Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Layered double hydroxide modified with linseed compounds for polyurethane elastomer nanocomposites

Kumar S., Malas A., Kumar Das Ch.

Polimery

|

2012

|

T. 57, nr 1

18-24

EN

Layered double hydroxides (LDHs) are a class of layered inorganic materials, containing basic layers of metal hydroxides. Between these layers anions and water molecules are accommodated. Interlayer anion can be replaced by wide range of organic and inorganic anions and this key feature of LDH opens new fields of applications. In this study magnesium and aluminum based LDH was modified with linseed compounds using the regeneration method. Modified LDH samples were characterized by X-ray diffraction (XRD), Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), high resolution transmission electron microscopy (HR-TEM), scanning electron microscopy (SEM) and field emission scanning electron microscopy (FE-SEM). XRD results indicate that anionic spacer has gone inside the gallery space, which is evident from increased interlayer spacing. FT-IR study suggests the presence of spacer moiety in modified LDH. From FE-SEM study, it was observed that the shape and texture of LDH platelets have changed (they were hexagonal and smooth before modification). Unmodified and modified LDH were applied to prepare polyurethane nanocomposites (PUR/LDH and PUR/LLDH, respectively). Nanocomposite PUR/LLDH was characterized by better mechanical and thermal properties in comparison with PUR/LDH and neat polyurethane.

PL

Warstwowe podwójne wodorotlenki (LDH) są klasą warstwowych materiałów nieorganicznych, składających się z podstawowych warstw wodorotlenków metali i umieszczonej pomiędzy nimi warstwy anionów i cząsteczek wody. Aniony warstwy pośredniej mogą być zastąpione przez szereg anionów organicznych i nieorganicznych, co otwiera nowe pola zastosowań modyfikowanych LDH. W ramach tej pracy LDH magnezu i glinu modyfikowano metodą regeneracji związkami z siemienia lnianego. Próbki zmodyfikowanego LDH (oznaczane LLDH) charakteryzowano metodami dyfrakcji rentgenowskiej (XRD), spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR), transmisyjnej mikroskopii elektronowej wysokiej rozdzielczości (HR-TEM), skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) i skaningowej mikroskopii elektronowej z emisją polową (FE-SEM). Wyniki badań próbek LLDH metodą XRD wykazały, że warstwa anionowa umieściła się wewnątrz przestrzeni pomiędzy warstwami kationów, o czym świadczyły zwiększone odstępy międzywarstwowe. Badania FT-IR tych próbek dowiodły obecności ugrupowań charakterystycznych dla wprowadzonych na skutek modyfikacji anionów. Rezultaty badań FE-SEM pokazały że kształt i tekstura płytek LDH zmienia się z heksagonalnych i gładkich przed modyfikacją na bardziej nieregularne. Niemodyfikowany i modyfikowany LDH zastosowano do otrzymania nanokompozytów poliuretanowych (odpowiednio PUR/LDH i PUR/LLDH). Nanokompozyty PUR/LLDH charakteryzowały się lepszymi właściwościami mechanicznymi i termicznymi niż PUR/LDH i czysty poliuretan.

2

Stearate modification of Layered Double Hydroxide (LDH) for Polyurethane Elastomeric Nanocomposites

Kumar S., Das C.K.

Elastomery

|

2010

|

T. 14, nr 4

15-22

EN

Layered Double Hydroxide (LDH) is a class of inorganic clay materials having layered structure in which anions are accommodated between the positively charged metal hydroxide layers. An increasing interest exists, because this class of materials can be used as catalysts, photo catalysts, catalysts supports, anion exchangers and as nanofillers in polymer composites, etc. LDHs with easily exchangeable interlayer ionic species have tremendous potential as novel fillers for polymers composites. Due to a low interlayer space and hydrophilic nature they hardly disperse in polymer matrices. After suitable modification by anions, LDHs can be successfully dispersed at nanoscale in a wide range of polymers. LDHs as a nanofillers improve the flame retardancy and barrier properties of polymer composites. In the present work Mg/Al based LDH was modified by the regeneration method. Modified LDH samples were characterized by XRD, FTIR, HRTEM, SEM and FESEM. XRD results indicate that anionic moiety was introduced into the gallery space and acts as pillar increasing the gallery height, what is evident by increased interlayer spacing. FTIR studies of modified LDH samples corroborated the presence of anionic moiety. From FESEM study it was observed, that after modification of LDH, platelet morphology is completely different from that, which was recorded for pure LDH with hexagonal structure. This modified LDH is well exfoliated in polyurethane polymer matrix with improved mechanical properties.

PL

Dwuwarstwowe hydroksyzwiązki (LDH) stanowią grupę nieorganicznych materiałów mineralnych, w których aniony umiejscowione są pomiędzy dodatnio naładowanymi warstwami wodorotlenków metali. Zainteresowanie tymi związkami ciągle wzrasta, ponieważ mogą być one stosowane jako katalizatory lub ich nośniki, fotokatalizatory, wymienniki jonowe oraz jako nanonapełniacze w kompozytach polimerowych. LDH, ze względu na łatwość wymiany jonów w warstwie pośredniej, ma ogromny potencjał jako nowy napełniacz kompozytów polimerowych. Jednak ze względu na niewielkie odległości między warstwami i hydrofilową naturę trudno jest zdyspergować je w ośrodku polimerowym. Jest to możliwe dopiero po odpowiedniej modyfikacji i wymianie anionów w warstwie pośredniej. LDH jako nanonapełniacze zwiększają odporność kompozytów polimerowych na palenie i poprawiają ich właściwości barierowe. W niniejszym artykule omówiono wyniki modyfikacji LDH, opartego na związkach magnezu i glinu, z wykorzystaniem metody regeneracji. Zmodyfikowane hydroksyzwiązki scharakteryzowano wykorzystując analizę XRD, FTIR, HRTEM, SEM i FESEM. Wyniki dyfrakcji rentgenowskiej (XRD) wskazują, że nastąpiła wymiana anionowych fragmentów struktury, a nowo wprowadzone ugrupowania rozpychają warstwy metaliczne, o czym dowodnie świadczy zwiększenie przestrzeni międzywarstwowej. Analiza widm FTIR potwierdziła obecność nowych ugrupowań. Na podstawie badań FESEM stwierdzono, że po modyfikacji całkowicie zmieniła się morfologia LDH. Modyfikowane hydroksyzwiązki były dobrze eksfoliowane w matrycy poliuretanowej, co skutkowało poprawą właściwości mechanicznych kompozytów.

3

Analiza rozwoju metod regeneracji części maszyn w aspekcie przemian gospodarczych

Wojdak J., Sędłak P., Wanke P., Stawicki T.

Inżynieria Rolnicza

|

2009

|

R. 13, nr 1

347-353

PL

Przemiany gospodarcze w naszym kraju wpłynęły w znaczący sposób na systemy prowadzenia napraw maszyn a także na stosowane procesy regeneracji ich części. Dalszy rozwój regeneracji jest uzależniony od tego, kto będzie się podejmował tego zadania. Należy sądzić, że opracowaniem nowych metod regeneracji zajmą się producenci maszyn i urządzeń a w niewielkim stopniu także wyspecjalizowane zakłady naprawcze.

EN

Economic transformations in our country had considerable impact on machinery repair systems, and on employed regeneration processes for machinery parts. Further development of regeneration depends on who will perform this task in future. We should expect that development of new regeneration methods will be undertaken by machinery and equipment manufacturers, and to a smaller extent - by specialised repair shops as well.

4

Divergence in the TL dating resulting from different methods of equivalent dose determination

Kusiak J., Łanczont M., Boguckyj A., Wojtanowicz J.

Geochronometria

|

2002

|

Vol. 21

27-32

EN

This paper focuses on problems connected with equivalent dose (ED) estimation. The ED results obtained by using two methods: regeneration (R) and total-bleach (TB) were compared. To this end, ten loess samples were taken from about 20 m thick Zahvizdja profile (western Ukraine). The obtained results show that the ED values are strongly dependent on the applied technique. When using the regeneration method, the maximum ED value observed is 1051š158 Gy. The total-bleach procedure gives considerably different results, because the gradual increase of ED values is recorded up to 2833š896 Gy. TL ages obtained by the TB method were confirmed by palaeomagnetic investigations.