Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zmienna uszkodzenia D dla skał - część 3. Wartości D dla skał poddanych próbom wielocyklicznego rozciągania bezpośredniego

Tomiczek K.

Budownictwo Górnicze i Tunelowe

|

2010

|

nr 1

39-46

PL

W 1. części artykułu przedstawiono metody oznaczania zmiennej uszkodzenia D, opisującej stopień uszkodzenia materiału skalnego, proponowane przez Lemaitre'a oraz Ju i Xie. Zwrócono uwagę na różnice w wartościach współczynnika odkształcalności podłużnej (modułu Younga) E dla materiału dziewiczego i uszkodzonego, wynikające z kształtu i przebiegu charakterystyk: naprężenie normalne σz – odkształcenie jednostkowe podłużne εz, oznaczonych w próbach jednoosiowego monocyklicznego i wielocyklicznego rozciągania. W części 2. przedstawiono wyniki obliczeń zmiennej uszkodzenia D dla skał poddanych próbom jednoosiowego rozciągania monocyklicznego. W części 3. zaprezentowano wyniki obliczeń zmiennej uszkodzenia D oznaczonej na podstawie prób wielocyklicznego rozciągania bezpośredniego walcowych smukłych próbek skalnych.

EN

In the 1 part of the article the methods of determining the damage variable D were presented, describing the degree of a damage to the rock material, proposed : by Lemaitre and Ju and Xie. Attention was paid to the differences in the values of the coefficient of longitudinal deformability 1 (Young's modulus) E for the virgin and damaged material, resulting from the shape and the course of characteristics of normal tension σz - longitudinal unit deformation of εz, indentified in uniaxial, monocyclic and multi-cyclic tensile tests. The 2nd part presents the results of calculations of damage variable D for rocks subjected to uniaxial, mono-cyclic tensile tests. The 3rd part presents the results of calculations of damage variable D determined on the basis of multi-cyclic direct tensile tests of slender cylindrical rock samples.

2

Zmienna uszkodzenia D dla skał – część 2. Wartość D dla skał poddanych próbom jednoosiowego rozciągania monocyklicznego

Tomiczek K.

Budownictwo Górnicze i Tunelowe

|

2009

|

nr 4

43-46

PL

W 1. części artykułu przedstawiono metody oznaczania zmiennej uszkodzenia D, opisującej stopień uszkodzenia materiału skalnego, proponowane przez Lemaitre’a oraz Ju i Xie. Zwrócono uwagę na różnice w wartościach współczynnika odkształcalności podłużnej (modułu Younga) E dla materiału dziewiczego i uszkodzonego, wynikające z kształtu i przebiegu charakterystyk naprężenie normalne – odkształcenie jednostkowe podłużne , oznaczonych w próbach jednoosiowego monocyklicznego i wielocyklicznego rozciągania. Zaproponowano cztery sposoby oznaczania wartości zmiennej uszkodzenia D, opierając się na wcześniejszych badaniach Lemaitre’a, Ju i Xie. Wczęści 2. przedstawiono wyniki obliczeń zmiennej uszkodzenia D dla dwóch piaskowców i granitu poddanych próbom jednoosiowego rozciągania monocyklicznego oraz dokonano ilościowej oceny obliczonych wartości D.

EN

In the 1 part of the article the methods of determining the damage variable D were presented, describing the degree of a damage to the rock material, proposed by Lemakre and Ju and Xie. Attention was paid to the differences in the values of the coefficient of longitudinal deformability 1 (Young's modulus) E for the virgin and damaged material, resulting from the shape and the course of characteristics of normal tension - longitudinal unit deformation of , indentified in uniaxial, monocyclic and multi-cyclic tensile tests. It proposes four ways of determining the value of damage variable D, based on previous studies by Lemaitre Ju and Xie. Part 2 presents the results of calculations of damage variable D for two sand stones and granite subjected to uniaxial, mono-cyclic tensile tests and quantitative evaluation of the calculated values of D.

3

Przegląd fenomenologicznych i mikromechanicznych modeli pękania skał przy rozciąganiu - część 2. Weryfikacja istniejących modeli pękania skał przy rozciąganiu

Tomiczek K.

Budownictwo Górnicze i Tunelowe

|

2009

|

nr 1

16-25

PL

Modele matematyczne oparte na mechanice niszczenia lub modele fenomenologiczne pozwalają opisać zachowanie się skały na różnych poziomach naprężeń. W artykule podjęto próbę weryfikacji już istniejących modeli opisujących zachowanie się skał w polu naprężeń rozciągających. W części drugiej artykułu opisano znane fenomenologiczne i mikromechaniczne modele pękania skał przy rozciąganiu.

EN

Mathematical models based on mechanics of destruction or phenomenological models allow describing a behavior of a rock at different levels of stresses. The artilce undertakes an attempt of verification of already existing models, describing a behavior in the zone of tensile stresses. In the second part of the artilce known phenomenological and micro mechanical models of rocks creaking during tension have been described.

4

O laboratoryjnych metodach rozciągania próbek skalnych

Tomiczek K.

Budownictwo Górnicze i Tunelowe

|

2008

|

nr 1

32-42

PL

Wytrzymałość na - jednoosiowe - rozciąganie jest jedną z podstawowych stałych opisujących własności materiału skalnego. W przypadku prób rozciągania bezpośredniego pojawiają się duże trudności związane zarówno z przygotowaniem, jak i zamocowaniem próbek, dlatego w praktyce stosuje się różne pośrednie metody oznaczenia wytrzymałości skał na rozciąganie. W artykule opisano metody wyznaczania wytrzymałości na rozciąganie najczęściej stosowane i stosunkowo łatwe do przeprowadzenia.

EN

The resistance against - single axial - expansion is one of the basic constants describing prosperities of rock materials. In case of a direct expansion great difficulties occur connected both with preparation and fastening of samples and therefore in practice various indirect methods are used for determination of rocks resistance to expansion. This article describes methods of determination of resistance to expansion that are most often used and are comparatively easy for their conductance.