Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: reszty lignocelulozowe

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Biodegradation of lignocellulosic residues by wood-rotting fungi

Sekrecka-Belniak A.

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology

2018

No. 103

97--105

Lignocellulosic biomass, consisting of cellulose, hemicellulose and lignin, can be utilized as a substrate in low cost energy recruitment processes e.g. biofuels production. Before application, lignocellulosic residues requires initial treatment based on physical, chemical or biological methods. Biological pretreatment takes of the advantage of the activity of microorganisms, especially bacteria and fungi. Those microorganisms produce cellulolytic and lignin-degrading enzymes which can efficiently degrade lignocellulosic materials. Fungi are able to degrade lignocellulose using two types of extracellular enzymatic systems; the hydrolytic system producing hydrolases that are responsible for polysaccharide degradation and oxidative ligninolytic system, which degrades lignin. The use of woodrotting fungi for large-scale application in alternative energy production might be attractive given their lignocellulose hydrolysis enzymes.

Biomasa lignocellulozowa jest trudno rozkładalnym odpadem pochodzącym z różnych gałęzi przemysłu m.in. drzewnego, papierniczego oraz rolno-spożywczego. Rozwój technologii wykorzystywania biomasy lignocelulozowej skupia się głównie na biorafinacji, której produktami są: biopaliwa, biomateriały i biochemikalia. Biopaliwa pozyskuje się na drodze degradacji biomasy lignocellulozowej wykorzystując różnorodne grupy mikroorganizmów mające zdolność do rozkładu lignocellulozy w procesach fermentacji alkoholowej, metanowej oraz procesach kompostowania. Wykorzystanie lignocellulozy jest jednak skomplikowane ze względu na obecność hemicelulozy i ligniny, które utrudniają dyfuzję i transport enzymów celulitycznych do miejsca ich działania. Biologiczna obróbka wstępna wykorzystuje zdolność bakterii i grzybów do wytwarzania enzymów celulolitycznych oraz enzymów rozkładających ligninę, dzięki czemu mogą skutecznie degradować materiały lignocelulozowe. Grzyby białej zgnilizny, jako jedyne mikroorganizmy są zdolne do degradacji lignocelulozy przy użyciu dwóch typów zewnątrzkomórkowych układów enzymatycznych. Układ hydrolityczny wytwarzający hydrolazy, które są odpowiedzialne za degradację polisacharydów oraz oksydacyjny układ ligninolityczny, który rozkłada ligninę.