Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: relative standard deviation

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Droplet size dispersion in the spray cone of jet-swirl atomizers

Prywer J., Opara T., Opara K.

Journal of KONES

2007

Vol. 14, No. 4

357-364

The burning process in the combustion engines strongly depends on the quality of atomization; hence the microstructure of the atomized fuel is an important factor for designers. Jet-swirl atomizers spray fuel into a wide cone of directions, as quite small droplets, which ensures effective burning. In some applications (e.g. turbine engines) it is important to guarantee that a certain portion of mass of the fuel is atomized in droplets of diameters lower to a fixed critical value Dk. This can be done by creating a quasi-monodispersive distribution of small droplets. The paper presents the results of experimental and statistical investigations into the microstructure of aerosols, with particular interest in the relative standard deviation of droplets diameters d and its relations with the mass portion of droplets of diameters greater the critical value Dk. Diagram of flow through a jet-swirl atomizer with swirling grooves, relative radius is the ratio of radius at which measurements were made, to the spray cone radius, log-normal distribution fitted to a typical experimental data set and the corresponding mass distribution, log-normal distribution fitted to a typical experimental data set and the corresponding mass distribution, Dependence of the mass carried by droplets are illustrated in the paper.

Assessment of polyethylene stability using the standardized OIT procedure by DSC method

Dobkowski Z.

Polimery

2004

T. 49, nr 5

343-345

The standardized procedure for determination of oxidation induction time (OIT) using the differential scanning calorimetry (DSC) method has been described. A Perkin-Elmer DSC7 instrument was used and it was calibrated with indium and tin certified reference materials (CRMs). Measured values of melting temperature were consistent with the certified values within š0.3 °C. The procedure was validated using commercially available PE samples. Relative standard deviation (RSD) values were calculated and compared with the published data. The values obtained were lower than those quoted in literature for particular PE grades. Then chemically modified (grafted) PE matrices and composites with a flame retardant filler were investigated. OIT values were measured at various temperatures and the optimum measurement temperature for modified PE composites was determined. It was equal to 220 °C as compared with 200 °C for unmodified PE. Thus, it has been found that the thermal stability of investigated composites in thermooxidative degradation conditions is higher than that of unmodified PE material.

Omówiono znormalizowaną procedurę oznaczania czasu indukcji utleniania (OIT) metodą skaningowej kalorymetrii różnicowej (DSC). Przyrząd pomiarowy - skaningowy kalorymetr różnicowy DSC-7 firmy Perkin-Elmer - kalibrowano za pomocą certyfikowanych materiałów odniesienia (CRM, ind i cyna, tabela 2, rys. 1); zmierzone wartości temperatury topnienia były zgodne z wartościami certyfikowanymi w granicach š0,3 °C. Przeprowadzono walidację procedury wykorzystując próbki handlowego PE (PE-HD, PE-MD, PE-LLD, tabela 1). Określano współczynniki zmienności (RSD) i uzyskane wartości OIT porównywano z danymi literaturowymi (tabela 3); otrzymane wartości RSD były mniejsze niż podawane w cytowanej literaturze w odniesieniu do odpowiednich gatunków PE. Zbadano też próbki określonego typu PE mody-fikowanego chemicznie (PE-LLD, "Stamylex") i fizycznie (jego kompozycje z dodatkiem opóźniacza palenia) - por. tabela 4 i rys. 2. Zmierzono OIT w różnej temperaturze i określono optymalną temperaturę pomiaru OIT modyfikowanego materiału. Temperatura ta w przypadku kompozytów z napełniaczem opóźniającym palenie wynosi 220 °C, jest więc wyższa w porównaniu z zalecaną w normach temperaturą 200 °C w przypadku PE niemodyfikowanego. Zatem, badane kompozyty w warunkach degradacji termooksydacyjnej wykazują większą stabilność termiczną niż niemodyfikowany PE.