Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wykorzystanie pomiaru aktywności oddechowej do wyznaczania zawartości łatwo biodegradowalnej materii organicznej w odpadach

Sobieraj K., Stegenta S., Białowiec A.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 8

1726--1729

PL

Do testów biodegradowalności odpadów zastosowano metodę pomiaru aktywności oddechowej, standardowo stosowaną w testach pomiaru stopnia stabilizacji odpadów wyrażonej jako AT₄, przy uwzględnieniu stechiometrii rozkładu materii organicznej w warunkach tlenowych. Przeprowadzone testy sztucznie przygotowanych odpadów własnych oraz wydzielonej mechanicznie z odpadów komunalnych frakcji podsitowej (odpady surowe) wykazały, że w obu rodzajach odpadów zawartość biodegradowalnej materii organicznej była mała i nie przekraczała odpowiednio 24% i 15%. Zastosowana metoda wskazuje na zawartość materii organicznej biodegradowalnej w krótkim okresie, a więc charakteryzuje substancje łatwo degradowalne. Metoda może jednak wskazać również na potencjał odpadów do biologicznego przetwarzania w procesach biostabilizacji tlenowej i biosuszenia w pierwszych 2 tygodniach procesów.

EN

An artificial waste and undersize fraction mech. derived from municipal solid waste were mixed with a sewage sludge and studied for biodegrdn. of organic matter at 20°C for 7 days by using a std. detn. of O₂ consumption and its rate. The mixts. showed higher biodegradability than the sewage sludge alone.

2

Aktywność biologiczna ustabilizowanej drobnej frakcji odpadów komunalnych podczas ich długotrwałej ekspozycji na warunki atmosferyczne

Stegenta S., Kałdun B., Sobieraj K., Białowiec A.

Ochrona Środowiska

|

2017

|

Vol. 39, nr 4

31--40

EN

One of the accepted technological solutions used in mechanical-biological waste treatment is screening of stabilized undersize fraction (code 190599) through a sieve to separate two fractions with the grain size of 20–80 mm (code 190599) and < 20 mm (code 190503 – compost that fails to comply with requirements). Fraction < 20 mm may be used for landfill remediation as a landfill cover. However, its long-lasting exposure to atmospheric conditions may have an adverse effect on microbial respiration. This phenomenon was verified in the field study and lysimetric experiment aimed to simulate landfill conditions, which lasted 10 weeks (both in winter and summer season). The lysimeters contained stabilized fine fraction, while half of the containers were additionally filled with water to reflect adverse conditions at a landfill site resulting from stagnant pond formation. Both the direct measurements and model studies confirmed a significant increase of microbial activity in hydrated waste samples. During remediation works special care should be taken to avoid stagnant pond formation on the landfill top because of the unfavourable pond conditions that facilitate decomposition of organic matter in the stabilized fine fraction. Therefore, biological stabilization of municipal solid waste should be planned to effectively lower organic matter content and minimize moisture of the under-size fraction. It was demonstrated that activity at the level of AT4 < 2 mgO2/g allowed for safe use of the stabilized fine fraction in restoration process of closed landfills.

PL

Jednym z akceptowanych rozwiązań technologicznych mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych jest wielkościowa waloryzacja ustabilizowanej frakcji podsitowej o kodzie 190599, przez jej przesianie na sicie w celu wydzielenia dwóch frakcji – o uziarnieniu 20÷80 mm (o kodzie 190599) oraz <20 mm (o kodzie 190503 – kompost nieodpowiadający wymaganiom). Frakcja <20 mm może być wykorzystana do rekultywacji składowisk odpadów, jednakże podczas jej długotrwałej ekspozycji na warunki atmosferyczne możliwe są niekorzystne zmiany aktywności oddechowej mikroorganizmów obecnych w tej frakcji. Zjawisko to zweryfikowano w doświadczeniu polowym oraz eksperymencie lizymetrycznym, trwającym 10 tygodni (w sezonie zimowym i letnim), mającym symulować warunki panujące na składowisku. Lizymetry zawierały frakcję podsitową odpadów z procesu stabilizacji, przy czym połowę z nich wypełniono wodą, aby odzwierciedlić niekorzystne warunki w postaci zastoisk wody na powierzchni składowiska. Zarówno bezpośrednie pomiary aktywności oddechowej drobnoustrojów, jak i badania modelowe potwierdziły znacznie większą aktywność mikroorganizmów w nawodnionych próbkach odpadów. Podczas rekultywacji składowiska odpadów należy więc unikać powstawania zastoisk wody na wierzchowinie, ponieważ powstające w nich warunki wpływają na przyspieszenie rozkładu związków organicznych pozostałych w stabilizacie. Biologiczna stabilizacja odpadów komunalnych powinna zatem dążyć do skutecznego zmniejszenia zawartości związków organicznych oraz do ograniczenia wilgotności uzyskanego stabilizatu. Potwierdzono, że stosowanie materiału o aktywności AT4<2 mgO2/g pozwala na bezpiecznie użycie frakcji podsitowej do rekultywacji zamkniętych składowisk.

3

Wpływ warunków wodnych na aktywność respiracyjną gleb pobagiennych bez pokrywy roślinnej

Turbiak J., Miatkowski Z., Bolewski T.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2014

|

T. 14, z. 4

123--134

PL

W pracy przedstawiono wyniki 7-letnich badań aktywności respiracyjnej gleb pobagiennych zaliczonych do czterech prognostycznych kompleksów wilgotnościowych: mokrego, wilgotnego, posusznego i okresowo suchego, utrzymywanych w warunkach całkowitego braku pokrywy roślinnej. Emisja CO2 była oznaczana metodą komorową. Aktywność respiracyjna gleb pobagiennych była zależna od warunków wodnych panujących na poszczególnych kompleksach wilgotnościowych. Największą aktywność respiracyjną stwierdzono na kompleksach wilgotnym i posusznym – odpowiednio 0,51 i 0,47 g•m-2•h-1 CO2, następnie na okresowo suchym – 0,42 g•m-2•h-1, a najmniejszą na kompleksie mokrym – 0,33 g•m-2•h-1. Największą aktywność respiracyjną stwierdzono w warunkach utrzymywania wilgotności gleby na poziomie polowej pojemności wodnej. Gleby pobagienne utrzymywane w warunkach braku pokrywy roślinnej były znaczącym źródłem emisji CO2. Wartość emisji CO2 w okresie wegetacyjnym wynosiła od 11,9 Mg•ha-1 na kompleksie mokrym do 19,4 Mg•ha-1 na kompleksie wilgotnym. Emisja ta wiązała się z mineralizacją masy organicznej – od 5,8 Mg•ha-1 na kompleksie mokrym do 9,5 Mg•ha-1 na kompleksie wilgotnym.

EN

Results of 7-year studies on respiration activity of post-bog soils belonging to four prognostic moisture complexes: wet, moist, drying and periodically dry, kept under the conditions of total lack of plant cover are presented in the paper. CO2 emission was determined by the chamber method. Respiration activity of post-bog soils depended on water conditions on particular moisture complexes. The highest respiration activity was found on moist and drying complexes – 0.51 and 0.47 g•m-2•h-1 CO2 respectively, next on periodically dry – 0.42 g∙m-2•h-1, and the lowest on the wet complex – 0.33 g•m-2•h-1. The highest respiration activity was found under the conditions of keeping soil moisture at the level of field water capacity. Post-bog soils kept under the conditions of plant cover lack were a significant source of CO2 emission. The value of CO2 emission in the growing season was from 11.9 Mg•ha-1 on the wet complex to 19.4 Mg•ha-1 on the moist complex. This emission was connected with mineralization of organic mass – from 5.8 Mg•ha-1 on the wet complex to 9.5 Mg•ha-1 on the moist complex.

4

Aktywność respiracyjna gleb pobagiennych w warunkach ich utrzymywania w czarnym ugorze

Turbiak J.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2009

|

T. 9, z. 1

161-170

PL

W pracy przedstawiono 3-letnie wyniki badań aktywności respiracyjnej gleb pobagiennych zaliczonych do czterech prognostycznych kompleksów wilgotnościowo-glebowych. Aktywność respiracyjną tych gleb określano na podstawie emisji CO2. Średnia emisja CO2 wynosiła od 461 mg · m-2 · h-1 na kompleksie mokrym do 485 mg · m-2 · h-1 na kompleksie wilgotnym. Na kompleksie mokrym wahania poziomu wody gruntowej w zakresie od 0 do 45 cm stymulowały aktywność respiracyjną gleby torfowo-murszowej. W warunkach utrzymywania się ustabilizowanego poziomu wody gruntowej na głębokości 23 cm aktywność respiracyjna gleby na tym kompleksie była 11-krotnie mniejsza niżw okresie wahań poziomu wody. Proces decesji masy organicznej w glebie murszowatej właściwej przebiegał z podobnym natężeniem, jak w glebach torfowo-murszowych. W drugim i trzecim roku badań średnie straty masy organicznej w glebie murszowatej właściwej, obliczone na podstawie emisji CO2, wynosiły 11,2 Mg · ha-1, natomiast w glebach torfowo-murszowych od 9,6 do 11,4 Mg · ha-1.

EN

Results of a 3 years study on respiration activity of postbog soils attributed to four prognostic moisture-soil complexes are presented in the paper. Respiration activity of these soils was determined based on CO2 emission rate. Mean CO2 emission was from 461 mg · m-2 · h-1 in the wet complex to 485 mg · m-2 ·h -1 in the moist complex. In the wet complex the ground water level fluctuation ranging from 0 to 45 cm stimulated respiration activity of peat-muck soil. Under the conditions of a stable ground water level at a depth of 23 cm soil respiration activity in this complex was eleven times less than in the period of water table fluctuations. The process of organic mass decomposition in a proper mucky soil ran with similar intensity as in peat-muck soils. In the second and third year of the study mean organic mass losses in a proper mucky soil, calculated from CO2 emission rate, were 11.2 Mg · ha-1 while in peat-muck soils from 9.6 to 11.4 Mg · ha-1.

5

Changes in Microbiological Activity of Soils Fertilised with Varied Doses of Sludge from a Dairy Sewage Treatment Plant

Frąc M., Jezierska-Tys S.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2009

|

Vol. 16, nr 10

1273-1282

EN

The influence of dairy sewage sludge on some microbiological characteristics was studied. The experiment was carried out in laboratory conditions. Microbiological analyses were following: respiration activity and numbers of some groups of microorganisms. Different doses of dairy sewage sludge were applied into brown and grey-brown podzolic soils. The effect of the sludge on the microbial groups under study depended on the dose of the sludge, on the type of soil, and on the kind of microbiological parameter.

PL

Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zróżnicowanych dawek osadu ścieków mleczarskich na kształtowanie się liczebności wybranych grup drobnoustrojów i aktywności respiracyjnej w glebie brunatnej i płowej. Modelowe badania laboratoryjne przeprowadzono na dwóch różnych typach gleb (brunatnej i płowej). Analizy mikrobiologiczne wykonywane okresowo w czasie trwania doświadczenia obejmowały oznaczenie aktywności respiracyjnej i liczebności wybranych grup mikroorganizmów glebowych. Oddziaływanie osadu z oczyszczalni ścieków mleczarskich na badane grupy drobnoustrojów zależało od ilości dawki odpadu, typu gleby oraz rodzaju parametru mikrobiologicznego.

6

Zmiany właściwości osadu czynnego podczas degradacji n-butanolu i izobutanolu

Barbusiński K., Kościelniak H

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2007

|

T. 10, nr 3

205-216

PL

Przedstawiono wyniki badań dotyczących zmian właściwości osadu czynnego podczas oczyszczania ścieków zawierających n-butanol i izobutanol. Zasadnicze badania prowadzono przez 40 dni w dwóch bioreaktorach przepływowych dodatkowo zasilanych n-butanolem i izo-butanolem. Początkowo osad czynny przez kilka dni zasilano ściekami syntetycznymi na bazie mleka, po czym rozpoczęto wprowadzanie alkoholi butylowych we wzrastających dawkach w zakresie 100+800 mg/dm3, wycofując stopniowo ze ścieków mleko. Po 12 dniach, przy dawce alkoholi 300 mg/dm3, obydwa rodzaje butanolu stały się jedynym źródłem węgla dla osadu czynnego, n-butanol i izobutanol ulegały biodegradacji z efektywnością przekraczającą 90%. Przy dawkach 150+200 mg/dm3 alkohole te okazały się toksyczne dla bakterii nitkowatych, a przy stężeniach przekraczających 200 mg/dm3 powodowały niekorzystne zmiany struktury kłaczków oraz wzrost wartości indeksu objętościowego. Bardziej wyraźne zmiany struktury powodował izobutanol. Potwierdziły to również obserwowane zmiany powierzchni właściwej oraz indeksu objętościowego osadu, n-butanol i izobutanol w stężeniach 600+800 mg/dm3 niszczyły w sposób nieodwracalny strukturę kłaczków, wywołując ich rozpad i w konsekwencji wzrost stężenia zawiesiny w odpływie. Generalnie, bardziej negatywny wpływ na osad czynny wykazywał izobutanol.

EN

The present article discusses the results of investigations concerning changes of activated sludge properties during purification of wastewater containing n-butanol and isobutanol. The main investigations have been conducted for 40 days in two continuous-flow bioreactors, additionally filled with n-butanol and isobutanol respectively. Initially, the activated sludge, which was taken from the municipal wastewater treatment plant, has been feeded for a few days by synthetic wastewater on the basis of milk. Next, the adaptation of activated sludge to increasing concentrations of butanol alcohols has been started. The dose of butanol bas been increased during the investigation in the range of 100+800 mg/dm3. At the same time, milk has been gradually withdrawn from the wastewater. After 12 days (when the dose of alcohols equaled 300 mg/dm3) both kinds of butanol have become the only source of organic carbon for the activated sludge. The effects of wastewater treatment have been analyzed on the bases of COD measurements. Moreover, activity of microorganisms (oxygen uptake rate), sludge volume index and physical properties of flocs (average size and floc size distribution, elongation as well as specific surface) have been determined. An average size (one half of the sum of the longest and shortest dimension of floc) and elongation (ratio of the longest to shortest dimension) of flocs has been determined with the help of microscope, while the specific surface of activated sludge has been determined by the dye absorption method using the Lissamine Scarlet 4R dye. In addition, routine microscope observations of activated sludge have been carried out. Both n-butanol and isobutanol undergo biodegradation with effectiveness exceeding 90%. However, when the doses of these alcohols amounted to 150+200 mg/dm3 they proved to be toxic for filamentous bacteria, and when the concentration exceeded 200 mg/dm3 they destroyed the Structure of flocs, caused their decay and increased the sludge volume index. A more visible destruction of flocs has been caused by isobutanol, which was also confirmed by the changes of specific surface and the sludge volume index. It has been found that in order to preserve the proper Structure of activated sludge flocs, the safe doses of n-butanol and isobutanol should not exceed 200 mg/dm3. n-butanol and isobutanol at the concentration of 600+800 mg/dm3 irreversibly destroyed the Structure of flocs, causing their decay, and as a result the concentration of activated sludge in effluent increased. In general, isobutanol proved to have a more negative influence on activated sludge.