Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: rheological skeleton

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

One-dimensional consolidation of poroelastic medium with rheological skeleton

Sawicki E.

Studia Geotechnica et Mechanica

2007

Vol. 29, nr 3-4

81-88

In this paper, the author presents the results of numerical investigations of poroelastic medium behaviour (consisting of a skeleton and the fluid flowing through the voids in this skeleton), called Biot's body. It is assumed that the stress-strain state does not reach the failure limits of the body. The starting point for these considerations is the phenomenon of one-dimensional consolidation of such a medium described by the fundamental poroelastic Siot's equation and completed by the Biot's-Darcy flow equation. Additionally in this description the rheological properties of the skeleton of Biots body are modelled by linear viscoelastic Zener's body (standard body).

Przedstawiono wyniki badań numerycznych dotyczących zachowania się ośrodka porosprężystego (składającego się ze szkieletu i cieczy wypelniającej pory tego szkicletu), zwanego cialem Biota, w zakresie stanu naprężcnia, w którym nie występuj c jeszcze utrata wytrzymałości ciała. Punktem wyjścia rozważań jest zjawisko konsolidacji takiego ośrodka opisane równaniem porosprężystości Biota, uzupełnionym równaniem przepływu Biota-Darcy'ego. W opisie uwzględniono cechy reologiczne szkieletu ciała Biota, zakładając, że odpowiadają one zachowaniu modelu liniowo lepkosprężystego Zen era (standardowego). Zalożono bowiem, żc podczas procesu konsolidacji ruch cząstek stałych może odbywać się po kontakcie: ciało stałe-ciało stałe bądź po warstewce wody związanej na powierzchni ciała stałego. Otrzymujemy tu zatcm połączenie dwóch niezależnych procesów: i) konsolidacji związanej z zagęszczani cm ośrodka, które jest spowodowane odpływem filtracyjnym wody swobodnej, oraz ii) procesu pelzania rozumianego jako ruch fazy stałej ośrodka, któremu przeciwstawia się opór lepki wynikający z założenia, że przemieszczające się cząstki gruntu "ślizgają się" po warstewcc wody związanej na powierzchni tych cząstek.