Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  residential complexes
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Living in the future – analysis of selected housing environments
EN
Futuristic concepts of housing environments show people, how it will be possible to live in the near future. These projects inspire engineers, scientists and researchers who bring modern technologies to life. It seems that technology is the key to solving the problems that humanity faces today. Housing environments need a new interpretation adapted to contemporary people who are looking for a new quality of living. In the article, the author will characterize futuristic visions of housing in the future, based on their location: on land, underground, in the air, under or on water.
PL
Futurystyczne koncepcje środowisk mieszkaniowych przybliżają odbiorcom, w jaki sposób będzie możliwe zamieszkiwanie Ziemi w przyszłości. Projekty inspirują inżynierów, naukowców i badaczy, którzy wprowadzają do życia nowoczesne technologie. Wydaje się, że technologia jest kluczem do rozwiązania współczesnych problemów ludzkości. Środowiska mieszkaniowe potrzebują nowej interpretacji dostosowanej do współczesnych ludzi, którzy poszukują nowej jakości zamieszkania. W przedstawionym artykule autor scharakteryzuje współczesne wizje sposobu zamieszkiwania w przyszłości, ze względu na ich lokalizację: na lądzie, pod ziemią, w powietrzu, pod lub na wodzie.
EN
Since the beginning of the twentieth century, Finland has been a ground for experiments in the field of the housing environment. A low population density, as well as the unique natural and landscape values of the country have led to a clear trend of respect for nature in its architectural tradition. The paper, based on the theory of the Modern Movement – represented by, among others, Alvar Aalto, as well as on the tenets of Finnish the garden city of Tapiola – provides a characteristic of the role of natural elements in the composition of urban recreational spaces. The paper also discusses the structure of modern building complexes on the basis of the latest residential districts of Helsinki – as well as other cities of southern Finland, focusing on the compositional and functional role played by elements of nature within recreational spaces of a place of residence.
PL
Finlandia od początku XX wieku była polem eksperymentów w zakresie środowiska mieszkaniowego. Niska gęstość zaludnienia oraz unikatowe walory przyrodnicze i krajobrazowe kraju sprawiły, że w tradycji architektonicznej wyraźny jest nurt poszanowania natury. W artykule, opierając się na teorii ruchu Modern Movement reprezentowanego przez m.in. Alvara Aalto, a także na założeniach fińskiego miasta-ogrodu Tapioli, scharakteryzowano rolę elementów przyrodniczych w kompozycji miejskich przestrzeni rekreacyjnych. Na podstawie najnowszych realizacji dzielnic mieszkaniowych Helsinek i innych miast południowej Finlandii omówiono strukturę współczesnych zespołów zabudowy, koncentrując się na kompozycyjnej i funkcjonalnej roli elementów natury na terenach wypoczynkowych w miejscu zamieszkania.
EN
Perspective, as a term used in the fields of architecture and photography, describes a method of depicting three dimensional objects within a space. The designer has the possibility of creating attractive perspective views within an urban composition of a residential complex, as well as views that have aesthetically pleasing foreshortenings and openings towards open vistas of the surrounding environment, or the creation of such an environment within the public spaces of a complex. During the various stages of the real property development process, the composition of a sequence of urban interiors is one of key elements, one that does not often suffer from bad influence on the part of the client, local zoning law or the restrictions of the building code. The aforementioned composition of a housing complex is largely left in the hands of the architect. A precision tool for supplementing one’s spatial ability is offered in the form of computer aided design programs, which can help in the creation of a pseudo-photographic image, which becomes the best possible carrier of information regarding the appearance of a housing complex to its future residents. The level of meticulousness with which an architect must balance out the requirements of the market against the need of a user-friendly public and private space that should be designed for the residents of a particular housing complex can prove to be a challenge. The article is thus an attempt at finding a set of rules to be followed by designers in the creation of interesting public spaces of housing estates, based on contemporary examples of residential complexes of Germany.
PL
Perspektywa jest to określenie stosowane m.in. w architekturze i fotografii, oznaczające sposób przekazu trójwymiarowych obiektów i przestrzeni. Projektant może stworzyć atrakcyjne pespektywy w kompozycji urbanistycznej osiedli mieszkaniowych. Ma też szansę wytworzyć atrakcyjne skróty perspektywiczne oraz otwarcia widokowe na otaczającą przestrzeń lub wykreować je w przestrzeniach publicznych osiedla. Podczas procesu inwestycyjnego dzielącego się na różne etapy kompozycja sekwencji wnętrz urbanistycznych jest jednym z kluczowych elementów, a nie jest poddawana dużej ingerencji poprzez inwestorów. Prawo miejscowe zależy od warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Wspomnianą sferę kompozycji osiedla mieszkaniowego w dużym stopniu pozostawia się zwykle architektowi. Precyzyjne wspomaganie wyobraźni przestrzennej oferują programy komputerowe, tworząc pseudofotograficzny obraz, który staje się najlepszym nośnikiem informacji na temat wyglądu osiedla dla przyszłych jego mieszkańców. Wyczucie, z jakim architekt musi balansować pomiędzy wymaganiami rynku a przyjazną dla mieszkańców przestrzenią publiczną, poniekąd także i prywatną, a wytworzoną dla mieszkańców danego osiedla, jest sporym wyzwaniem. Na przykładzie zrealizowanych osiedli mieszkaniowych w Niemczech podjęta zostanie próba odszukania reguł tworzenia interesujących przestrzeni publicznych ulokowanych w osiedlach mieszkaniowych.
PL
W warszawskiej panoramie budownictwa mieszkaniowego okresu międzywojennego istotne miejsce pod względem ilościowym i jakościowym zajmowała architektura wielorodzinnych domów spółdzielni budowlano-mieszkaniowych o charakterze własnościowym. Wybudowały one 15% z ogółu nowych izb wzniesionych w Warszawie w okresie międzywojennym. Kulminacja działalności spółdzielni budowlano-mieszkaniowych przypadła na lata dwudzieste XX wieku. Była to dekada odrzucania modelu kamienicy z przełomu XIX i XX wieku z jej wadami: skrajnym zagęszczeniem zabudowy na działce, niedostatkami doświetlania i przewietrzania mieszkań. W tym czasie jeszcze nie wykrystalizował się i nie okrzepł dopiero formujący się model zabudowy osiedlowej. Praca dotyczy rozwiązań często pośrednich - hybrydowych. Badania architektury wielorodzinnych domów spółdzielni budowlano-mieszkaniowych przeprowadzono na trzech poziomach: urbanistyczno-sytuacyjnym, rozwiązań funkcjonalnych mieszkań i zagadnień estetycznych. Parcele, na których wznoszono domy spółdzielni własnościowych charakteryzowały się dużym zróżnicowaniem usytuowania i wielkości, rzutującym na sposób zabudowy. Zbiór domów warszawskich spółdzielni budowlano-mieszkaniowych objętych badaniami został podzielony na dwie grupy: domy pojedyncze w zabudowie zwartej oraz zespoły domów w zabudowie obrzeżno-blokowej. W obu częściach zbioru wyodrębniono podgrupy według stanu relacji przestrzeni zabudowanych i niezabudowanych na działce oraz ich stopnia otwierania się na otoczenie. W grupie domów pojedynczych w zabudowie zwartej wyróżnione zostały: układy zamknięte - modernizacje planu kamienicy, układy półotwarte - domy z podwórzami otwartymi na ulicę, układy otwarte - domy na planach w kształcie liter "H" i "T". W grupie zespołów domów w zabudowie obrzeżno-blokowej zostały sklasyfikowane: układy zamknięte - zespoły domów tworzących duże wewnętrzne dziedzińce, układy półotwarte - zespoły domów z wewnętrznymi dziedzińcami otwierającymi się na ulicę, układy półotwarte - zespoły domów o rozplanowaniu pośrednim, łączącym zabudowę obrzeżno-blokową i linijkową. Jako podstawę klasyfikacji rozwiązań funkcjonalnych mieszkań w domach spółdzielni budowlano-mieszkaniowych przyjęto organizację komunikacji w domach i mieszkaniach. Odzwierciedlała ona obyczaj mieszkaniowy, zmiany układów zabudowy, wyposażenia w instalacje oraz wpływ nowych idei strefowania funkcjonalnego na układy wewnętrzne mieszkań. Według kryterium organizacji komunikacji układy funkcjonalne rozpatrywanych mieszkań dzielą się na: mieszkania z wejściami głównym i kuchennym dostępnymi z oddzielnych klatek schodowych, mieszkania z wejściami głównym i kuchennym dostępnymi z jednego podestu klatki schodowej, mieszkania z jednym wejściem. Architektura wielorodzinnych domów warszawskich spółdzielni budowlano-mieszkaniowych charakteryzowała się szeroką gamą rozwiązań estetycznych. Przyjmując jako kryterium upraszczanie i geometryzację kompozycji architektonicznej budynków (bryły, artykulacji i dekoracji), można uszeregować je w sposób ukazujący płynne przejście od wczesnomodernistycznej estetyki czerpiącej jeszcze z historyzmu, aż do estetyki dojrzałego modernizmu. Rozwiązania estetyczne domów stołecznych spółdzielni budowlano-mieszkaniowych mieszczą się w ramach czterech nurtów określonych dla potrzeb systematyki materiału badawczego jako: modernistyczny klasycyzm, modernistyczny historyzm, umiarkowany modernizm oraz dojrzały modernizm. Na każdej płaszczyźnie: układów sytuacyjno-urbanistycznych, rozwiązań funkcjonalnych mieszkań oraz estetyki, architektura wielorodzinnych domów spółdzielni budowlano-mieszkaniowych była rozpięta między tradycją a nowoczesnością. Zawierała ogniwa pośrednie między modelem kamienicy przełomu XIX i XX wieku, a typem modernistycznego domu - tworzywa XX - wiecznych osiedli.
EN
A significant quantitative and qualitative share of the mid-war housing spectrum was taken by the architecture of multi-family proprietary houses developed by the building and housing cooperatives. Those supplied 15% of the new residential space total built in mid-war Warsaw. The climax of activities of the building and housing cooperatives was noted in the twenties of the 20th century. It was that very decade to reject the model of the 19th and 20th c. tenement with all its characteristic disadvantages, like the extreme build-up density of a lot, insufficient lighting or poor ventilation. At that time the pattern of the newly emerging housing estates had not been well settled down yet, therefore the study often refers to the intermediate - hybrid solutions. The research into the multi-family houses developed by the building and housing cooperatives was performed on three levels: the urban planning and situational one, that of the functional solutions for the apartments and finally the aesthetic aspects. The lots to be built-up with houses developed by the building and housing cooperatives differed much in terms of their location and area, which consequently determined the manner of future development. The catalogue of houses developed by Warsaw cooperatives comprised by this study was divided into two groups: detached houses in densely built-up areas and groups of houses developed following the peripheral estate pattern. Both of these contain subgroups defined by relations of the developed and undeveloped areas of a lot as well as the degree of opening towards the surroundings.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.