Omówiono proces wprowadzania betonu zbrojonego do polskiej inżynierii mostowej w latach 1892–1918. Szczególne znaczenie w tamtym czasie miał ośrodek naukowy Politechniki Lwowskiej. Znaczącą rolę w popularyzacji mostów żelbetowych odegrała firma „Sosnowski i Zachariewicz”, działająca w Galicji i w Królestwie Polskim w latach 1902–1918. W Warszawie zbudowano wiadukt o konstrukcji żelbetowej długości 700 m, który stanowi do dziś dojazd do mostu im. księcia Józefa Poniatowskiego.
EN
The paper presents the process of introduction of reinforced concrete into Polish bridge engineering in the years 1892÷1918, thus in the period of partitions. The centre around the Technical University of Lviv, with the contemporary scientific leader Maksymilian Thullie, was of special significance at that time. The Sosnowski and Zachariewicz company, active in Galicia and in the Congress Kingdom of Poland in the period 1902÷1918, played a huge role in popularizing reinforced concrete bridges. A similar strong team was active in Warsaw where Wacław Paszkowski designed a 700 m long reinforced concrete viaduct which formed an access way to the Józef Poniatowski Bridge. In 1914, it was one of the biggest reinforced concrete bridges in the world.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.