanych jest nierozerwalnie związane ze stanem budownictwa drogowego i kolejowego, w mniejszym stopniu budownictwa kubaturowego. Szybki, nie mający precedensu w historii rozwój popytu na kruszywa naturalne łamane w Polsce, trwający do 2011 r., był rezultatem m.in. dużych inwestycji drogowych, kolejowych i infrastrukturalnych współfinansowanych z funduszy pomocowych Unii Europejskiej. W rezultacie nastąpił wzrost tego zapotrzebowania do aż 93,6 mln t w 2011 r., przy ograniczeniu w 2012 r. o 28% do około 67,7 mln t. Regionalne rynki kruszyw naturalnych łamanych mają zróżnicowane źródła podaży, co jest wynikiem skupienia ich bazy zasobowej i produkcji w Polsce południowej. W województwie dolnośląskim, małopolskim i świętokrzyskim podaż kruszyw naturalnych łamanych kilkakrotnie przekracza zapotrzebowanie regionu. Z drugiej strony, aż w dziesięciu województwach notowany jest trwały deficyt kruszyw łamanych, najwyższy w województwie mazowieckim, wielkopolskim, pomorskim i łódzkim. Brak źródeł do produkcji kruszyw naturalnych łamanych w Polsce północnej, centralnej i wschodniej powoduje konieczność dostaw takich kruszyw głównie z trzech wymienionych regionów, a wobec stosunkowo wysokich kosztów transportu takich kruszyw – także częściowo kruszyw importowanych. W przyszłości należy oczekiwać zasadniczo utrzymania tych relacji, przy ewentualnej zmianie znaczenia poszczególnych regionów (np. dalszego rozwoju importu kruszyw łamanych do Polski północnej).

EN

Production of crushed aggregates in Poland was increasing continuously in the years 2003-2011 due to quickly rising demand, mainly demand of infrastructure construction. It rose by ca. 240% up to 88.7 million t in 2011, with reduction down to 64.9 million t in 2012. Crushed aggregates consumption is closely related to the tendencies in road and railway construction, and in housing to a lesser extent. Very quick, unprecedented demand growth for crushed aggregates in Poland, which took place until 2011, was a result of large road, railway and other infrastructure investments, co-financed by EU funds. As a result, crushed aggregates consumption rose to even 93.6 million t in 2011, with 28% reduction down to 67.7 million t in 2012. Regional markets of crushed aggregates have various sources of supply, what results from unevenly located resources of rocks for their production, being concentrated in the southern Poland. In the Dolnośląskie, Świętokrzyskie and Małopolskie voivodeships crushed aggregates production several times exceeds regional demand for them. On the contrary, in ten voivodeships permanent deficit of crushed aggregates is reported, the highest one in Mazowieckie,, Wielkopolskie, Pomorskie and Łódzkie voivodeships. Lack of sources for crushed aggregates production in the northern, central and eastern Poland necessitates their supplies from the three above mentioned voivodeships, but due to significant transportation costs - also from abroad. In the coming years, such supply/demand relation in individual voivodeships are expected to be maintained, with possible change of individual regions importance, e.g. further development of crushed aggregates imports to the northern Poland.

3

Zróżnicowanie regionalnej podaży surowców wytwarzanych ze zwięzłych kopalin skalnych w województwach Polski południowej

Galos K., Burkowicz A., Guzik K., Szlugaj J.

Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN

|

2011

|

nr 80

5-25

PL

Województwa Polski południowej - dolnośląskie, opolskie, śląskie, małopolskie i podkarpackie - są częścią kraju o bardzo wysokim poziomie eksploatacji złóż podstawowych zwięzłych kopalin skalnych, udokumentowanych jako złoża kamieni budowlanych i drogowych oraz wapieni i dolomitów przemysłowych. Jest to związane z budową geologiczną tego obszaru, a także z dużymi tradycjami w produkcji kruszyw łamanych, kamienia budowlanego, kamienia wapiennego i dolomitowego, cementu i wapna. W niniejszej pracy podjęto próbę analizy regionalnej podaży surowców produkowanych z tych kopalin w odniesieniu do zapotrzebowania na nie ze strony lokalnego budownictwa i innych dziedzin gospodarki. Wskazano województwa o wyraźnej nadwyżce podaży kruszyw łamanych nad regionalnym popytem (dolnośląskie, małopolskie, opolskie) oraz województwa wykazujące niewielki deficyt w tym zakresie (śląskie, podkarpackie). Zwrócono uwagę na znaczenie produkcji kruszyw łamanych, kamieni budowlanych, cementu, wapna i dolomitów przemysłowych na omawianym obszarze także dla innych regionów Polski, pozbawionych źródeł do produkcji tych surowców.

EN

Voivodeships of southern Poland - Dolnośląskie, Opolskie, Śląskie, Małopolskie and Podkarpackie voivodeship - are this part of the country, where intensive extraction deposits of the main compact rock minerals - recognized as deposits of dimension and crushed stone, industrial limestone or industrial dolomite - is developed. The main reasons are geological setting of this part of Poland, as well as long tradition of production of crushed aggregates, dimension stone, limestone and dolomite rock, cement and lime. The paper is a trial of analysis of regional supply of raw materials made of these rocks, in comparison to local demand of construction and industry. Voivodeships with visible surplus of crushed aggregates supply over regional demand (Dolnośląskie, Małopolskie, Opolskie) and with some deficit in crushed aggregates (Śląskie, Podkarpackie), were indicated. It was noticed, that production of crushed aggregates, dimension stone, cement, lime and industrial dolomite in the area of southern Poland is crucial also for other regions of Poland, where there is a lack of sources for such production.