Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  rozpuszczalność celulozy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The aim of the study was to find new structured biopolymer blends bearing adjustable properties able to produce innovative materials. Apart from cellulose and three solvents (NaOH, N-methylmorpholine-N-oxide [NMMO] and 1-ethyl-3-methylimidazolium acetate [EMIMac]), 15 different polysaccharides were chosen to study the interactions of polysaccharides or their mixtures in solutions, as well as the solid state after forming. Dissolution screenings yielded promising polysaccharides, which were used for the preparation of cellulose/ polysaccharide solutions and subsequently for the shaping of blends with cellulose. The solubility and miscibility were evaluated by microscopy, DSC, particle analysis and rheology. Polysaccharides with a structure similar to that of cellulose, e.g., xylan, carrageenan or cellulose carbamate were not miscible, showing globular morphologies, whereas high-molar and side chains containing polysaccharides such as xanthan or tragacanth gum form co-continuous morphologies. The forming of blend fibres was nevertheless possible for all three solvents. The textile-physical properties of the blend fibres were slightly decreased compared to those of the unmodified fibre, in which fibres from NMMO and EMIMac had the highest performance. The presence of blended polysaccharides in the fibres produced was verified by residue sugar analysis, in which the highest amounts occurred for EMIMac fibres.
PL
Celem badań było wytworzenie nowych mieszanin biopolimerowych zdolnych do wytworzenia innowacyjnych materiałów. Poza celulozą i trzema rozpuszczalnikami (NaOH, tlenku N-metylo N-morfoliny [NMMO] i octanu 1-etylo 3-metyloimidazolowego [EMIMac]), wytypowano 15 polisacharydów w celu badań wzajemnego oddziaływania w roztworach mieszanin a także w wytworzonych włóknach. Wytypowane polisacharydy zastosowano do przygotowania roztworów celulozowo/polisacharydowych, z których następnie formowano modyfikowane włókna celulozowe. Rozpuszczalność i mieszalność polisacharydów w roztworach była oceniana metodą mikroskopową, DSC, analizy cząstek i metodą wiskozymetryczną. Polisacharydy o strukturze podobnej do celulozy np. ksylan, karagen lub karbaminian celulozy nie były mieszalne, wykazywały globularną budowę morfologiczną, podczas gdy wysokocząsteczkowe i rozgałęzione tj. ksantan lub guma tragakant tworzyły struktury liniowe. Jednakże formowanie włókien było możliwe ze wszystkich roztworów przygotowanych z tych trzech rozpuszczalników. Modyfikowane włókna celulozowe charakteryzowały się nieznacznie niższymi właściwościami mechanicznymi w porównaniu do włókien niemodyfikowanych. Włókna formowane z roztworów NMMO i EMIMac charakteryzowały się najwyższymi właściwościami mechanicznymi. W modyfikowanych włóknach celulozowych oceniono zawartość polisacharydów.
EN
We investigated the effects of chemical treatment (18 wt.% aqueous solution of NaOH), γ60Co radiation and the action of enzymes on the molecular structure and solubility of cellulose in NaOH solution. By using gel permeation chromatography (GPC), it was found out that the molecular heterogeneity of cellulose samples treated with NaOH significantly decreases, and that higher fractions of the polymer are more susceptible to alkaline degradation than are short cellulose macromolecules. Degradation caused by γ-radiation seems to be a fully statistical process. The effect of enzymatic treatment on the molecular parameters of cellulose is quite different. High fractions of the polymer disappear more slowly, and only a slight decrease in the polydispersity ratio can be noticed. At the same time, however, enzymatically treated cellulose becomes readily soluble in a NaOH aqueous solution. This can be useful in the new technology of cellulose fibre manufacturing.
PL
Badano wpływ obróbki chemicznej (18 wt.% wodnego roztworu NaOH), radiacyjnej (γ60Co) i enzymatycznej na charakterystykę molekularną celulozy, wykorzystując metodę chromatografii żelowej (GPC). Stwierdzono, że traktowanie celulozy NaOH powoduje jej znaczną degradację i spadek niejednorodności molekularnej, przy czym wysokocząsteczkowe frakcje są bardziej podatne na degradację alkaliczną niż makrocząsteczki o najniższym ciężarze cząsteczkowym. Degradacja celulozy wywołana obróbką radiacyjną wydaje się być całkowicie statystycznym procesem. Wpływ obróbki enzymatycznej na parametry molekularne celulozy jest zupełnie inny, a mianowicie wysokocząsteczkowe frakcje celulozy ulegają degradacji w niewielkim stopniu, co powoduje niewielki spadek niejednorodności molekularnej. Jednocześnie celuloza traktowana enzymatycznie staje się rozpuszczalna -w wodnym roztworze NaOH może być użyteczne w nowej technologii wytwarzania włókien celulozowych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.