Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Society of Workers’ Housing Estates and its attempt to overcome the residential crisis in interwar Poland A contribution to further research

Frejtag Jakub

Budownictwo i Architektura

|

2021

|

Vol. 20, no 1

25--36

EN

After the Great War, one of the most challenging obstacles of the newly recreated Polish state was to ensure residential space for the group of citizens most vulnerable to exclusion. Labourers indeed required an inexpensive and modest habitations maintaining modern sanitary standards. Such facilities were underrepresented in Poland at that time. Mostly overpriced and unsanitary flats were offered in 19th-century housing. Also new housing, although with all modern amenities, did not provide flats with parameters that could meet the expectations of the least wealthy of labourers. In such circumstances, at the end of 1934, a new state-owned company was created – the Society of Workers’ Housing Estate (Towarzystwo Osiedli Robotniczych). Its aim was to build and grant loans for the construction of residential areas with flats meeting the needs of the lower-class labourers. Despite the difficulties, up to 1939, thousands of new flats were built under the Society’s initiative. All these investments exemplify a successful and far-reaching social policy of Second Polish Republic that made residential crisis manageable.

PL

Jednym z największych wyzwań stojących przed odrodzonym po I wojnie światowej państwem polskim było zapewnienie odpowiednich warunków bytowych grupie obywateli najbardziej narażonych na wykluczenie. Robotnicy potrzebowali bowiem niedrogich i skromnych, ale zachowujących nowoczesne standardy sanitarne mieszkań. Te były w ówczesnej Polsce trudno dostępne. Dziewiętnastowieczne budownictwo oferowało na ogół lokale niehigieniczne i często zbyt drogie dla robotników, zaś nowo budowane obiekty, choć wyposażone we wszystkie nowoczesne udogodnienia, nie zapewniały mieszkań o parametrach mogących sprostać oczekiwaniom najmniej zamożnych robotników. W takich okolicznościach pod koniec 1934 roku powołano nowe przedsiębiorstwo państwowe - Towarzystwo Osiedli Robotniczych. Do jego zadań należała budowa i kredytowanie budowy osiedli mieszkaniowych oferujących lokale odpowiadające potrzebom gorzej sytuowanych rodzin robotniczych. Pomimo licznych trudności, dzięki działalności TOR, do 1939 roku wybudowano tysiące nowych mieszkań. Realizacje te stanowią przykład udanej i dalekosiężnej polityki socjalnej władz II Rzeczypospolitej, której efekty uczyniły ówczesny kryzys mieszkaniowy możliwym do przezwyciężenia.

2

Zespół mieszkaniowy Towarzystwa Osiedli Robotniczych na warszawskim Grochowie

Matysiak K.

Budownictwo i Architektura

|

2015

|

Vol. 14, nr 1

73--91

PL

Osiedle Towarzystwa Osiedli Robotniczych na warszawskim Grochowie to jeden z charakterystycznych dla dwudziestolecia międzywojennego przykładów funkcjonalistycznego osiedla budynków z tanimi mieszkaniami dla ubogich rodzin robotniczych. Małe, tanie mieszkania dla robotników, mające zapewnić odpowiednie warunki zdrowotne swoim mieszkańcom, wpisywały się w ogólnoświatowy ruch i stanowiły kontynuację działań zapoczątkowanych już w latach dwudziestych przez Warszawską Spółdzielnię Mieszkaniową. Osiedle na Warszawskim Grochowie mimo wyróżniającej się formy to temat słabo rozpoznany. W tekście na podstawie przeprowadzonych badań archiwalnych odtworzony zostanie całkowity kształt osiedla wraz z obiektami tworzącymi infrastrukturę społeczną, w którym zrealizowane obiekty stanowić miały jedynie połowę wszystkich budynków. Pozwoli to na jednoznaczne określenie funkcji poszczególnych przestrzeni w części zrealizowanej. Analiza, wprowadzanych wraz z budową zespołu, nowych przepisów w sprawie ochrony przeciwlotniczej, skomplikowanego statusu własnościowego działek sąsiadujących, a także trudnych warunków terenowych w porównaniu z innymi realizacjami tego typu osiedli, pozwoli wskazać dokładne pochodzenie wyjątkowych dla zespołu form architektonicznych w postaci łączników i pionów. Porównanie projektów niezrealizowanych obiektów z obiektami zbudowanymi wraz z przeprowadzonymi badaniami archiwalnymi stanie się podstawą do zakwestionowania autorstwa pojawiających się we wszystkich źródłach architektów, umożliwiając także wskazanie przyczyn, które spowodowały im tego autorstwa przypisanie.

EN

Housing Estate of Workers Society in Warsaw’s Grochow is one of the characteristic examples of functional low-cost housing for the poor blue-collar families in the period between the Great War and World War II. Small cheap housing for workers was to provide proper health conditions for its residents and was a part of a global movement and formed the continuation of activities already initiated in the 1920s by the Warsaw Housing Cooperative. Despite its distinguish form the Grochow Housing Estate is considered as poorly researched subject. The main goal of this text is: on the basis of archival studies to recreate the entire shape of the housing estate along with social infrastructure objects, where only half of the buildings were carried through. We want to indicate the exact origins of exceptional architectural forms of the unit such as connectors and verticals analyzing not only anti-aircraft protection rules which were applied during the unit’s building but also a complex proprietary status of the adjacent allotments and difficult ground conditions in comparison with other implementations of this type of housing. Comparison of unrealised projects objects with the objects implemented together with Forsa old becomes the basis for the challenge by appearing in all sources of architects, allowing also an indication of the reasons which led them to this by assigning.

3

Zespół mieszkaniowy Towarzystwa Osiedli Robotniczych na warszawskim Grochowie

Matysiak K.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2014

|

T. 59, z. 3

33--61

PL

Osiedle Towarzystwa Osiedli Robotniczych na warszawskim Grochowie to jeden z charakterystycznych dla dwudziestolecia międzywojennego przykładów funkcjonalistycznego osiedla budynków z tanimi mieszkaniami dla niezamożnych rodzin robotniczych. Towarzystwo Osiedli Robotniczych powstało w 1934 roku i aż do wybuchu wojny zajmowało się inicjowaniem i budową mieszkań dla najbiedniejszych warstw społeczeństwa. Małe tanie, mieszkania dla robotników mające zapewnić odpowiednie warunki zdrowotne swoim mieszkańcom, wpisywały się w ogólnoświatowy ruch i stanowiły kontynuację działań zapoczątkowanych już w latach dwudziestych przez Warszawską Spółdzielnię Mieszkaniową. Osiedle na warszawskim Grochowie mimo swojej wyróżniającej się formy to temat słabo rozpoznany. Stanowi ono typowy przykład tego rodzaju budownictwa, w którym powierzchnia mieszkalna była ograniczona do minimum, a prowadzona działalność społeczno-wychowawcza i sieć urządzeń wspólnych, aktywowała mieszkańców poza zajmowanymi przez nich lokalami. Zachowane materiały pozwalają na odtworzenie kształtu niezrealizowanego w całości osiedla. Wśród planowanych budynków można wskazać 7 kolejnych obiektów mieszkalnych oraz dom społeczny. Warunki gruntowe, specyfika działki i nowe przepisy wyjaśniają pochodzenie charakterystycznych dla zespołu łączników i wyodrębnionych przy szczycie każdego budynku bloków, w których zlokalizowane zostały takie urządzenia wspólne, jak pralnie, suszarnie i łazienki. Budynki zaprojektowane w latach 1937–1939 charakteryzuje nieco większa powierzchnia mieszkań niż dopuszczana w pierwszych latach działalności TOR-u. Przyczyną jest fakt, że Towarzystwo powstało w okresie najgorszej ekonomicznie sytuacji robotników w Polsce, a doświadczenie wykazało, że mieszkania o powierzchni poniżej 30 m2, były zbyt ciasne. Kompleksowi zostało błędnie przypisane autorstwo. Zachowane źródła pozwalają na powiązanie obiektu z innym architektem, a także wskazanie źródła błędu.

EN

Housing Estate of Workers Society in Warsaw’s Grochow is one of the characteristic examples of functional low-cost housing for the poor blue-collar families in the period between the Great War and World War II. The Society was founded in 1934 and until the outbreak of the second war initiated and built housing for the poorest strata of society. Small cheap housing for workers was to provide proper health conditions for its residents and was a part of a global movement and formed the continuation of activities already initiated in the 1920s by the Warsaw Housing Cooperative. Despite its distinguish form the Grochow Housing Estate is considered as poorly researched subject.mIt is a typical example of this kind of construction, in which the living space was limited to a minimum, and educational and social activities as well as commonly used network of devices made residents move outside their occupied space. What has been left in resources and plans let us recreate what was not completed at the time of building. Among the planned buildings we can indicate 7 consecutive residential houses and a social building. Ground conditions, the specifics of the plot and the new rules clarify the origin of the typical connectors and separate blocks located at the top of each of the building where one could find such devices as common laundries, drying rooms and bathrooms. Buildings designed in the years 1937-1939 were slightly larger, when it comes to utility area, than allowed in the first years of activity of the Housing Society. The cause is the fact that the Society was found during the worst economic situation in Poland, and experience has shown that an apartment with an area of less than 30 m2, were too tight. Complex was incorrectly attributed to the authorship. Kept sources allow us to assign an object to another architect, as well as indicate sources of the error.