Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Enamel Thickness Differs between Field and Forest European Roe Deer Capreolus capreolus

Demesko Jan, Kurek Marta, Podlaszczuk Patrycja, Markowski Janusz

Polish Journal of Ecology

|

2020

|

Vol. 68, nr 1

100--107

EN

Dental enamel is the hardest tissue of the mammalian body, consisting of 96-98% inorganic compound. As the dentition is functionally adapted to diet and feeding behaviour, relative differences in enamel thickness can reflect dietary adaptations. We hypothesize that differences in enamel thickness are related to adaptation for diet associated with habitat quality dwelling of European roe deer Capreolus capreolus. To test this hypothesis, 49 first permanent left lower molars were extracted from the mandible of roe deer (from Lithuania – 28 and Poland – 21 molars) inhabiting two type of habitats: field and forest. The linear thickness of total enamel (mean value of enamel thickness measured at three different points) was found to differ between the roe deer from the field and forest habitats, irrespective of age, with the animals of field ecotype tend to have thinner enamel (F(1,26) = 6.845, P = 0.025). This suggests that there is an adaptation in enamel thickness to various types of diet in the field and forest habitat. On the other hand, roe deer from the field habitat can be also more exposed to stress, due to the lower possibility to hide or are more vulnerable to potential threats. More frequent exposure to stress can significantly disrupt ameloblasts secretion and thus affect the thickness of the enamel.

2

Quality of Individual Roe Deer Males (Capreolus capreolus L.) During the 5-Month-Long Hunting Season: Possible Impact on the Reproduction Rate

Czyżowski P., Karpiński M., Golema M., Drozd L.

Polish Journal of Ecology

|

2015

|

Vol. 63, nr 2

291--296

EN

The aim of this study was to assess changes in parameters (body weight, fat stores, antler weight, serum creatinine level) describing the condition of individual roe deer males (Capreolus capreolus) in subsequent months of the hunting season. The idea was if the current timing of the buck hunting season affects the quality of specimens obtained from the population, which may result in distorting its reproduction-related processes. The study included 443 carcasses of bucks harvested in the Lublin region (Central Poland) from 2006 to 2011. The average carcass weight in May and June was significantly higher than in the other months. Perirenal fat weight and the kidney fat index (KFI) decreased with the progression of the hunting season. With regard to the average level of serum creatinine in blood, there was no definite trend in the variation of this parameter during the hunting season. However, a significantly higher average antler weight was observed in May compared to June. The shooting of a large number of bucks in the first weeks of the hunting season may cause the elimination of the best individuals in the habitat, which have established and maintained their territory and are fully prepared for reproduction. This results in a complete disruption of the social structure of the local deer population. A solution to this problem could be uniform distribution of volume harvested during the whole hunting season or postponing the hunting season for bucks until September, when the estrus season has finished, and the strongest males have passed on their valuable genes to the population.

3

Dioksyny w tkankach dzików i saren odławianych na terenie wybranych województw Polski

Warenik-Bany M., Piskorska-Pliszczyńska J., Maszewski S., Mikołajczyk S., Góraj Ł., Cebulska J.

Proceedings of ECOpole

|

2013

|

Vol. 7, No. 2

745--750

PL

Dioksyny (PCDD i PCDF) oraz polichlorowane bifenyle (PCB) należą do grupy trwałych zanieczyszczeń organicznych (TZO), stanowiących poważne zagrożenie dla środowiska i zdrowia ludzi. Przenoszone są wraz z powietrzem na duże odległości, dlatego na kuli ziemskiej nie ma terenów wolnych od tych zanieczyszczeń. Zwierzęta pobierają dioksyny wraz z karmą i kumulują je w swoich organizmach przez całe życie. Celem prowadzonych badań była wstępna ocena skażeń dioksynami i dl-PCB krajowych zwierząt łownych. Badaniami objęto dziki, sarny i jelenie z województw: lubelskiego, warmińsko-mazurskiego, mazowieckiego, podkarpackiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego i małopolskiego oraz lubuskiego. Oznaczenia wykonano metodą wysokorozdzielczej chromatografii gazowej sprzężonej z wysokorozdzielczą spektrometrią mas (HRGC-HRMS). Wyniki wstępnych badań wskazują na wyższy poziom dioksyn i dl-PCB w mięśniach jeleniowatych niż w mięśniach dzików. Jeleniowate kumulują ok. 50% więcej badanych kongenerów, zaś stężenia w mięśniach obydwu gatunków zwierząt łownych są wyższe od stwierdzanych w mięśniach zwierząt hodowlanych. Zwierzęta z terenów przemysłowych odkładają w tkankach od 60 do 70% więcej PCDD, PCDF i dl-PCB niż pochodzące z terenów rolniczych. Badania wykonano w ramach projektu badawczo-rozwojowego NCBR nr 12-0127-10/2010.

EN

Dioxins (PCDDs and PCDFs) and polychlorinated biphenyls (PCB) belong to the group of persistent organic pollutants (POPs), which are the serious threat to the environment and human health. Dioxins move with the air over long distances, and therefore there is no land free of these pollutants on the globe. The aim of this study was preliminary assessment of dioxins and dl-PCBs contamination of wild animals. The study included wild boar, roe deer and red deer from Lublin, Warmia and Masuria, Mazovia, Sub-Carpathian, Lower Silesia, Wielkopolska, Silesia, Malopolska and Lubuskie Regions. Determinations were made by high resolution gas chromatography coupled with high-resolution mass spectrometry (HRGC-HRMS). Preliminary results indicate the higher level of dioxins and dl-PCBs in the roe dear’s muscles than in the muscles of wild boar. Deer accumulate about 50% more congeners and the level in the muscle of both game species are higher than those found in the muscles of domestic animals. Animals from industrial regions collect in the tissues 60-70% more PCDD, PCDF and dl-PCBs than from agricultural regions. The research was performed in the framework of the National Research and Development Centre no 12-0127-10/2010.

4

Metabolizm składników mineralnych u saren (Capreolus capreolus L) - badania wstępne

Chudzicka-Popek M., Majdecka T.

Proceedings of ECOpole

|

2010

|

Vol. 4, No. 2

325--328

PL

Badania przeprowadzono na terenie pokrytym łąkami torfowymi z charakterystycznymi trawami kwaśnymi. Na tego typu glebach stwierdza się występowanie niedoborów składników mineralnych, co dotyczy również przeżuwaczy wolno żyjących. Analizami objęto następujące pierwiastki - wapń, magnez, cynk, mangan, miedź i żelazo. Ich stężenia oznaczono w wątrobie saren - kozłów i kóz. Wykazano różnice pomiędzy zawartością niektórych składników mineralnych w zależności od płci. Badania te wykazały również potrzebę wprowadzenia do diety saren, żyjących na terenach o ubogich glebach, dodatkowych ilości makro- i mikroelementów.

EN

Study was performed in an area partially covered with peat meadows where characteristic acid grasses grow. So animals living in this region are exposed to some nutrient deficiency. Following mineral elements were estimated in roe deers’ liver - calcium, magnesium, zinc, manganese, copper and iron. The comparison between concentration of these elements in liver of male and female was done and differences were described. This investigation shows the necessity of introducing some mineral supplement for roe deers living in these kind areas.

5

Jeleniowate na wolności i w chowie fermowym jako atrakcja dla turystów

Sokół J.L.

Ekonomia i Zarządzanie

|

2009

|

Vol. 1, no. 1

107-119

EN

The work includes species characteristics of some representatives of the deer family (deer, fallow deer, roe-deer, elk) living in their natural environment or bred on a farm, which is becoming more and more frequent and which we can observe as eco- or agrotourism. In the latter case, deer or fallow deer breeding farms organized in a form of a “mini zoo” or producing valuable and very good meat or skins are of particular attraction.

6

Heavy metal distribution in organisms of hares, roe deer and foxes

Wieczorek J., Gambuś F.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2005

|

Vol. 12, nr 1-2

127-133

EN

The aim of research were studies on heavy metal distribution in bodies of hares, roe deer and foxes. Contents of cadmium, chromium, lead and zinc were determined in the samples of kidneys, livers, lungs, musc1es and bones of the tested animals originating from the vicinity of Kraków. A majority of the analysed material samples contained on average largest quantities of zinc, then lead and chromium and the least of cadmium. Only in the kidneys and livers of hares and roe deer cadmium concentrations were much higher than lead and chromium content in these organs. It was also noticed that more cadmium, chromium and zinc, in comparison with this metal in fox organs, accumulated in the internal organs and tissues of hares and roe deer than in the analogous fox organs. The dependency concerns particularly cadmium content in the kidneys and livers of tested herbivorous where between 20 and 30 and 3-5 times more of this metal was found, respectively in comparison with its concentrations in the same organs of rex. Lead most easily accumulated in tissues and internal organs of rex, particularly in its bones (mean 10.8 mg . kg-1 d.m.) and in the lungs (7.76 mg . kg-1 d.m.).

PL

Celem niniejszych badań było prześledzenie rozmieszczenia metali ciężkich w ciele zajęcy, saren i lisów. W próbkach nerek, wątroby, płuc, mięśni i kości osobników pochodzących z okolic Krakowa określono zawartość kadmu, chromu, ołowiu i cynku. W większości próbek analizowanych materiałów średnio najwięcej oznaczono cynku, następnie ołowiu, chromu i kadmu. Jedynie w nerkach i wątrobie zajęcy i saren koncentracja kadmu była znacznie większa od zawartości ołowiu i chromu w tych organach. Stwierdzono również, że w narządach i tkankach zajęcy i saren nagromadzało się więcej kadmu, chromu i cynku w porównaniu do analogicznych organów lisa. Zależność ta szczególnie dotyczy zawartości kadmu w nerkach i wątrobie badanych roślinożerców, gdzie oznaczono odpowiednio 20-30 i 3-5 razy więcej tego metalu w porównaniu do jego koncentracją w tych samych narządach lisa. W przypadku ołowiu najwięcej odkładało się go w organach lisa, szczególnie w jego kościach (10,8 mg) i płucach (7,76 mg . kg-I s.m.).

7

Lead and zinc concentrations in livers and kidneys of roe deer (Capreolus capreolus) from various regions of the Malopolska province

Wieczorek J., Gambuś F.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2004

|

Vol. 11, nr 4-5

385--393

EN

The results of lead and zinc concentrations determined in livers and kidneys of roe deer killed in various areas of the Malopolska province differently liable to anthropogenic pollution were presented. Altogether 179 liver sampIes and 163 kidney samples were analysed. Mean lead concentrations in the tested organs were relatively little diversified, on an average 2.5 mg · kg-1 d.m. was found in liver and 3.2 mg · kg-1 d.m. in kidneys. The highest lead concentrations in roe deer internal organs were found in animals inhabiting the north-west part of the province adjoining the Olkusz-Bukowno region of lead-and-zinc ore exploitation. This metal content in livers and kidneys of roe deer from Malopolska were comparable with mean lead concentrations found in the analogous organs of animals from the whole area of Poland, but as much as four times higher than the mean contents in animals living in the north of Poland. Mean contents ofzinc in roe deer livers and kidneys were respectively 108.2 mg and 178.6 mg · kg-1 d.m. and did not diverge from average concentrations of this element found in terrestrial mammals. Mean concentrations of this metal in the studied organs of roe deer from different regions of Malopolska were significantly diversified. The highest amounts of zinc in internal organs were noted in animals hunted in the areas situated south of Krakow, where relatively strongly acidified soils are prevalent. On the other hand the least quantities of this element accumulated in the livers of roe deer from the Krynica region and in kidneys of animals inhabiting the areas north of Kraków.

PL

W pracy zamieszczono wyniki oznaczeń zawartości ołowiu i cynku w wątrobie i nerkach saren upolowanych na terenach województwa małopolskiego w różnym stopniu narażonych na zanieczyszczenia pochodzenia antropogennego. Łącznie przeanalizowano 179 próbek wątroby i 163 próbki nerek. Średnia zawartość ołowiu w badanych narządach była stosunkowo mało zróżnicowana i wynosiła średnio w wątrobie 2,5 mg · kg-1 d.m., a w nerkach 3,2 mg · kg-1s.m. Największe koncentracje ołowiu w narządach wewnętrznych saren stwierdzono u zwierząt bytujących w północno-zachodniej części województwa, sąsiadujących z rejonem wydobycia rud ołowiowo-cynkowych Olkusz-Bukowno. Zawartości tego metalu w wątrobie i nerkach saren z Małopolski były porównywalne ze średnimi zawartościami ołowiu w analogicznych narządach zwierząt pochodzących z całego obszaru Polski, ale aż czterokrotnie większe w porównaniu do średnich zawartości u osobników żyjących na północnych terenach naszego kraju. Średnie zawartości cynku w wątrobie i nerkach saren wynosiły odpowiednio 108,2 mg and 178,6 mg · kg-1 s.m. i nie odbiegały od przeciętnych koncentracji tego pierwiastka spotykanych u ssaków lądowych. Średnie koncentracje tego metalu w badanych narządach saren z poszczególnych rejonów Małopolski były istotnie zróżnicowane. Największe ilości cynku w organach wewnętrznych odnotowano u zwierząt pozyskanych na obszarach leżących na południe od Krakowa, wyróżniających się glebami stosunkowo silnie zakwaszonymi. Natomiast najmniej tego pierwiastka znaleziono w wątrobach saren z okolic Krynicy i w nerkach osobników bytujących na terenach na północ od Krakowa.

8

Cadmium Content in Livers and Kidneys of Roe Deer (Capreolus capreolus) from Different Regions of the Malopolska Voivodship

Wieczorek J., Gambuś F.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2003

|

Vol. 10, nr 9

991-999

EN

Results of research on cadmium concentrations in 184 liver samples and 165 kidneys samples obtained from roe deer in 1996-1997 in the areas surrounding Kraków and in the region of Krynica distant from major sources of industrial pollution were presented. Cadmium concentrations in the examined organs were highly diversified ranging between [formula] in liver and between [formula] in kidneys. The biggest quantities of cadmium became accumulated in the organs of animals from the north-western areas of Malopolska (Olkusz neighbourhood) and from the region south of Kraków (Myślenice and Wieliczka counties). Relatively high cadmium concentrations were detected also in livers and kidneys of roe deer from the Krynica region, i.e. the area little exposed to industrial pollution but with prevailing acid soils favouring cadmium phytoavailability. The animals from the Malopolska province had on an average four times more cadmium in the examined organs in comparison with this element mean concentrations found in roe deer from the whole area of Poland. In a majority of liver and kidneys samples from the studied animals exceeded permissible limit cadmium concentrations for raw animal product were noted, which denotes their total unsuitability for consumption.

PL

Przedstawiono wyniki badań dotyczących zawartości kadmu w 184 próbkach wątroby i 165 próbkach nerek saren pozyskanych w latach 1996-1997 z obszarów położonych wokół Krakowa oraz z okolic Krynicy, oddalonych od znaczących źródeł zanieczyszczeń przemysłowych. Zawartość kadmu w analizowanych narządach była znacznie zróżnicowana i mieściła się w wątrobie w zakresie od [wzór] i nerkach od [wzór]. Najwięcej kadmu w omawianych organach kumulowały zwierzęta z północno-zachodnich obszarów Małopolski (okolice Olkusza) oraz terenów położonych na południe od Krakowa (powiaty Myślenicki i Wielicki). Stosunkowo duże zawartości kadmu stwierdzono również w wątrobie i nerkach saren z okolic Krynicy, obszaru mało narażonego na emisje przemysłowe, ale z przewagą gleb kwaśnych, sprzyjających fitoprzyswajalności kadmu. Zwierzęta z województwa małopolskiego zawierały średnio około 4 razy więcej kadmu w badanych narządach w porównaniu do średniej koncentracji tego pierwiastka u saren pochodzących z obszaru całej Polski. W większości próbek wątroby i nerek badanych zwierząt odnotowano przekroczenia, aktualnie obowiązujących, dopuszczalnych zawartości kadmu w produktach pierwotnych pochodzenia zwierzęcego, co wskazuje na ich całkowitą nieprzydatność do celów konsumpcyjnych.